etenstijd. Ze begreep, dat ze niet zou behoeven te wachten, en t

ante. Ze moet er een boodschap voor haar moeder doen en had graag dat ik met haar meeg

uit, terwijl ze haar handen in elkander

een te slaan en haar hoofd te schudden over het toilet hare

ind afgetrokken en door Jansje, in plaats van 't er aan te spelden, als een bundel opgerold, die er nu allerbevalligst aan hing te bengelen. Me

nsje. ?Ik wou mijn ro

. ?Ik dacht, dat je met zoo'n bedeljurk naar de mens

mag

eemde menschen komt. Maar zeg eens, waarom heb je vandaag

t zijn tanden aan mijn jurk vast en trok er aan, en toen scheurde hij er een heel stuk uit. Maar hij kon 't niet helpen, - 't g

genoegzaam beroofd, vanavond je roode in den kersenboomgaard gescheurd, of wie weet wat nog erger, en dan morgen met je beste naar school, om er de hemel weet hoe mee thuis te komen . . . Dan heb je er geen

geen diner als aan de open tafel, en men had dus gauw genoeg gedaan. Jansje

Griet, die volgens buitenmanier mee aan tafel zat. ?En de paar

as, had ik haar niet l

n zoo niet gaan. Maar met die jurk kon ze toch niet bij vreemde menschen komen. En

kwam Jansje met een pa

en sleutel van mijn kleerka

nsje?" vroeg

toen heb ik er mijn bruine jurk uitgeh

je gewoonte is; zoek er dus maar naar," zeide haar moeder

gezien, Griet?" v

ggeveegd, toen je mijn

rdde Griet. ?Ik heb je

dan kan ik mijn roode jurk niet aan

niet langer: ik nam naald en draad, naaide er den strook aan en tornde er zoolang het nog vastzittende veterband af; dat kun je er dan morgenochtend wel omzetten. Maar doe 't vooral netjes; want bedenk, dat Cato's tante ook h

n om twee uren zou ik aan d

kun je je roode jurk aantrekken, of anders deze jurk

nd ging Jans

t geen toch misschien tevergeefs zou zijn, begreep ze dat het maar 't best was, om 't veterband verder af te tornen en er den strook weer aan te zetten. Ze zocht dus eerst naar haar schaar. Doch toen ze in de la kwam, waar haar werkdoosje stond, vond ze dit heelemaal onderstboven liggen, en den inhoud verstrooid. Ze

nd ze achter in een hoek haar vingerhoed en aan de tegenovergestelde zijde een klosje met zwart naaigaren.

in, maar 't is ook slechts om een strook op te naaien, en dan maak

't Was inderdaad een hopelooze arbeid, dat zoeken, en daarbij nog zoo'n gejaagdheid. Wanneer ons Jansje een ordinair net meisje was geweest, niet eens overnet, - dan had ze de la van haar chiffonnière opengeschoven

Als Cato maar niet weggaat! 't Is al lang over twee?n. Had ik den sleutel der kast maar niet

getrokken, was gaan zitten en nam nu het te repareeren kleedings

der naald

e er twee gegeven, om een eind van 't boordsel van mijn paarsche jurk vast te naaien. Zorg er nu voor, Jans, zei ze; want in geen acht dag

borg ze overal, behalve op hun plaats. En als 't op zoeken aankomt, dan zoek ik liever een pook of een tang dan een naald en

jnlijk heb ik een der naalden aan 't lijf van mijn paarsche j

bleef weg, en zonder naal

s en draden uithaalde, sloeg ze haar oogen uit het venster, en - wat zag ze daar in 't stammetje van haar half verdroogde Spaansche peper? Daar staken de twee naa

naalden gebruikt en met den grootsten ijver aan 't repareeren gegaan. Doch zoo'n strook is er gauwer afgetrokken dan aangezet, vooral als men 't zonder vingerhoed doet. Dat ging dan ook niet, en

den, om zich aan haar moeder te vertoonen. Gelukkig zag deze de zwarte steken niet; want Ja

rees, dat je te laat komt. 't Is al bij vieren, en Cato

," zei Jansje. ?Misschien bre

denk niet, dat ze zoo vriendelijk zal zijn voor ee

Cato's tante. Ze zal zoowat halfweg geweest zijn, toen ze in de verte twee meisjes zag aankomen, die erg pret samen h

ten, maar wie er komt - Jansje niet. Gelukkig kwam Sijtje aan en die ging 't gauw aan h

zei Jansje. ?Moeder verkoos niet, dat ik

er wel van gezegd hebben, als je met zoo'n gehavende jurk g

kleerkast weg is en ik dien nergens kon vinden. Ik moest dus

geloopen is. Je hebt vrij wat pret gemist, en heerlijk

voor mij kunnen meeb

oven kan ik niet zeggen, dat ik er erg over gesticht was, toen je me da

fatsoenlijk uitzag, en ten tweede hoopte ik altijd nog tijdig

aan 't aanzetten van zoo'n eind strook. Ik kan '

je. ?Maar ik kon mijn boel niet vinden, en

riendinnen afscheid van elkander. Cato en Sijtje

as recht

n heelen avond pret!" bromde Jansje. ?O, wat heb ik mij toch door m

maar toe gestrekt, d