I Surrender, Vanessa

"Sir, our new model just arrived. Your dad said that you need to go to the hall to meet her."

Katatapos ko lamang i-check ang isang application na inaayos ng isa sa aming mga team dahil mga ilang buwan ay amin na itong ilo-launch sa public. Tinatamad pa ako na lumabas. I don't want to socialize with the crowd. Ang totoo, hindi naman talaga ako sumasama kapag may bagong model at hindi ako ang humaharap kapag may photo shoot na.

Hindi ko alam kung ano ang trip ngayon ng tatay ko at noong nakaraan pa lamang ay pinipilit na niya ako na sumama sa screening at simple welcome party ng bagong model. Dati naman ay hindi siya ganyan. At para matigil na siya sa pangungulit ay um-oo na rin ako sa kaniya. Dad is not the type who convinces a person twice or more. Kapag nasabi na niya nang isang beses at ayaw, hindi na siya mamimilit. Tingin ko ay panahon na rin para makilahok ako sa mga ganitong part sa kumpaniya para maging isang responsableng CEO.

It's been eight years since I graduated. Pagka-graduate ko pa lamang ay sinabak na kaagad ako ng tatay ko sa aming kumpaniya na siyang nagde-develop ng mga applications. It was fun. Dati pa lang kasi ay mahilig na akong maglaro at gumawa ng mga simpleng applications. At nang mag-handle na ako ng kumpaniya, hindi ako nahirapan. Yes, maraming trabaho pero dahil gusto ko ang ginagawa ko ay walang-wala ang pagod na iyon.

Working became my life. Bahay, trabaho, pamilya at barkada lamang ang tinatakbuhan ng buhay ko sa loob ng walong taon. Masaya naman. But when I would go home in my own house, I felt incomplete. But I never reflect on that matter. I don't want to know what that is. Okay na ako sa kung ano ang mayroon ako ngayon.

Tinanguan ko na lamang siya at saka pinatay ang aking MacBook. He waited on the door, holding the handle.

Pumunta muna ako sa banyo ng opisina ko para umihi at siyempre, para i-check ang aking mukha. I admit, I am a shy person but that doesn't mean I won't need a good face. I always want to look presentable but I never want to look too overdressed. Si Miggy lamang ang kilala ko na nagbubuhat ng sarili niyang bangko. Hindi ako ganoon.

Halos mapairap ako sa isipin na bakit naalala ko pa ang ulupong na iyon. Gusto kong masuka nang maisip ang mukha ng gago. Mas gwapo naman ako sa kaniya, duh!

Isang buwan na pala nang huli kaming magkasama-samang magkakaibigan. Anim kaming magka-kaibigan at puro kami lalaki. We met when we were in college. We just clicked. Wala talaga sa amin ang magkakilala maliban kay Miggy at Killian na magpinsan. Totoo nga ang kasabihan na same feathers flock together.

I have crazy but real friends kaya siguro, sa kanila pa lamang ay sapat na. I don't need to meet someone just so I could be happier. Sila kasi iyong tipo na hindi nang-iiwan.

"Shall we go, Sir?" tanong ni Lance nang makalabas ako ng banyo at lumapit sa kinatatayuan niya.

"Yes, Lance."

He opened the door for me. Pinasalamatan ko siya bago niya ako sabayan sa hall na pupuntahan namin. We have several halls in this company but we will be welcoming the models on one of the common halls were casual gatherings and meetings are held and even photo shoots. Our main hall can accommodate a thousand crowds but it is only open when there are important parties, gatherings or celebrations. Common halls are still wide enough for our guests and models to feel important and special.

Ang modelo na narito ngayon ay mula pa raw sa labas ng bansa. She is a well-paid model abroad and she doesn't need to attend auditions. I don't have her details not because they don't give me a copy but because I really don't give a damn about it. Bahala na si dad at ang concerned team na magintindi basta ako ay magta-trabaho.

Lance opened the door of the hall.

Pumasok ako nang nakapasok ang kanan kong kamay sa bulsa ng slacks ko. My eyes are only focused on my dad who is busy talking to a staff. Naka-ready na rin ang backgrounds at ang mga camera na gagamitin. Hindi ko pa nakikita ang model nang ilibot ko ang paningin ko.

I was not even excited to see her but when I entered the hall, I don't know what has happened but my heart beats abnormally. I felt the need to see that model. Nakikita ko kasi sa mga mukha nang naririto kung gaanong halos magbuong puso na ang mga mata nila. They all look excited and happy. Baka nga gawa doon kaya ganito ang nararamdaman ko.

Naupo ako sa upuan na katabi ng kay dad.

"Son..." bati niya sa akin at saka tinapik ang aking balikat.

"What's up here, dad?" tanong ko at inayos ang aking coat.

Nagpaalam siya sa kausap niyang staff at nagtungo ito sa dressing room.

"Kanina pa narito ang model. Hindi ka na umabot sa maiksing interview at pagpapakilala niya. She is so lovely and sexy, son. Bagay na bagay sa hero na gagayahin niya."

Hindi ko na naman alam pero parang nagdiwang ang puso ko at gusto nang kumawala dahil lamang sa ideya ng modelo na iyon. She will do a cosplay on one of our own developed hero.

Tumango na lamang at pilit na sineryoso ang mukha kahit gustong-gusto ko nang pakulutin ang aking noo dahil sa pagtataka sa aking nararamdaman.

I am not excited to see her. Baka nga bigla na lang nagbago ang bilis ng tibok ng puso ko. It happens. Nangyayari naman kasi talaga ito.

Nagsilabasan na ang ilang staffs kaya kahit pinipigilan ang sarili ay napaayos ako ng aking coat at upo. I hate this!

There is only one girl who made me feel uncomfortable just by her presence.

Everyone gasped when a sexy girl walked out of the dressing room.

Hindi ko pa gaanong makita ang mukha niya pero grabe na ang pagtahip ng dibdib ko. What the hell, Haines Gian?!

It was just her sexy long legs and her thin waist with a four cute abs. She is wearing a black and white skirt that never reached her thighs. Nakataas lamang ito at hindi buo ang tela. Sa ilalim noon ay isang itim na panty. On her feet is a black killer boots that reaches just above her knees. Ang pang-itaas niya ay isang pa-V style na parang bra. Litaw na litaw ang kaniyang mayamang cleavage, ang kaniyang leeg at ang sexy niyang tiyan. May ilang kolorete rin sa kaniyang kamay.

Napaayos na naman ako ng upo dahil sa biglaang pagnanasa na dumaan sa aking sistema. Fvck! This is not good! It's been a long time since I felt this kind of need with a girl. Sa babaeng nangiwan din naman matapos akong akit-akitin. Well, I think it's my fault. I pushed her away from me kaya baka biglang lumayo at iniwan ako.

Hindi ito ang tamang panahon para isipin siya dahil baka madamay ang trabaho ko. Mamaya ay uminit na naman ang ulo ko.

Manghang-mangha ang lahat sa kaniya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makita ang mukha niya dahil natatabunan nang ilang staffs.

"She is really fit with Wanda's image."

Maging si Daddy ay tuwang-tuwa. Si Wanda ay isa sa mga babaeng hero namin na gagayahin ng modelo na narito sa hall.

Sino ka ba at bakit ganito na lamang ang puso ko kung tumibok? Maging ang pantalon ko ay naninikip dahil sa may biglaang nagalit.

Fvck! Iba ang pakiramdam ko sa babaeng ito.

Hinila na siya nang dalawang stylist patungo sa center stage. Halos malagutan ako ng hininga nang makita ko nang buong-buo ang mukha niya.

Napahawak ako sa lamesa at napakuyom ang isa kong kamay na nakapatong sa aking hita.

"Vanessa really is fit at our character. This will go trending. I bet our house in Japan if this won't. What do you think, son?"

Rinig kong saad ni daddy pero hindi ko magawang sumagot sa kaniya.

Tiim-bagang lamang ako hanggang sa matapos ang shoot. Ni-hindi niya man lang ako nilingon. Nakalimutan na niya kaya ako?

Hindi niya dapat ako makalimutan! She can't!

I suddenly felt possessive over her. Tanging ang maseselan lang niyang katawan ang nakikita! Napalingon ako sa ilang mga lalaking naroon lalo na sa photographer. Damn it! Do not ogle at my girl!

Vanessa is back.

She doesn't have the fangirling vibe anymore. Wala na iyong babaeng parang bata na patay na patay sa crush niya at ako iyon. She is now sexier and bolder. More serious and looks hard to approach.

Kating-kati na ako sa aking upuan. Naghihintay ako na lingunin niya ako pero hindi niya ginagawa. Si Daddy na katabi ko ay nakakaya niyang tingnan pero ako...

Damn! Gusto kong magwala.

Mabilis na natapos ang photoshoot dahil sa husay niya bilang isang modelo.

Isa-isa nang nagpaalam ang mga nasa loob hanggang sa ang ilang stylist, photographer, si Daddy at si Lance na lamang ang naroon.

Nanatili lamang ako sa aking upuan kahit na tumayo na sina Dad at Lance. "Aren't you going, son?" tanong ni Daddy. Pinapatungkulan niya iyong meeting mamaya.

Umiling-iling ako at saka tinanguan si Lance. Tumango rin siya pabalik, alam na kaagad kung ano ang tinutukoy ko.

I need to talk to her. I want to talk to her!

"Okay. It is better that you stay here as you wait for our model."

Hindi na ako sumagot pa at isa-isa na muli silang lumabas. Tanging ang dalawang staff na lang at si Vanessa na nasa loob ng dressing room.

"You may leave now. Thank you," saad ko sa isang ma-otoridad na tono kaya naman agad silang napatungong dalawa.

"Pero, Si-"

"Just leave, you two."

Nahihiya nilang kinuha ang kanilang mga gamit at saka nakatungo ring lumabas.

Nakatayo lang ako malapit sa may dressing room pero dahil sa tagal niya ay naghila ako ng isang bangko at saka naghintay sa kaniya.

I was tapping my foot on the floor when the dressing room slowly opened. Pigilan ko man ang namamanghang reaction sa kaniyang kabuuan pero alam kong obvious an sa kaniya ang paghanga at pagnanasa sa aking mga mata. Fvck! Just by seeing her sexy body makes me horny as fvck.

Only this girl made me feel this way. Siya lamang talaga.

Napatigil pa siya sa paglalakad nang mapansin na kami lamang ang naroon. Walang pasubali niyang itinapon ang kaniyang gamit sa sahig at saka mabilis na sumaklat sa kandungan ko at ginawaran ako ng isang mapaghanap na halik.

Gulat man dahil ang inaasahan ko ay hindi niya ako papansinin o kaya ay susungitan pero nang maglapat ang labi at katawan namin ay wala na akong pagdadalawang-isip na sumagot sa kaniyang halik, mas malalim at mas mapaghanap.

"I fvcking miss you, Vanessa... Damn it!"

Hindi siya sumagot pero mas lalo niyang pinag-igi ang paghalik sa akin at saka marahang gumalaw sa ibabaw ko. I miss this feeling with her.

Mas lalong sumakit ang alaga ko dahil mas lalo niya itong ginagalit.

I was about to grab her boobs when she stopped and stood up. Walang sali-salita niyang pinulot ang kaniyang mga gamit at inayos ang kaniyang sarili.

Hinihingal akong sumandal sa bangko, hinihintay ang paglapit niyang muli sa akin.

Mainit ang aking pakiramdam. "Where have you been?" tanong ko, paos at wari mo ay nanghihina.

She looked at me. Wala akong mabasang emosyon. Naglakad siya pabalik sa akin at saka hinawakan ang isa kong balikat.

Ginawaran niya akong muli ng magagaang halik. Iyong halik na magugutom ka talaga. Iyong maghahanap ka pa nang mas higit pa. Damn it! I was about to hold her when she stood up again. Fvcking frustrating!

Yumuko siyang muli. She grabbed my boner and slowly caresses it. "God damn it, Vanessa!" Napapikit ako nang halikan niya ako. I never expected this. I never see this coming. Dinilaan niya naman ang puno ng tainga ko at maging ang leeg ko.

I released a moan. Dahil sa sarap, nanatili akong pikit at nakatingala habang ninanamnam ang sarap na hatid ng ginagawa ng labi at kamay niya. "Damn it, baby. Keep doing that... Ooh!"

Napaungol muli ako. Napamulat ako bigla nang lumipas ang ilang segundo na wala nang may hawak ng pagkalalaki ko. Wala na siya sa harapan ko. Napatayo ako at nilibot ang buong hall pero wala. Napabalik ako as upuan at kinalma ang sarili.

Fvck it! Vanessa leave me with a fvcking boner!

Bakit pakiramdam ko ay ako na ngayon ang talo sa aming dalawa. Is this the time that I surrender myself to you, Vanessa?