Brilyanteng Nagkukubli: Ngayon, Pagningning Ko

"Elena, sa loob ng dalawampu't tatlong taon ay ibinigay sa'yo ng aming pamilya ang lahat, ngunit ganito mo ba kami sinusuklian? Kay kapal ng iyong mukha! Ipunin mo ang iyong mga gamit at bumalik ka na sa bulok na baryo kung saan naroon ang tunay mong mga magulang!"

Sa harap ni Elena Reed ay nakatayo ang isang mayamang babae na nasa kalagitnaang-gulang, nakasuot ng marangyang bestida at may mga pulseras na ginto at diyamante. Ang matalim niyang titig ay tumatagos kay Elena, hayag ang matinding paghamak.

Ang babaeng nasa kalagitnaang-gulang na ito, si Cecily Reed, ang siya ring tinawag ni Elena na "ina" sa buong buhay niya. Ngayon, mahigpit na yakap ni Cecily ang isa pang dalaga na kahawig na kahawig niya.

Tumingala si Sylvia Reed kay Cecily, at ang kanyang tinig ay may halong pakunwaring pag-aalala. "Mama, huwag ka nang magalit. Sigurado akong wala namang masamang intensyon si Elena. Nahihirapan lang talaga siyang tanggapin na ang pagmamahal mo at ni Papa ay akin na ngayon. Sana huwag mo siyang masyadong pagsabihan..."

Lumambot ang mukha ni Cecily habang nakatingin siya kay Sylvia. Pagkatapos, sinulyapan niya si Elena nang may matinding paghamak. "Siya ang huwad, ang kumuha ng buhay na dapat sana'y para sa'yo. Habang ikaw ay nagdurusa sa loob ng maraming taon, siya naman ay namumuhay sa yaman at pribilehiyo. Makatarungan lamang na pagbayaran niya ito ngayon!"

Isang mabilis na kislap ng tagumpay ang sumilay sa mga mata ni Sylvia, ngunit agad iyong napalitan ng perpektong maskara ng kawalang-malay.

Mas maaga, sinadya ni Sylvia na basagin ang isang baso sa ibaba ng bahay, hinayaang maghiwa sa kanyang balat ang mga bubog, at pagkatapos ay ibinintang ito kay Elena. Agad na naniwala ang mga magulang ni Sylvia na si Elena ang may kasalanan, at hindi man lang siya binigyan ng pagkakataong ipagtanggol ang sarili.

Buong determinasyong paalisin si Elena nang tuluyan, tinitigan siya ni Sylvia nang may matinding pagkasuklam. Napakatagal nang inangkin ni Elena ang lugar na nararapat sana sa kanya.

Lalong pinatindi ng walang-kapintasang kagandahan ni Elena ang galit at inggit ni Sylvia.

Si Benjamin Reed, ama ni Elena na ngayon ay ama na ni Sylvia ay napakunot-noo habang tinitingnan si Elena, bakas sa mukha niya ang matinding pagkasuklam. "Hindi ko akalaing magagawa mo ang ganoong kalupitan, tangkain mong sirain ang mukha ni Sylvia! Sa puso mong puno ng kasamaan, hindi ka karapat-dapat manatili sa Foiclens. Pinatawag ko na ang tunay mong mga magulang. Ipunin mo na ang iyong mga gamit at maghanda kang bumalik sa Cloudstream Village ngayon din."

Sa loob ng ilang panahon, naisip din ni Benjamin na panatilihin si Elena. Pagkatapos ng lahat, ilang taon din ang ginugol nila sa pagpapalaki sa kanya. Kahit pa hindi siya angkop na ipakasal kay Darren Griffiths, ang mayamang tagapagmana, maaari sana siyang magamit upang makuha ang ibang alyansa sa pamamagitan ng kasal.

Ngunit sinasabing sinaktan ni Elena si Sylvia at binigo ang bawat tangkang pagpapakasal na isinagawa niya para rito. Ngayon na wala na siyang silbi, wala nang nakikitang dahilan si Benjamin para panatilihin pa siya.

Ibinaba ni Elena ang kanyang tingin, at isang mapait na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. Lubos nang nabunyag sa kanya ang tunay na kulay ng pamilyang Reed.

Matagal nang sumikat at naging makapangyarihan ang pamilya Reed sa Foiclens.

Pagkatapos, dalawang buwan na ang nakalipas, nagkasakit si Benjamin at kinailangang sumailalim sa pagsasalin ng dugo. Doon natuklasan na Rh-negative ang uri ng dugo ni Elena, isang patunay na hindi siya tunay na anak ng pamilya.

Agad namang ginamit ng pamilya Reed ang lahat ng koneksyon upang hanapin ang kanilang tunay na anak si Sylvia.

Napag-alamang habang nanganganak noon si Cecily, nagkaroon ng sunog sa ospital na naging sanhi ng kaguluhan sa ward ng mga nanganak. Sa gulo ng pangyayari, nagkapalitan ng mga sanggol.

Hindi namalayan ni Cecily na si Elena ang nadala niya pauwi, habang si Sylvia naman ay napunta sa isang mag-asawang mula sa uring manggagawa.

Ngayon na nabawi na ng pamilya Reed ang tunay nilang anak na si Sylvia, itinuring nila ito na parang isang napakahalagang kayamanan.

Si Cecily, sa partikular, ay labis na nabalot ng pagsisisi dahil sa mga taon ng pagdurusa ni Sylvia at isinisi niya ang lahat kay Elena. At si Elena naman ang batang kanilang pinalaki? Ngayong wala na siyang pakinabang, basta na lamang siyang isinantabi nang walang pag-aatubili.

Sa kanilang imbestigasyon, natuklasan nilang ang tunay na mga magulang ni Elena ay mga hikahos na magsasaka mula sa isang liblib na bahagi ng Cloudstream Village, na araw-araw ay nagsusumikap lamang para mabuhay.

Kumislot ang mga labi ni Sylvia sa isang ngiting waring may kabutihang-loob. "Elena, ayaw mo namang bumalik sa liblib na baryong iyon, hindi ba? Naiintindihan ko naman. Walang sinuman ang kusang nagpapalit ng kaginhawaan para sa paghihirap. Nalasap mo na ang marangyang buhay bilang isang Reed, habang ang tunay mong pamilya ay halos hindi makaraos sa pang-araw-araw. Siguradong napakalaki ng agwat."

Ngunit walang naramdamang pagkakaugnay si Elena sa pamilyang Reed. Kung hindi dahil sa kanya, hindi sana umunlad nang ganoon ang kanilang kompanya.

"Heh..." Hindi na nagsalita pa si Elena. Tumalikod siya at umakyat sa itaas, saka isinilid sa isang bag ang ilang kasuotan at mga palamuti.

Pagsapit ni Elena sa ibaba ng hagdan, maayos nang nabendahan ang bahagyang sugat ni Sylvia. Kung tumagal pa siya nang kaunti, baka tuluyan na iyong gumaling.

Nagkunwaring nag-aalala si Sylvia at bahagyang ikiniling ang ulo. "O, Elena, sa susunod na buwan na ang engagement party namin ni Darren. Kahit na babalik ka na sa liblib ninyong baryo, umaasa akong makakadalo ka."

Si Darren ay kababata at minsang naipangakong mapapangasawa ni Elena. Ngunit mula nang bumalik si Sylvia, nagbago ang asal nito. Ngayon, kay Sylvia na siya nagbibigay ng atensyon habang palamig nang palamig ang pakikitungo niya kay Elena.

Matagal nang nawala ang interes ni Elena matapos niyang makita kung sino talaga si Darren.

Gayunman, nagpatuloy si Sylvia sa kaniyang matamis na tinig, "Kayo ni Darren ay sabay lumaki, pero akin na siya ngayon. Elena, hindi ka naman siguro nasasaktan, 'di ba?"

Humarap si Elena, halos hindi maitago ang pagkasuklam. "Nakakagulat na pati basura, may humahanga. Kung gusto mo siya, iyo na. Hindi ko gawain ang mangolekta ng kalat sa totoo lang, tinutulungan mo pa nga ako."

"Ikaw talaga!" Saglit na kumibot ang ngiti ni Sylvia, ngunit agad niyang binawi at inayos ang sarili. Humarap siya kay Cecily at nagkunwaring nagtatampo. "Mama, mukhang may nararamdaman pa rin si Elena kay Darren. Kung wala na, bakit pa niya sasabihin 'yon?"