The CEO Ways to Love that Siga girl

ISABEAU

Naabutan ko si Lolo sa bahay nang hindi mapakali sa higaan niya. Hinihingal pa siya at may hawak siyang pamaypay. Kaya nagtaka ako.

"Lo' bakit po?" tanong ko sa kanya. Nilapitan ko siya at tinuro niya sa akin ang electric fan.

Hindi gumagana iyon. Bakit kaya? Tinignan ko ang saksakan, okay naman, pati na rin ang fuse.

Lumabas ako at nagtanong sa kapitbahay.

"Aling Elsa! brown out po ba?" tanong ko nang makalapit sa pinto nila.

"Naku Isay, naputulan kayo ng kuryente kanina. Sinabihan ko nga iyong naningil na hintayin ka, kaso hindi sila nagpapatawad eh," mahabang wika ni aling Elsa.

Nainis talaga ako sa narinig.

"Aling Elsa pwedi bang diyan muna si Lolo, pupunta muna po ako doon sa opisina ng kuryente," paalam ko.

"Sige Isay," pagsang-ayon niya.

Kadarating ko lang kasi galing sa pinagtatrabuhan kong karenderya. Cook ako roon slash waitress. Kaya hindi ko alam na naputulan na pala kami ng kuryente. Imbes na pangbayad kasi sa kuryente ay puro sa gamot ni Lolo napupunta ang kinikita ko. Malalim akong napabuntong-hininga.

Agad kong inalalayan si Lolo papunta kina aling Elsa dala ang electric fan niya.

Hindi na kasi siya pweding mainitan dahil aatakihin siya ng hika. May sakit na kasi sa baga si Lolo. Kaming dalawa na lang sa buhay kaya nagkakayod ako na makapagtrabaho para kumita ng sapat sa gamot at pagkain naming dalawa.

Pagkahatid ko kay lolo sa bahay ni Aling Elsa agad akong sumakay ng mountain bike ko at tumungo sa opisina ng bayaran ng kuryente.

Pagpasok na pagpasok ko agad akong suminghal. Sorry sila nababadtrip talaga ako eh.

"Miss ano ba naman kayo! Bakit niyo kami pinutulan ng kuryente?" singhal ko doon sa babae,at pinalo-palo ko pa ang sementong table ng cashier.

Nagtinginan sa amin ang mga tao sa loob ng opisinang iyon. Pero wala akong pakialam sa kanilang lahat.

"Wait sandali lang po miss hinay-hinay lang, wag po kayong mag-i-eskandalo dito, ano pong pangalan?" mahinahon niyang saway sa akin.

"Roberto Montano!" singhal ko pa rin.

"Wait lang titignan ko." Tumingin siya sa monitor ng computer niya bago ako binalingan.

"Ah miss naputulan kayo ng kuryente kasi five bill na po kayong hindi nakapagbayad ng kuryente," paliwanag ng babae.

"Kahit na ilan pa 'yan, hindi dapat ninyo pinutol agad, paano kung namatay ang lolo ko dahil walang electric fan!" Sana wag naman po, taimtim kong panalangin.

"Juskoo naman kayo! Wala kayong patawad, magbabayad naman ako. Oh ito! Asikasuhin ninyo ngayon din ha!" malakas kung sabi sa kanya at inabot ang perang dapat pambili ko ng bigas at gamot ni Lolo ngayon.

"Sandali lang miss, may nakapila pa po."

"Ano? kailang-" naputol ang sasabihin ko dapat nang may nagsalita ng spokening dollar.

"Miss Beautiful, where's Danielle?" English na sabi no'ng baritonong boses na iyon. Nangunot ang noo ko at agad na tinignan kung sino iyon. Aba! Ang tangkad! Dibdib pa lang ang nakikita ko at ang umbok ng mga iyon.

Umangat pa ang tingin ko sa mukha niya. Lumingon siya sa akin. Blonde ang buhok, asul na mga mata, napakatangos ng ilong at maninipis na labi at napakapula ng mga iyon.

Binasa pa niya ng laway ang mga labing iyon. Kaya napalunok ako. Para akong nauhaw.

"Hey! What's wrong? May dumi ba ako sa mukha?" nakangising pukaw niya sa 'kin. Kaya napatanga ako.

Kala ko, English talaga magsalita. Mag-ri-ready na sana ako ng panyo kung sakaling dumugo ang ilong ko.

Lumingon ako doon sa cashier. Ayun tulala rin.

"Miss ano na? Kailangan ko na ngayon maibalik ang kuryente sa bahay!" inis ko nang pukaw sa babae.

Kaso doon siya sa foreigner nakatingin. Tsk!

"S-sir nasa opisina niya tatawagin ko lang po," sabi pa no'ng cashier na kumikinang ang mata na nakatunghay doon sa lalaking foreigner at nilagay pa sa likod ng tenga ang hibla ng buhok. Juskoo ang landiii!

"Okay thank you." Nakangiting tugon no'ng lalaki at kumindat pa, ayun tuloy parang bulateng nalagyan ng asin ang babae.

"Hoy! Ako ang unang nagrereklamo dito tapos ito agad ang aasikasuhin mo porket ba English to magsalita tapos gwapo, ganyan ka na?! Irereklamo ko itong opisina niyo!" singhal ko pa rin doon sa babae habang tinuturo ang kano.

Sinamaan niya ako ng tingin at pumasok na sa loob ng opisina. Bumaling ako sa kano.

"Hoy ikaw din ha! Masyado kang papansin ano, ginagamit mo pa yang itsura mo para lang masunod ang kailangan mo!" inis kong sabi doon sa tisoy.

Kinunutan niya ako ng noo at ngumisi sa akin.

"Are you talking to me?" Tanong niya at tinuro ang sarili niya.

Aba antipatiko!

"Oo!" malakas na sagot ko at tumango.

Nalukot ang mukha niya. "You're so noisy, can you please, speak in a low voice, I think lalabas ako sa opisinang ito, bingi na ako," reklamo niya sa akin.

Aba-aba namimilosopo pa.

Ibubuka ko na sana ang bibig ko nang lumabas na si Pareng Dan.

"Oh what's happening here?" tanong niya na nagpalipat-lipat ang tingin sa aming dalawa ng kano.

Agad akong nagsalita.

"Kasi pare, pinutulan kami ng kuryente ng walang pasabi. Alam mo naman na may sakit si Lolo 'di ba at nasa karenderya ako," malumanay kong paliwanag sa kanya.

"Gano'n ba? I'm sorry Pare kadarating ko lang din kasi galing cebu eh, kung nandito siguro ako, napagsabihan ko sila na huwag kayong putulan dahil alam ko naman ang sitwasyon ninyo," sabi niya sa'kin at inakbayan ako.

Namula yata ako sa ginawa niyang pag-akbay sa akin. Ang bango kasi niya. At saka ano kaya ang amoy ko ngayon? Naku! baka amoy araw! Bwesit!

Crush ko kasi si Danielle since elementary. Childhood friend ko siya. Ang gwapo niya kasi at mabait din. Mayaman sila dahil pag-aari nila ang electric cooperative na ito at marami pang iba. Kaso nga lang habulin ng mga chiqs. Pero tropa ko siya hanggang ngayon. Ang layo namin sa isa't-isa 'di ba?

Nakita kong tumingin sa amin iyong foreigner na nakakunot-noo. Nahiya ako bigla.

"A-ah sige na Dan, uuwi na ako. Aasikasuhin ko pa kasi si Lolo ," mahinahon kong paalam.

Tinapik ko ang kamay niya sa balikat ko. Inalis niya naman iyon at humarap sa akin.

"Sige na, agad akong magpapadala ng tauhan para mabalik ang kuryente ng bahay niyo." Nakangiti niyang sabi at pinisil ang magkabila kong pisngi gamit ang dalawang kamay niya.

Tumango ako sa kanya at sumimangot.

Ngumiti siya."Your so cute!"

Sinamaan ko siya ng tingin. "Tigilan mo nga ako Dan! Sige na uwi na ako!" kunwari inis kong sabi.

Sinulyapan ko muna si kano bago ako naglakad palabas, parang feeling ko kasi masyado na akong napapahiya roon.

Ipinagkakanulo kasi ako ng pisngi ko, si Dan kasi!

Narinig ko pa ang mahinang tawa ni Dan pero tuluyan na akong umalis doon.

DREW

Masyadong hyper ang babaeng iyon!

Kitang-kita ko ang kasiyahan sa mukha ni Danielle nang umalis iyong babae. Masyado yata siyang attached doon.

"Sino iyon? Ang hyper bro! Pero pagdating sa 'yo ang lambot." Natatawa kong saad.

"Yeah. She's Isabeau, pare. Siga, pero as you can see bro. She's very nice and pretty. And sexy also. Hindi lang mahilig mag-ayos. Kung wala lang sana akong girlfriend balak ko siyang pormahan para tumino sa pagiging babae." Natatawa niyang sabi.

Yes he's true, she's pretty kaso... kaso yung 'nice' nah! I don't know, parang laging may mic, ang lakas ng boses.

My type of girl is those who is opposite of that girl earlier. Teka, bakit ko iniisip ang bagay na iyon? I tilted my head and sighed.

"Hey, what's with you and your here?" Danielle asked me.

"I have something to tell you bro, " at pumasok na kami sa office niya para mag-usap.

****

Kinabukasan pinuntahan ko ang site ng pinapagawa kong restaurant . Wala ako ngayong meeting kaya naisipan kong pumunta ro'n.

Okay naman sa site kaya tinawagan ko muna ang Engineer niyon.

I dialed his number at nilagay ko ang cellphone ko sa tenga.

While I was talking to the engineer, I'm facing the street then I saw the girl yesterday nasa karenderya siya sa kabilang side ng street, in front of my restaurant.

She is wearing her loose shirt and faded blue jeans with a cap on his head. Pabaliktad pa ang pagkakasuot n'on. Kaya napailing na lang ako.

"Okay thank you, good job!.. You made it.. Okay I will send you something.. Okay.. Bye!" I said while smiling then I saw that girl looking at me.

So, I pretend that I was still talking on my phone but my focus is to her.

I smiled while looking at her. Hindi naman siya umaalis sa kinatatayuan niya at nakatitig lang din sa akin, tumagal din iyon, pero walang expression ang mukha niya.

I mounted a word 'your pretty huh!' I joke. Hindi ko alam kung naintindihan niya pero kumunot ang noo niya. Tapos tumingin pa siya sa likod niya.

I smirked at my thoughts. He's so cute. Parang ang sarap asarin ng isang 'to. I laughed at myself.

Nakita kong tinawag na siya sa loob kaya umalis na siya, pero tumingin pa siya ulit sa akin bago siya tuluyang pumasok sa loob ng karenderya.