Sadyang mapaglaro ang tadhana at palaging hindi ito inaasahan, palagi itong may dalang surpresa. Ang akala mo ay iyon na, ngunit iyon pala ay isa lamang nakakalitong paraan ng pag-ibig para mapunta ka sa taong talagang nakatadhana para sa iyo.
Sadyang mapaglaro ang tadhana at palaging hindi ito inaasahan, palagi itong may dalang surpresa. Ang akala mo ay iyon na, ngunit iyon pala ay isa lamang nakakalitong paraan ng pag-ibig para mapunta ka sa taong talagang nakatadhana para sa iyo.
Cielo
Nakatanga ako at literal na nakaawang ang bibig habang nakatingala sa napakagandang building sa harap ko.
Matapos gumraduate ng kolehiyo ay lumuwas ako ng lungsod sa dalawang dahilan. Una ay para magtrabaho at pangalawa ay para makita ko na ang aking ultimate crush. At ang kompanyang nasa harapan ko ay ang kompanyang nakalagay sa business card na ibinigay nito sa akin noon.
Matagal ko ng hinihintay ang pagkakataong ito kaya't labis akong natutuwa. Anumang oras ay makikita ko na s'ya. At ngayon pa lang ay grabe na ang kilig na nararamdaman ko. Parang kinikiliti ang sikmura ko paitaas sa puso ko. Hehe!
"Oh my! Si CJ iyon di ba?"
"Oo, s'ya 'yon! Tara, magpa-picture tayo!"
Bigla ay nagkagulo at nagsimulang magtakbuhan ang mga babae sa kabilang gilid ko, kasabay ang kanilang mga nakakabinging tilian. Para silang mga langgam na mabilis na nagsialpasan dahil may masarap na pagkaing nakita. At sobrang dami nila!
"Aray! Aray! Aray!" reklamo ko dahil para lang akong invisible na dumi ng hayop kung bungguin nila.
Inayos ko ang eye glasses ko na muntik ng mahulog. Parang libo ang bilang nila at walang katapusan ang pagbunggo sa kanan at kaliwa kong balikat.
Nanlaki ang mga mata ko nang may isa pang kumpol ng mga babae at mga nagkukunwaring babae ang nagtakbuhan.
"Oh CJ, Bigyan mo ako ng tatlong supling!"
Imbis na makipagsiksikan para makaalis ay napapikit na lang ako ng mariin para ihanda sa mas malaking delubyo.
"CJ! Kyahhh! Ang wafu mo po!"
"Aray! Aray ko po..." nakapikit kong reklamo. "Oh Dios ko, ako'y iligtas mo sa mga babaeng ito."
Ngunit tila ay mas dumami pa ang bilang nila. Walang humpay ang pagbunggo sa magkabila kong balikat.
"Ahhhh!" mahabang sigaw ko at parang kidlat na bumagsak sa semento.
Ngunit kahit nabigla ay agad akong nagmulat ng mga mata dahil nakaramdam ako ng bigat sa ibabaw ko at kung anong malambot na nakapatong sa aking bibig.
Napakurap ako ng tatlong sunod at halos maduling na sa pagtingin sa mukha ng lalaking nakapatong sa akin.
Malakas na dumagundong ang dibdib ko at nanlaki ang mga mata.
"Shit." Biglang umalis ang lalaki sa ibabaw ko at ang ulo ko ay mahinang umumpog sa semento. Kung intensyon nitong gamitin ang kamay para iligtas ang ulo ko mula sa pagkakumpog sana ng malakas ay salamat na lang dito.
Agad kong hinagilap ang salamin kong napunta sa aking noo at ibinalik sa mata. Mabilis akong tumayo at napatikhim. Tumingin ako dito, diyan at doon. Grabe ito.
"Hooo.." mahinang buga ko ng hangin at tiningnan ang lalaki.
"Naku, Sir Ahlen, ayos lang ho ba kayo?" May lumapit na security guard sa dito ngunit hindi naman ito sumagot, nakakunot lang ang noo nito habang patuloy sa pag pagpag ng suot.
Napatingin naman ako sa kamay nitong may gasgas kaya agad akong lumapit at hinawakan ang kamay nito. Maya ko na lang isipin ang halik.
"May sugat ka, pasensya na ho kayo," paumanhin ko at itinaas ang kamay niya para ihipan sana. Ngunit bigla niya 'yong iwinakli. Nakagat ko tuloy ang labi ko. "Pasensya na ho talaga kayo, kasalanan ko kaya nagkasugat kayo."
"Tsk." Iyon lang ang naging sagot niya at parang walang nagyari akong tinalikuran. Ni hindi manlang yata niya ako tiningnan.
Hindi ako makapaniwalang sinundan s'ya ng tingin hanggang sa makapasok s'ya ng kotse.
Paano naman ang first kiss ko? Hindi ba ito babalik para mag-sorry kahit aksidente lang 'yon? Iyon ang first kiss ko na dapat ay kay Jared ko lang ibibigay. First kiss!
Nagngitngit ang loob ko sa inis. Ngayon ay napunta lang sa wala ang pag-iingat ko! Kainis din ang walang modong lalaking 'yon. Hindi manlang ito humingi kahit simpleng paumanhin!
Nanatili ako sa pwesto ko habang dama ang labi. Nang may lumapit naman sa akin na isang babae at isang kilos babae.
"Okay ka lang ba, Miss?" tanong sa sakin nung babaeng buntis.
"Matamis ba?" tanong naman nung bakla habang abot-tainga ang ngiti.
Nagtaka naman ako. Sobrang sakit ng katawan ko kaya't alin doon ang matamis?
Ngumuso ang bakla kaya naman naintindihan ko.
Natutop ko ulit ang bibig ko at pinag-initan ng mukha, hindi dahil sa kilig, kundi sa inis.
"Napakaswerte mo ghurl."
Nagulantang ako nang mahina at parang close niya akong pinalo sa braso.
"Nakatikim ka ng napaka-espesyal ng halik ni Sir Ahlen," dagdag pa nito.
"A-Aksidente lang iyon," sagot ko naman. Nanghihinayang pa nga ako dahil para kay Jared lang 'yon.
"Oo nga pala, kanina pa kita napansin na nakatayo sa harap ng building, maga-apply ka ba?" tanong nung buntis. Parang malapit ng itong manganganak dahil sa malaki na nitong tyan.
Agad ko namang naalala ang ibinigay ni Jared na business card. Kinuha ko iyon sa tote bag ko at ipinakita sa mga ito. Agad namang nagkatiniginan ang dalawa.
"Magkakilala kayo ni fafa Jared?"
Pakiramdam ko ay namula ang pisngi ko. "Ah, oo." Kinilig ako pagkarinig sa gwapo nitong pangalan.
"Pero si fafa J kase---"
Nakita kong mahinang kinurot nung buntis si bakla kaya't naputol ang sasabihin nito. Na-confuse tuloy ako. Ano kaya 'yon?
"Ganito na lang, bumalik ka dito bukas. Kahit hindi mo na dalhin iyang business card ni Sir Jared. Hihintayin kita," sabi nung buntis sa akin.
Kimi naman akong ngumiti. Mukhang mababait naman sila at hindi naman ako rejected 'di ba?
"May interview bukas para sa contract secretary ni Sir Ahlen. Malapit na kase akong manganak kaya't kailangan kong mag-leave, matatagalan pa ako bago makabalik."
K-Kung gano'n...
'Siya ang sekretarya ng lalaking aksidente akong nahalikan? Ibig sabihin ay ito ang may-ari ng building na nasa kanilang harapan? Kung gano'n, kilala nito si Jared?'
"Sige na lucky ghurl, need na naming bumalik sa loob. Balik ka tomorrow, huwag mong kakalimutang sabihin kay Sir Ahlen na panagutan ka niya."
Mas nadagdagan yata ang pamumula ng pisngi ko. Para itong sinilihan sa init. Kilig para kay Jared, at inis sa lalaking sinasabing 'Sir Ahlen'.
Hayyy.. mukhang hindi ko makakalimutan ang pangyayaring 'yon.
"Sige, salamat sa inyo." Niyuko ko pa ang ulo sa kanila at pagkatapos ay tumalikod na rin.
"Bakit kaya mukhang ayaw ipabanggit nung sekretarya ang tungkol kay Jared?" tanong ko sa sarili habang naglalakad at iniikot-ikot ang kanan kong balikat na s'yang mas nabugbog kanina.
Pero paano naman bukas? Hindi naman ako pumarito para maging sekretarya ng masungit na lalaking iyon. Pumarito ako para kay Jared. Ngunit parang magkaparehas lang naman 'yon. Trabaho at pag-ibig kaya lumuwas ako dito. Nagkataon lang na nangyari ito.
'Haist. Napakamalas naman.'
Babalik kaya ako bukas? Pero kung hindi naman ako babalik ay mawawalan ako ng chance na makapasok sa kompanyang 'yon. Mukhang contract secretary pa lang naman ang hiring sa kanila ngayon. At saka, kung sakali namang matanggap ako, magiging sekretarya ako ng Sir Ahlen 'daw' na 'yon? Paano na ako mabubuhay ng matiwasay kung gano'n?! Maalala at maalala ko lang ang naaksidente kong unang halik!
"Hayy, kailangan kitang makita agad, Jared." Pinahid ko ang labi ko dahil pakiramdam ko ay nakahalik pa rin ang labi niya doon. Nakanguso akong sumakay sa tricycle. Kainis!
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Ang kanyang fiance at ang kanyang matalik na kaibigan ay nagtrabaho at nag-set up sa kanya. Nawala niya ang lahat at namatay sa kalye. Gayunpaman, muling isinilang siya. Sa sandaling imulat niya ang kanyang mga mata, sinusubukan siyang sakalin ng kanyang asawa. Sa kabutihang palad, nakaligtas siya. Pinirmahan niya ang kasunduan sa diborsiyo nang walang pag-aalinlangan at handa na para sa kanyang miserableng buhay. Sa kanyang pagtataka, ang kanyang ina sa buhay na ito ay nag-iwan sa kanya ng malaking pera. Inikot niya ang mga mesa at naghiganti sa sarili. Naging maayos ang lahat sa kanyang karera at pag-ibig nang dumating sa kanya ang kanyang dating asawa.
Pinilit akong pakasalan ang isang bulag na tagapagmana upang iligtas ang aking pamilya. Sa loob ng dalawang taon, tiniis ko ang lahat ng uri ng pang-aabuso. Nang sa wakas ay bumalik na ang kanyang paningin, ang mismong pamilya ko ang unang nagtapon sa akin. "Ibalik mo si Mateo kay Ariadna," wika nila. Kailangan kong isauli ang aking asawa sa aking kapatid — ang orihinal niyang nobya. Pumayag ako, dala-dala ang isang lihim: may taning na ang aking buhay dahil sa terminal lung cancer. Nang malagutan ako ng hininga sa kalye, hindi ko inasahan na magiging isang kaluluwa ako na makasasaksi sa lahat. At lalong hindi ko inakala na ang lalaking tunay na nagmahal sa akin ay babalik upang ipaghiganti ang bawat sakit na aking dinanas. Hinimok ako ni Mama na makipaghiwalay, ang kanyang boses ay kasing lamig ng operating room na aking kakaalis lang, kung saan sinabi sa akin ng mga doktor na bumabalik na ang paningin ni Mateo. Hindi ko maunawaan. Paano niya masasabi iyon? Matapos ang lahat? Ang mundo ko ay biglang umikot, hindi dahil sa pagod kundi sa matinding gulat. Kakasabi lamang ng mga doktor na may pag-asa nang makakita si Mateo. Ngayon, nais na niyang ako'y itapon.
"Si Rena ay nasangkot sa isang malaking pagbaril nang siya ay lasing isang gabi. Kailangan niya ang tulong ni Waylen habang naaakit siya sa kagandahan nito sa kabataan. Dahil dito, ang dapat ay isang one-night stand ay umusad sa isang seryosong bagay. Maayos ang lahat hanggang sa natuklasan ni Rena na ang puso ni Waylen ay pag-aari ng ibang babae. Nang bumalik ang kanyang unang pag-ibig, tumigil siya sa pag-uwi, iniwan si Rena na mag-isa sa maraming gabi. Tiniis niya ito hanggang sa makatanggap siya ng tseke at farewell note isang araw. Taliwas sa inaasahan ni Waylen na magiging reaksyon niya, may ngiti sa labi si Rena habang nagpaalam sa kanya."Masaya habang tumatagal, Waylen. Nawa'y hindi magtagpo ang ating mga landas. Magkaroon ng magandang buhay." Ngunit gaya ng mangyayari sa tadhana, muling nagkrus ang kanilang landas. This time, may ibang lalaki na si Rena sa tabi niya. Nag-alab sa selos ang mga mata ni Waylen. Dumura siya, "Ano bang problema mo? Akala ko ako lang ang mahal mo!" "Keyword, mahal!" Napabalikwas si Rena ng buhok at sumagot, "Maraming isda sa dagat, Waylen. Tsaka ikaw yung humiling ng breakup. Ngayon, kung gusto mo akong ligawan, kailangan mong maghintay sa pila." Kinabukasan, nakatanggap si Rena ng credit alert na bilyun-bilyon at isang singsing na diyamante. Muling lumitaw si Waylen, lumuhod ang isang tuhod, at nagwika, "Puwede ba akong pumila, Rena? gusto pa rin kita."
Ako si Aliana Donovan, isang resident physician, na sa wakas ay muling nakasama ang mayamang pamilyang nawalay sa akin mula pagkabata. Mayroon akong mapagmahal na mga magulang at isang gwapo't matagumpay na fiancé. Ligtas ako. Minamahal ako. Isa itong perpekto, ngunit marupok na kasinungalingan. Nabasag ang kasinungalingan isang Martes nang matuklasan kong ang fiancé ko, si Ivan, ay wala sa isang board meeting kundi nasa isang malawak na mansyon kasama si Kiera Reese, ang babaeng sinabi nilang nagkaroon ng mental breakdown limang taon na ang nakalipas matapos akong subukang i-frame up. Hindi siya kahiya-hiya; nagliliwanag siya, hawak ang isang batang lalaki, si Leo, na humahagikgik sa mga braso ni Ivan. Narinig ko ang kanilang usapan: si Leo ay anak nila, at ako ay isang "placeholder" lamang, isang paraan para makuha ang gusto nila hanggang sa hindi na kailanganin ni Ivan ang koneksyon ng pamilya ko. Ang mga magulang ko, ang mga Donovan, ay kasabwat dito, pinopondohan ang marangyang buhay ni Kiera at ang kanilang lihim na pamilya. Ang buong katotohanan ko—ang mapagmahal na mga magulang, ang tapat na fiancé, ang seguridad na akala ko'y natagpuan ko na—ay isang maingat na itinayong entablado, at ako ang tangang gumaganap sa pangunahing papel. Ang kaswal na text ni Ivan, "Kalalabas lang ng meeting. Nakakapagod. Miss na kita. See you at home," habang nakatayo siya sa tabi ng kanyang tunay na pamilya, ang huling dagok. Akala nila kaawa-awa ako. Akala nila tanga ako. Malalaman nila kung gaano sila nagkakamali.
© 2018-now CHANGDU (HK) TECHNOLOGY LIMITED
6/F MANULIFE PLACE 348 KWUN TONG ROAD KL
TOP
GOOGLE PLAY