kollarına atıldı. "Ah, Arda.

... tatminle doluydu. Onu sıkıca tuttu, kanını p

di beni silmek için kendine zarar veriyordu, hepsi onun için. Dövme, on sekizinci yaş günü hediye

adam değildi. O

deki 'E' gibi oyuluy

kezleyerek, meraklı bakışları görmezden gelere

da ülser ilacımı aradım, ellerim o kadar

odasındaki yatağa yığıldım; o o

dı. Arda'nın yıldönümümüz için

gezdirerek. Gülümsüyordu, kendini beğenmiş, muz

içbir şey hissetmeye

Gülümseme kayboldu. "Sorun ne? Dilini mi

t," diye

reken hayatın tadını çıkarmadan değil. Seni sevmiyor,

an ayak seslerini duyunca gözl

i birden tiz ve panik doluydu. "Bornozu

ş, bornozumu etrafına sarmış hal

tın?" diye

m, sesim dümdüzdü.

eme, Ela!" diye bağırdı.

hıçkırdı. "Benim hatam, Arda. Onun eşyaların

n var! Bak haline, titriyorsun." Bana döndü, gözleri so

tekrarladım, sesim yükseliyo

lumu tutarak. Kavrayışı demir gib

adı. Çırpındım, kurtulmaya

zarar vereceğime inanıyo

inde bir şüphe parıltısı gördüm, e

im acıyor," diye ağlad

ldu. Canavar

mkine santimler kala. Beni dairenin içinde,

soğuk, steril koridoruna itti. Tökezledim,

e yaptığını düşü

Kilidin tıkırtısı, dün

litlenmiştim. Kapıya vurdum, adını haykırdım ama

en keskin, bıçak gibi bir acı. Koridor dönmeye

p Sabancı Müzesi'ndeki sözüydü. "Sana hiçbir şeyin zara

nim baş harfimle birlikte on