Uygulamayı Edinin popüler
Ana Sayfa / Romantik / Aşkın İhaneti: Sahte Bir Evlilik
Aşkın İhaneti: Sahte Bir Evlilik

Aşkın İhaneti: Sahte Bir Evlilik

5.0
20 Bölümler
994 Görüntüle
Şimdi Oku

"Boşanmak istiyorum." Sessiz ama çelik gibi sert kelimeler, gergin havayı bir bıçak gibi kesti. Beş yıldır ben, Hira Akay, Kaan Arslanoğlu'nun sadece kağıt üzerinde karısıydım. Babam onun hayatını kurtarırken öldükten sonra ailesinin imajını kurtarmak için yapılan bir anlaşmaydım. Onun gaddarlığına, aşağılamalarına katlandım ve gözlerimin önünde başka bir kadını sevmesini izledim. Nihayet özgürlüğümü isteme cesaretini topladığımda, ailenin reisi olan annesi, sürgün edilmediğimi kanıtlamak için ailenin "disiplin cezasına" -otuz kırbaç- katlanmam gerektiğini soğuk bir şekilde bildirdi. Ama sonra, şok edici bir gerçek dünyamı başıma yıktı: "Sahte," diye gelişigüzel açıkladı Kaan. "O evlilik yasal bile değil." Beş yıllık acım, dayaklarım, toplum içindeki utancım, hepsi bir yalan içindi. Rahatlamam kısa sürdü. Kaan'ın metresi Beren, önce köpeğine zarar verdiğim için, sonra da bir at gezintisi sırasında onu öldürmeye çalıştığım için bana iftira attı. Ona olan körü körüne bağlılığıyla Kaan, her yalana inandı. Beni vahşice cezalandırdı, bacağımı kırdı ve kolumu çıkardı, beni ölüme terk etti. Ben sadece bir dekordum, bir yer tutucuydum, onun gözünde şımarık bir köpekten bile daha değersizdim. Acım, onurum hiçbir şey ifade etmiyordu. Neden kanayan bedenime değil de onun her sözüne, her gözyaşına inanıyordu? Ama umutsuzluğun en derinliklerinde bir can simidi belirdi. Onun gaddarlığından dehşete düşen annesi, beni gizlice Londra'ya göndererek o çok arzuladığım özgürlüğü bana bahşetti. Sonunda özgürdüm ve Kaan Arslanoğlu'nu bir daha asla görmeyeceğime yemin ettim.

İçerikler

Bölüm 1

"Boşanmak istiyorum."

Sessiz ama çelik gibi sert kelimeler, gergin havayı bir bıçak gibi kesti. Beş yıldır ben, Hira Akay, Kaan Arslanoğlu'nun sadece kağıt üzerinde karısıydım. Babam onun hayatını kurtarırken öldükten sonra ailesinin imajını kurtarmak için yapılan bir anlaşmaydım. Onun gaddarlığına, aşağılamalarına katlandım ve gözlerimin önünde başka bir kadını sevmesini izledim.

Nihayet özgürlüğümü isteme cesaretini topladığımda, ailenin reisi olan annesi, sürgün edilmediğimi kanıtlamak için ailenin "disiplin cezasına" -otuz kırbaç- katlanmam gerektiğini soğuk bir şekilde bildirdi. Ama sonra, şok edici bir gerçek dünyamı başıma yıktı: "Sahte," diye gelişigüzel açıkladı Kaan. "O evlilik yasal bile değil." Beş yıllık acım, dayaklarım, toplum içindeki utancım, hepsi bir yalan içindi.

Rahatlamam kısa sürdü. Kaan'ın metresi Beren, önce köpeğine zarar verdiğim için, sonra da bir at gezintisi sırasında onu öldürmeye çalıştığım için bana iftira attı. Ona olan körü körüne bağlılığıyla Kaan, her yalana inandı. Beni vahşice cezalandırdı, bacağımı kırdı ve kolumu çıkardı, beni ölüme terk etti.

Ben sadece bir dekordum, bir yer tutucuydum, onun gözünde şımarık bir köpekten bile daha değersizdim. Acım, onurum hiçbir şey ifade etmiyordu. Neden kanayan bedenime değil de onun her sözüne, her gözyaşına inanıyordu?

Ama umutsuzluğun en derinliklerinde bir can simidi belirdi. Onun gaddarlığından dehşete düşen annesi, beni gizlice Londra'ya göndererek o çok arzuladığım özgürlüğü bana bahşetti. Sonunda özgürdüm ve Kaan Arslanoğlu'nu bir daha asla görmeyeceğime yemin ettim.

Bölüm 1

"Boşanmak istiyorum."

Kelimeler Hira Akay'ın ağzından döküldü. Sessiz ama kararlıydı, Arslanoğlu ailesinin görkemli yalısının salonundaki buz gibi havayı delip geçti.

Soğuk mermer zeminde diz çökmüştü, basit elbisesinin altındaki yaralardan sırtı alev alev yanıyordu. Başı eğikti ama ruhu kırılmamıştı.

Siyasi hanedanın reisi Arslanoğlu Hanım, ağır, oymalı ahşap bir sandalyede oturuyordu, yüzü soğuk bir kayıtsızlık maskesiyle kaplıydı. Hira'ya tepeden baktı, sesi sıcaklıktan yoksundu. "Neden böyle bir şey isteyesin ki?"

"Nedenini biliyorsunuz," dedi Hira, sesi hafifçe titrese de yolundan şaşmadı. "Bu evlilik hiçbir zaman gerçek olmadı. Bir anlaşmaydı. Babanızın Kaan'ın hayatını kurtarırken ölmesinden sonra ailenizin iyi görünmesi için bir yoldu."

Daha fazla açıklamasına gerek yoktu. Hikaye herkes tarafından biliniyordu. Ailenin uzun süredir şoförü olan babası, tek varis Kaan Arslanoğlu için bir kurşunun önüne atlamıştı. Halkla ilişkiler krizini yönetmek ve bir minnettarlık imajı yansıtmak için Arslanoğlu Hanım, oğlunu yas tutan kızıyla sözleşmeli bir evliliğe zorlamıştı.

"Beş yıldır," diye devam etti Hira, sesi o yılların ağırlığıyla doluydu, "sadece kağıt üzerinde onun karısıyım. Onun kum torbası oldum, her hayal kırıklığının çıkış noktası oldum. Onun gaddarlığına ve aşağılamalarına katlandım."

Sesi neredeyse bir fısıltıya düştü. "Ve onun başka bir kadını sevmesini izledim."

İsim havada asılı kaldı, söylenmemiş ama herkes tarafından biliniyordu. Beren Soykan. Kaan'ın çocukluk aşkı, sürekli yoldaşı, Hira'nın evini kendi evi gibi gören kadın.

"Bu yeterli bir sebep değil," dedi Arslanoğlu Hanım, küçümseyici bir tonla. "Sen Kaan Arslanoğlu'nun karısısın. Bu yeterli olmalı."

Hira neredeyse gülecekti, acı, kırık bir sesle. "Karısı mı? Bu şehirdeki herkes gerçeği biliyor. Herkes fısıldaşıyor."

Salonun köşesinde, iki uzak kuzen şimdiden fısıldaşıyordu, sesleri alçak ama duyuluyordu.

"Beren'den bahsediyor, değil mi?"

"Tabii ki. Kaan bunu saklamıyor bile. Beren'i her yere götürüyor. Ona özel kulübünün hemen yanında bir yalı aldı."

Arslanoğlu Hanım'ın çenesi gerildi. "Boş dedikodular."

"Onun aramalarına cevap vermek için yatağımdan kalktığında dedikodu olmuyor. Ben bir hizmetçi gibi köşede dururken partilerde onu sergilediğinde dedikodu olmuyor," diye karşılık verdi Hira, başını kaldırıp yaşlı kadının bakışlarıyla buluştu.

"Güçlü erkeklerin zaafları olur," dedi Arslanoğlu Hanım soğukça. "Bir eşin görevi hoşgörülü olmaktır. Hayal bile edemeyeceğin bir unvanın ve servetin var. Açgözlü olma, Hira."

Hira sırtındaki keskin, zonklayan acının alevlendiğini hissetti. Bu, dün geceki cezanın taze bir hatırlatıcısıydı; Beren'in Kaan için seçtiği bir takım elbiseye yanlışlıkla şarap döktüğü için deri bir kemerle dövülmüştü. Ancak iradesi acıdan daha güçlüydü.

"Unvanı istemiyorum. Parayı istemiyorum," dedi, gözlerinde nihayet yaşlar birikerek kayınvalidesinin soğuk yüzünü bulanıklaştırdı. "Sadece özgür olmak istiyorum. Size yalvarıyorum. Gitmeme izin verin."

Aralarında uzun bir sessizlik uzandı. Arslanoğlu Hanım onu inceledi, gözlerinde okunması zor bir parıltı vardı. Belki de Hira'nın sesindeki kesinlik, ondan yayılan o saf yorgunluktu.

"Pekala," diye sonunda teslim oldu reis, kelimeler taş gibi düştü.

Hira'nın kalbi umutsuz bir umutla çarptı.

"Ama bu ailenin kurallarını biliyorsun," diye devam etti Arslanoğlu Hanım, sesi buza döndü. "Ayrılmak basit bir mesele değil. Kaan, Arslanoğlu imparatorluğunun varisi. Bir boşanma utanç vericidir. Özgürlüğünü kazanmak için ailenin disiplin cezalarına katlanmalısın. Kendi isteğinle ayrıldığını ve kovulmadığını kanıtlamak için."

Hira bunun ne anlama geldiğini biliyordu. Arslanoğlu ailesinin, onlara karşı gelen herkesi kırmak için tasarlanmış kendi çarpık adalet anlayışları vardı.

"Kurallar, bağlarını koparmak isteyen herkesin otuz kırbaca dayanması gerektiğini belirtir," dedi Arslanoğlu Hanım, sesi mekanikti. "Ondan sonra gidebilirsin."

Otuz kırbaç. Zaten taşıdığı yaraların üzerine. Bu bir ölüm fermanı olabilirdi.

Ama Hira reise bakarken bakışları tereddüt etmedi. Düğün gününün anısı zihninde canlandı. Kaan gelmemişti bile. Beren'le birlikteydi, "sahte" evlilik yüzünden üzgün olduğu için onu teselli ediyordu.

Hira sessizce, görünmez bir şekilde otururken Kaan'ın Beren'in tabağına yemek koyduğu, onunla gülüp konuştuğu her aile yemeğini hatırladı.

Uzun, yalnız geceleri, arabasının durduğunu duyup, sadece saatlerce telefonda, Beren'le konuşurken yumuşak ve şefkatli sesini duyduğu anları hatırladı; bu sesleri ona bir kez bile yöneltmemişti.

Nadiren yaşanan, zoraki yakınlık anlarından sonra gözlerindeki soğukluğu hatırladı; eline bir bardak su ve bir hap tutuştururdu. "Al bunu. Sen Arslanoğlu'nun karısısın. Bu senin unvanın. Ama benim çocuğumu doğurmayacaksın."

Beş yıl. Safça, sessiz bağlılığının, evini yorulmadan yönetmesinin, halk önündeki aşağılanmalara karşı sarsılmaz sadakatinin bir gün ona bir parça sevgi kazandırabileceğini ummuştu. Babasına borçlu olduğu borcun bir karşılığı olarak.

Ama onu hiç sevmemişti. Asla sevmeyecekti. Herkes bunu biliyordu.

Kalmanın ne anlamı vardı? Buraya gelmek, onuru olmayan bir adamdan bir onur borcu beklemek en başından bir hataydı.

O sadece bir şakaydı. Bir yer tutucu.

"Kabul ediyorum," dedi Hira, sesi netti.

Kırık bedenini, evi olması gereken o gösterişli yalıya geri sürükledi. Her adım bir azaptı. Sırtındaki yaralar yanıyor, bacakları zayıf düşüyordu.

Görkemli merdivenlere ulaştığında, oturma odasından sesler duydu. Beren'in tatlı ve yapışkan sesi.

"Kaan, sevgilim, ne zaman kurtulacaksın ondan? Onun yüzünü görmeye dayanamıyorum."

"Yakında, aşkım," Kaan'ın sesi alçak bir mırıltıydı, beş yıldır Hira'nın özlemini çektiği şefkatle doluydu. "Sadece sabırlı ol."

"Ama annen onu seviyor gibi," diye somurttu Beren. "Ya boşanmana izin vermezse?"

Kaan güldü, hem çekici hem de zalim bir sesti bu. "Seviyor mu? Annem sadece görünüşe önem verir. Hem ayrıca, o evlilik yasal bile değil."

Hira donakaldı, eli trabzanı kavradı.

Beren şok olmuş gibiydi. "Ne? Ama... evlilik cüzdanı? Ben gördüm."

"Sahte," dedi Kaan pürüzsüz bir sesle. "Sadece yaşlı kadını ve basını tatmin etmek için bir kağıt parçası. Kanunların gözünde, o kadın benim hiçbir şeyim değil."

Dünya altüst oldu. Hira'nın nefesi kesildi. Kanı dondu.

Sahte.

Beş yıllık acı, dayak, halk önündeki utanç, gerçek olduğunu sandığı tek şeye -onun karısı olma statüsüne- tutunması ve hepsi bir yalandı. Zalim, ayrıntılı bir oyun.

Gerçek bir evlilik cüzdanına bile layık görülmemişti.

Umutsuzluğun üzerine tuhaf bir rahatlama hissi yayıldı. Eğer evlilik gerçek değilse, ayrılmak daha da temiz olacaktı. Gerçekten özgürdü.

Yumruklarını sıktı, hemen şimdi dönüp kapıdan çıkmaya hazırdı.

Aniden, oturma odasından küçük, beyaz bir tüy yumağı fırladı. Bu, Beren'in şımarık Pomeranian cinsi köpeği Prenses'ti. Köpek hırladı ve dişlerini Hira'nın baldırına geçirdi.

Keskin ve yakıcı bir acı bacağından yayıldı. Kan hemen çorabını ıslattı.

Bağırdı, köpeği üzerinden atmaya çalıştı ama köpek sıkıca tutunmuş, hırlıyordu.

Oturma odasından acele adımlar geldi. Beren, onu evin hanımı gibi gösteren ipek bir sabahlık içinde belirdi.

Yardım etmek için acele etmedi. Bunun yerine, Hira'yı sertçe itti ve duvara çarpmasına neden oldu.

"Prenses! Ah, bebeğim!" diye mırıldandı Beren, köpeği kollarına alarak. Hira'ya döndü, gözleri nefretle parlıyordu. "Köpeğime ne yaptın? Ona zarar mı vermeye çalışıyorsun?"

"Beni ısırdı!" diye soludu Hira, kanayan bacağını işaret ederek.

"Yalancı!" diye çığlık attı Beren. "Prenses kışkırtılmadıkça kimseyi ısırmaz! Seni aşağılık kadın, muhtemelen onu tekmelemeye çalışıyordun!"

Hira tartışamayacak kadar yorgundu. Sırtındaki ve bacağındaki ağrı başını döndürüyordu. Sadece gitmek istiyordu. Kendini yukarı itmeye çalıştı.

Beren onun hareketini gördü ve gözlerinde vahşi bir parıltı belirdi. Hira'nın yüzüne bir tokat atmak için elini kaldırdı.

İçgüdüsel olarak, Hira darbeyi engellemek için kolunu kaldırdı, diğer eli Beren'i itmek için yukarı kalktı.

Tam o anda, Kaan oturma odasından çıktı. Hira'nın Beren'e uzanmış elini gördü ve bir anda hareket ederek Beren'i koruyucu kollarına çekti.

Okumaya Devam Et
img Uygulamada Daha Fazla Yorum Görüntüle
Son Sürüm: Bölüm 20   11-06 23:18
img
img
Bölüm 1
23/10/2025
Bölüm 2
23/10/2025
Bölüm 3
23/10/2025
Bölüm 4
23/10/2025
Bölüm 5
23/10/2025
Bölüm 6
23/10/2025
Bölüm 7
23/10/2025
Bölüm 8
23/10/2025
Bölüm 9
23/10/2025
Bölüm 10
23/10/2025
Bölüm 11
23/10/2025
Bölüm 12
23/10/2025
Bölüm 13
23/10/2025
Bölüm 14
23/10/2025
Bölüm 15
23/10/2025
Bölüm 16
23/10/2025
Bölüm 17
23/10/2025
Bölüm 18
23/10/2025
Bölüm 19
23/10/2025
Bölüm 20
23/10/2025
MoboReader
Uygulamayı İndir
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY