walang tumanggap sa akin. As I kept on finding a si

wi na walang dala, ayokong umuwi na malungkot. Gusto ko na pag-uwi ko ay may nakahandang ngiti para kay Emboy. I didn'

ang nakangiting si Emboy. Biglang nawala 'yung pagod a

an ang malambot na katawan ni Emboy. Natawa ako nang paulana

a, baby?" tanong ko bago siya

Ma'te?" Imbes sagutin ang tanon

puan. "Sagutin mo muna ang tano

. "Opo, bait si Emboy kay L

ko lang kasi maturuan si Emboy, kad

ng ko. Magiliw siyang tumango, nakala

niya bago binuksan iyong dala kong pa

on, nagtanong ulit ako.

ta, nagniningning na ang mga mata niya h

uti nalang at nabalik na sa akin ang atensi

iya. Masayang masaya talaga siya sa pasalubong ko. My hea

wa. Tinanggal ko rin muna 'yung balat bago ibinigay sa kanya

unta sa likod ng bahay. Nandoon kasi 'yung

i ko sa sa kanya. Muntik nang mabitaw

! Aatakihin ako sa pu

ign kay Lola. "Hehe sorry, 'La." Luma

a sa akin kaya kinuha ko 'y

ni Lola habang nakadikit

ng ko pa rin kahit nasabi na ni Emboy na naging mabai

alita kanina eh. Pero no'ng sinabi ko sa kanya na magbabasa kami, ayon sobrang tuwa." Pagtingin

ngin ako sa apoy habang hinihintay ang kwe

ap mo ng trabaho? May napasukan k

la ako laging ni-re-reject. Akalain mo 'yon Lola, ang cute, maganda at talented mong

asi hindi ko kayang salubungin ang tingi

kin. "Ayos lang 'yan Eunice, uutang nalang ulit ako para sa s

rabaho bukas para hindi na tayo mabaon sa utang. Next week pa naman po 'yung punta natin sa ospital

o na sana matanggap ka bukas." Ngumiti ako, sana nga po Lola. Pero kahit h

malis ako, ibinilin ko na lang uli siya kay Lola. Maaga akong nagsimula sa pa

g bakante para sa akin kasi meron nang nauna, pangalawa simple lang, sadyang ni-re-reject lang nila ako sa hindi ko alam na dahilan. Baka siguro dahil hindi ko n

pa ito, wala akong mararating. Kaya kahit na pawis na pawis n

pera. Kung saang lupalop na nga ako napunta makahanap lang ng trabaho. Ilang

nga na restaurant at bakeries, hindi ako natanggap eh. Pe

spite of the tiredness I was feeling, I let my feet walk

g parang pangala

Cuisine," pagb

amangha sa ganda ng restaurant na ito. Malinis ang paligid, walang k

ng mga taong nasa loob. Nakasuot ang mga iyon ng formal dress. Mukhang mam

pag-alinlangan akong lumapit doon at nagtanong. Mukhang na

, kung tingnan niya ako ay para

glang bati ko sa kanya, nakahain

ay mo 'diba, baka matanggap ako dahil sa maganda kong ngiti. Ida

ng taray, mukhang mabait naman pala si Manong gw

ong maitutulong ko sa inyo?

ano ba naman 'yan, hindi ako sanay sa pagiging pormal niya. Ewan ko nga

do anything Sir, marunong ako magluto, maghugas ng mga pinggan at magpunas ng mga lamesa."

idened. Gu

o kami ng cook ngayon kasi 'yung head chef namin

ing mata. Tumitibok na rin ng mal

alawak ang loob at nakita ko ang isang medyo may katandaan na babae. Pagkahatid sa akin ni Manong

ang mahabang sofa. "

pplying right?" Mabilis

aral ko. Sinabi ko naman yung totoo na nahinto ako sa 2nd year college. Thirty minutes din ang tinagal ng intervi

g inaasam ko lang naman ay ang makapagtrabaho sa simple at

i sa kanilang Restaurant, mas mabuti na daw na nakakalap ng impormasyon 'yung trabahante nila. T

hese chefs cook the food that being serve to co

aurant at mga positions. Itong restaurant nga lang nila ang hindi ko p

y siyang pagtunog ng cellphone ko. Napangiwi ako nang makita ko ang cellphon

ng tumatawag sa akin. Si Lola. Hindi naman siya tumatawag sa akin kung may emergency o k

g mangyayari, Eunice.

lo, Lola? Ano po-" I didn't finished my sen

ang pinapaso daw ang mga kamay at paa niya! Um

un my way out. Ilang beses ko pang narinig ang pagtawag ng Manag

*

Him why. Why did he had to ta

agbagsak. Naiiyak kong tinitigan ang kapatid ko na mahimb

nakaabot pa ang kapatid ko sa ospital noong sinugod siya dahil hindi na kinaya ng kanyang katawan, hi

hy did you had to l