indi ginagalaw ang pagk

Lola Ester. Awtomatikong lumipad sa kanya ang tingin ko a

naman po sa isip ko." natatawa kong sabi b

ang ang pagkain kahit na wala akong gana. Hindi

nsensiya dahil sa pag-iwan ko sa kanya. Pero kasi, hindi ko na tal

a lang po huhugasan ang mga plato." paalam ko ha

umabot sa mga mata ni Lola. "Sige, ako na ang bahala sa mga hugasin. M

nagbabakasakali ako na sa pagbukas nito ay sana nasa loob si Emboy, na sana

a roon na walang katabi. Walang Emboy na dumamba sa akin par

o na nang sumunod siya kila Mama at Papa, dalawang linggo na akong nagluluksa sa kanya, da

ahihirapan akong huminga sa tahimik na pag-iyak ko

no'n, mas lalo akong napahagulgol nang makita ko ang malawak

oke when I mentioned his n

e miss you so much, Emboy. Kasama mo na ba si Mama at Papa diyan sa taas? Hindi ka na ba

kong hindi na siya nakakaranas ng matinding sakit

I'm sorry walang

hayaan mo muna si Ma'te baby ha? Hayaan mo muna si Ma'te na m

na ako na lang 'yong nakakuha ng sakit na 'yon, sana

'yon. Fabry disease is an inherited disorder that results from the buildup of

disease curable?', at lagi kong hinihiling na sana kapag pinindot ko na yung symbol ku

n my little brother's smiling face, I immediately stood u

cation ang natanggap ko. Mabilis kong binuksan iyong Email at tu

rin ako sigurado kung natanggap ba ako, at kung sakaling natanggap man ako, parang hindi ko pa kaya. Pakiramdam ko wala ak

in sila kaya kahit na nagluluksa pa ako no'n naisend ko pa rin naman ng maayos. A-

rolled down to see the first message and I do

iveros'

decuisine

ceReyes@

: Annou

yes! We have a go

on chef, like how you wish. We reviewed your resume and application and we thought that you're eligibl

reg

e Cuisine's

ng kailan ko pinasa 'yung resume at application ko. Napatulala ako san

tapos nilang i-inform na na-hired ako. Nagtatanong kung kailan daw ako magsisimula. They said I could go

uloy ko ba daw 'yung pagpasok ko sa restaurant nila at k

a makabuo ng isasagot. Nang makita ko n

walang nagagawa at puro pag-iyak lang, siguro eto na 'yung or

gagawin kitang inspirasyon sa trabaho ko, kayo nila Mama, Papa at Lola Ester. Babangon na ulit ako ba

para kay Lola Ester. Siya nalang ang meron ako n

ingin ako sa sariling repleksyon na nasa salamin. Gano'n pa rin naman ang kataw

lugmok, Eunice! Kailangan makita ka nila na masay

nitong buhok ko, nasa baywang na pero ayos lang, hinding-hindi ko 'to puputul

emembered the g

apit sa katawan ko. Kanina pa ako nakaligo bago kumain kaya tam

gkol sa pagka-interview ko sa Oliveros' de Cuisine kasi nang

nakatutok ang mga mata sa binabasang dyaryo. Napan

ung taglay niyang ganda. Siyempre, sa kanya ako nagmana eh. M

'yung family nam

rgetic voice fille

igaw ni Lola. Tumagos ang tingin niya sa akin kaya natigil ako bago nahihiyang na

h but I immediately recovered and showed my bright s

nam ang yakap. "Sorry Lola

t magluksa pero pinipigilan niyo kasi ayaw niyong sabayan ako. Sorry din

n din ako Eunice. Nalulungkot din ako sa pagkawala niya, hindi man kami laging magkalapit ng batang iyon pero mahal na mahal ko iyon. Saka ayos lang na magluksa, normal na iyon kapag may nawala sa mga mahal natin sa buhay pero hindi dapat tayo malugmok. Ka

to continued going, to continued livin

uwa si Lola sa nalaman kaya pinakilos niya agad ako para makapunta na sa tatrabahuan ko. Sinabi pa

Gagalingan

d a half hour to reach there! Hindi ko nga alam

, sakto naman na may dumaang tr

palibutan ng mga punong kahoy ang paligid ng parteng iyon, kaunti lang din ang kapitbahay namin. Medyo

, we finally reached the luxurious restaurant. I han

ako. Nanlaki din tuloy ang mata ko, ano ba 'yan! Naha

gain!" masiglang bati ko sa ka