lawlaw at napaka-chaka na jacket dahil ngayon", I run my hands starting from my hips then put it down in my small waist to emphasize how this dress could fit your curves seamlessly, "is
wala pa sanang pandemya, isa ako ngayong high school teacher sa isang maliit na pribadong paaralan at nagtuturo ng agham sa mga kabataan. BS Biology ang natapos ko at plano sanang magpatuloy sa kursong medisina para ma
g pa-enroll sa aming institusyon. Lumipat na sa mga pampublikong paaralan ang mga dati naming estudyante dahil naapektuhan ng pandemya ang kabuhayan ng kanilang pamilya. Kaya heto
uha niyo lang sa halagang 250 pesos. Yes you heard it right, 250 pesos lang tong beauty na to!",
a na pag-ubo ng aking ina na wari bang may nakabara sa
ag-umabot sa 500 pesos ang order niyo, may libreng isang serving ng napakasarap kong chicken wings na tiyak n
May nebulizer naman siya, pero minsan hindi iyon sapat para pahupain ang kanyang nararamdaman. Halos maubos
na unti-unti nang nangingitim ang kanyang balat. Maiyak-iyak ko siyang inakap at pinatayo, alam kong malala na ang kalagayan ni Mama ngayon at kailangan na niya ng agarang tulong medikal.
---
gamot pero parang damo lang kami kung lakad-lakaran ng mga staff. Conscious pa kasi si Mama, kaya hindi maituturing na emergency kaya kahit anong makaawa ko na papasukin na kami at tulungan na, ay sinasabihan lang ako na mag-intay muna. Banayad kong hi
ng sakit-sakit na makita mo ang nag-iisang taong mahalaga sayo na nag-aagaw buhay sa iyong kanlungan at wala kang magawa para maibsan man lang kahit kaunt
nakatakas kong luha. Mas lalong dumaloy ang emosyon, ang sakit, at sa pagitan ng kanyang nahihirapang paghinga, sinabi sa akin ni Mama na magig
man lang binigyan ng paunang panlunas. Sa tingin ko ay may dengue ang bata, dahil sa napakataas na temperatura nito at sa mga pulang tuldok na bumabalot sa buo nitong katawan. Sinabihan ko ang babae tungkol dito at dapat painumin ang bata ng tubig dahil makikita na nag-babatak ang kanyang mga labi sa labis na kakulangan ng tubig sa katawan at ang may
si-sisigaw ang babae at bokal na sinisi ang mga medical personnel na dinadaan-daanan lang kami sa nakapanlulumong kamatayan ng kanyang anak.
sa anumang mangyayari sa aking ina. Matiim kong tinitigan ang papel at pinunit ito, kinumpol, at itinapon sa basurahan, habang yakap ko si Mama palabas ng pampublikong ospital. F*ck our medical system, f*c
----
at yung sa pagla-live selling ko naman ay yun ang pina-down payment. Nagpa swab test din kami dahil kailangang alamin at siguradohin na hindi COVID-19 related ang sakit ni Mama. Wala naman akong pangamba dahil simula nung nagkaisip ako, paminsan minsan ng atakihin ng hika si Mama, sadyang lumalala lang ngayon. Fully vaccinated
ghihikahos para makaraos sa araw-araw, kaya napapikit na lang ako sa pagka-dismaya nung mabasa ko ang pinaka-huling mensahe ng pag-tanggi. Mukhang wala na akong ibang mapupuntah