o nakarinig ng tugon, kaya pumunta ako sa likod kung saan matatagpuan ang aming kusina. Nasa labas ito dahil masyadong maliit ang

wa ng mga gulay na kanyang lulutuin bukas para maibenta sa mga nagtatrabaho sa construction malapit lang samin. Hinay-hinay akong naglakad patungo sa kanya at pa sikretong pumunta sa kanyang likuran sabay yakap at halik sa kanyang pisngi. Halatang nagulat si mama dahil nakita ko kung p

la pagkabata ay si Mama lang ang aking naging sandalan ko, maagang nabuntis si Mama at hindi pinanagutan ng aking ama na ni larawan ay hindi ko nakita. Itinakwil din siya ni Lolo at Lola dahil hindi nila matanggap na an

in ko man na ipunin lahat ng yun para sa inaasam-asam kong laptop, mas prayoridad ko pa ring tulungan si Mama sa mga gastusin s

o, 700 sa kin para sa mga school projects.

mo ka gusto magka laptop, at masakit man sa akin, hindi ko kayang ibigay sa iyo ito ngayon. Nagpapasalamat ako na mayroon akong anak na kagaya mo, madiskarte at kayang kunin an

ng napakahigpit. Tumagal ito ng ilang segundo, haay, truly, in her arms I could only find peace. Naput

uksan, agad kong pinindot ang facebook at itinaas ang aking selpon para makahanap ng signal. Nung sa wakas nag 3G na, agad na bumungad ang mga dagdag na likes at komento sa post ko, ngunit h

don't have a boyfriend, set

a-praning at nakakakita ng kung ano-ano. Pagkatapos ng isang milyong pagtitig sa screen at hindi pa rin nagbaba

namang may close sa kanya sa aming paaralan. Nag transfer lang siya sa aming paaralan ngayong taon at palagi lang siyang nasa likod ng room, nakatungo, at hindi kailanman nag pa-participate sa mga classro

ess, agad ko siyang ni replyan , ". Hello, sorry sa nang

lpon sa naguguluhan kong puso. Halos matapon ko naman

m n

n ang aking isip. Seryoso ba siya? Kung merong "love at first sight", meron din bang "love at first collisio

ank dahil hindi nakakatuwa", mataray kong reply dahil naiinis na ako kasi hindi ko siya ma gets, baka

pon at sa aking pagkadismaya ay si-neen nya lang ako. Dang, pinag titripan nga lang siguro niya ako o kaya naalog talag

g itinda para kay Mama, ay tinatahak ko ang alley patungo sa aming silid-aralan. At kung minamal

urado akong magtataka siya kung iiwas ako. But why am I being so flustered in the first place? Dang, ayaw ko talagang na i-intimidate o naiilang sa kahit si

naman sa aking direksiyon at ni hindi man lang nakatingin

tertainment, ng katatawanan, pero sa kasamaang palad, hindi ako pinanganak na maging

talaga akong dalang bilao ngayon. Hindi rin ako tumingin sa kanya, kunwari hindi ko pansin ang kanyang presensya, pero

palayo sa weirdong pogi na to ay marahan niyang hinablot ang aki

ang kakaibang epekto niya sa akin. Pero ang mokong na 'to

g niyang tanong sabay

man kakausapin niya ako tungkol kagabi, at ganun b

niyog at asukal. Gusto mo? Masarap to!", masaya kong t

i ay umalis at iniwan akong naka tengga. Nakuuuuuuuuuu, nakakain

ng effort ni Mama para lutuin to at napaka aksaya din ng grasya. Kainin ko na lang kaya to lahat? Tas ipambayad ko na lang yung ipon ko. Habang iniisip kung paano ko to so-solusyonan, tumunog ang s

ter the next class. We hav