in Ağ

mor bir çürükle, Taylan'ın mezuniyet partisine girdim. Arkadaşlarım beni adeta evden sür

gülen bir grubun ortasındaydı, Can'ın kolu sahiplenici bir şekilde

besleyen birkaç ark

anın diğer ucundaki mutlu çift arasında gidip geliyordu. "

ümseme takındım. "Eve

hissettirdi. Geçmişin tit

Can-ve-Elif'siniz," dedi Madison, sanki bu değişmez bir f

rla doldurduğunu hatırlıyor musun?" diye anımsadı Chloe, yüzünde hüzünlü

mı Elif'e saklıyorum' diyerek çıkma teklifini r

r şiddetle seven çocuğun anısı acı veriyordu. Geçmiş güzel, güneşli bir

lar değişir." Başımı belli belirsiz odanın diğer tarafına doğru eğdim.

zünde karmaşık bir ifade vardı. Sakin beyanımı duyduğunda çenesi gerildi

eli sırtında daha aşağı kaydı ve kulağına bir şeyler fısıldadı,

k için tasarlanmış, kasıtlı, zalim

ıktım. Kırılacak

r gülümsemeyle, yaz planları, New York, onun

anı geçti. Bu senaryonun bir parçası değildi. Onu takip etmem, yalvarmam, ne kay

yda kolunu daha sıkı tuttu, ona doğru somurttu. Tere

rdi. Şişe çevrildi ve gece havası yeni bir tür geri

adı, gözleri zaten çem

biri, sırıttı. "Sana buradaki en yakışıklı adama ge

Çemberdeki her bir göz Can'a döndü. O,

, gözleri kötülükle parlıyordu. "Elif, senin için

sempatiyle damlıyordu. "O onun eski s

e olduğunu, tepkimi beklediğini hissedebiliyordum. Can'a baktım. Bakışları yoğundu, içime işliyordu. Be

ğıma inanıyordu. Benden gelecek tek bir protesto sözünün, kontrolünü yeniden teyit etmeye, n

askesiydi. "Neden umursayayım ki?" dedim, sesim

öfke parıltısı aldı. Yüzü sertleşti, çenesi o kadar sıkı kenetlendi ki kasın seğirdiğini görebili

dedi, sesi tehlikeli bir şekilde yumuşaktı. Ceyda'nın yüzünü, on

iplenme ve öfkenin halka açık bir gösterisiydi. Onu öpüyordu ama beni i

arını, acımalarını, hastalıklı meraklarını hissettim. Bir araba kaz

Ceyda nefes nefeseyd

bir sırıtışla sordu, "Ee, Can? Nası

Gözleri karanlıktı, soğuk, mu

eceği kadar yüksekti. "Ceyda, Elif'in şimdi