in Ağ

arabayı sürdüm. Güneş parlaktı, gökyüzü alaycı, mükemmel bir maviydi

aydınlandı. "Elif, tatlım! İçeri gel. Can yukarıda odasında." Beni

" dedim, kutuyu kald

girmem için işaret etti. "Bütün sabah k

üçük bir yankı yapıyordu. Yatak odasının kapısı haf

lmadan it

da, başı onun omzundaydı. Üzerinde "IŞIK" ve numarasının yazılı olduğu futbol for

umruk gibiydi. Ciğerlerimdeki hav

ffer bir parıltıya büründü. "Ah, Elif. Geldiğini duymadım." Can'a daha da sokuldu, sah

fadesi bir an için okunaksızdı, sonra sa

abım olan Elif'çiğim değil.

Burada oturup benim için yas tutmasını mı? Dün geceki davranışlarından

inde aptalca bir tartışma için özür dilemek adına gecenin bir yarısı üç saat araba kullanmıştı. Okulu

aya, test etmeye devam etti, sadece onu geri çekmeden önce ne kadar ileri gidebileceğini görmek için. K

işti. Parçalar artık

lık kemiklerime soğuk, sert bir kesin

eye geldim." Sesim ürkütücü bir şekilde sakin

şey -sinir mi? kafa karışıklığı mı?- geçti. Umursamaz bi

ğunu söylemek içindi. Ve yaktı da. Ama aynı zamand

rin başına yürüdüm. Yatak odası iki katlı antreye

parke zemine mide bulandırıcı bir gürültüyle

görmek için bakmadım. Gere

yaktaydı, kaşları çatıktı. "Senin eşyalar

ayrılık istiyor

oğuk bir öfkeyle doluydu. "Alanımd

ada bıraktığım *Muhteşem Gatsby*'nin yıpranmış kopyasını, mezuniyet balosundaki çerçeveli fot

hakkında gevezelik etmeye başladı, sesi ham sinirlerimi tırmalıyordu. Yanlışlıkla komodininin üzerindeki bir bardak

başladı. "Dikkatli ol, Ceyda," dedi ve sesi naz

oynatsam sinirlenirdi. Ama onun i

lktı, dolabına yürüdü ve yeni, tertemiz bir futbol forması çık

da kırılmanın bir yolunu buldu. Uyuşmuştum. Tamamen ve bütün

dim ve diş fırçamı ve yüz temizleyicim

ülümseme vardı. "Onun dikkatini mi çekmeye çalışıyorsun, Elif? N

" dedim, ses

a Koç'a gidiyorum. Onun yurdunda, onun yatağında olacağım. Ona günay

ime battı. "Ailen zengin, değil mi? Ne yaptın, onun hayatına p

bahsetmesi göğsümdeki buzlu bo

, sesim tehlikeli b

ne olur? Baban

im, ani bir adrenalin dalgası vücuduma yayıldı. Hareket ke

rada, merdivenlerden yukarı

a

hesaplı bir kurnazlık ifadesi geçti. Geriye doğru düşerken uzandı ve

rlandık, birbirine dolanmı

başındaki alçak korkulu

çığlık koptu, Ceyda'nın çığlığıyla karıştı. Aşağıdaki p

ime saplandı. Şakağımdan aşağı sıcak ve

bir feryada dönüşmüştü. "Can! Beni itt

Merdivenlerden aşağı fırtına gibi indi, yüzü öfkeden bir maske gibiydi. Doğruca Ceyda

alandın mı?" diye sord

titreyen bir parmakla beni işaret ederek. "

itmeye çalışıyordum, görüşüm bulanıkt

ım-" diye başlad

sesi antrede yankılandı. "Yal

ayal kırıklığı gözyaşları sonunda serbes

bir fiziksel darbeden daha derine işleyen bir tiksin

ana bile bakmıyordu. Bütün dikkati, şimdi

k, tehditkar bir hırıltıya dönüş

dünyanın en değerli şeyiymiş gibi kucakl

p "kaldırım canavarını" defedeceğine söz verdiğini hatırladım. O çocuk gitmi

lılığı, bütün acı ve keder dudaklarımda öldü.

lanmasına neden oluyordu. Eşyalarımı onun zemininde dağınık halde b

a sendeleyerek çıktım, tertemiz paspas

il servis

ine üç dikiş atılması gerektiğini söyledi. Steril beyaz

umaradan resimli

da'nın bileğine nazikçe bir buz torbası sarıyordu. Ceyda ona h

iyi bakıyor. Bazı insanlar bir kıza

içbir şey hissetmedim. Ne öfke, ne kıskançlık, ne de bir acı sızısı. Sadece oy

rayı engelledim ve