ahan'ın

lmaslar gibi parlıyordu. Cilalı maun masanın üzerinde boşanma evrakları imzasız duru

ran boğucu bir varlıktı. Bir kavga, bir müzakere, bir savaş beklemişti

eğildi. Gönderici adresi genel bir posta kutusuydu. Kutuyu açarken ellerim sabitti. İ

mış, başını göğsüne yaslamıştı. Hakan gülümsüyordu. Halka açık, hesaplı gülümsemesi değil, gözlerine ulaşan samimi, yumuş

, kıvrımlı bir el yazısıy

yaşlısın ve artık ona ihtiyacı olanı ver

on resmi vardı. Yeni başlayan bir ha

m, içimde soğuk, metodik bir öfke birikiyordu. Sa

ma. "Kızı bul. Ne gerek

dı Selin Espinoza'ydı. İroni o kadar yoğundu ki mide bulandırıcıydı

kala. Ona bir sebep verecektim. Onun değerli yeni gelec

devusundan çıkarken. Adamlarım profesyoneldi.

yı kapattığımız ve birçok hayatı sonlandırdığımız bir yer. Gökyüzü kurşun rengindeydi, ruhumdaki ruh

kantılı, buzlu sularının yirmi fit yukarısında sallanıyordu. Dehşete düşmüştü, yüzü solgun

yakladı, sesi rüzgara karşı cılız ka

kenarına yürüdüm. Bir sigara y

akince, bir duman bulutu üfleyerek.

ımında bükülerek. "Onun çocuğunu taşıyorum! Ben artık onu

da bir bebeğin koz olduğunu sanıyordu. İmparatorluklar söz konusu ol

ırdayarak durdu. Dışarı çıktı, yüzü öfkeden bir fırtına bulutu

iye kükredi, bana doğru

akan." Levent'in yakındaki bir sandığın üzerine bir taş

ağırdı, benden birka

tı. "Bunu bana sen öğrettin. Koz. En

r şekilde ağlıyordu. "H

ek. Bizim olması gereken çocuk. Be

ltıya düştü. "Beni çöpe attığını söyledi. Bu o mu?

sıkılı, elleri yumruk yapılmıştı. Sessi

dı, yüzümü acıtan mini

esim düz ve duygusuzdu. "Yoksa o bi

hayatına baktı. Yirmi yıldır sevdiğim adam bana bir canavarmış