Artık Senin Lokanta Kızın Değilim

çocuğu ve yıldız basketbolcusu Arda Koral'a gizli ve acınası bir aşk besledim. Ha

tmış, sesi endişeyle dolu bir şekilde bana bakıyordu. Ama o anda zihnime buz gibi, bedensiz bir ses doldu; onun gerçe

arkadaşı Beren'in bitmek bilmeyen zorbalıklarından bile daha ağır, fiziksel bir yüke dönüştü. Arda, Beren'in bu zorbalıklarına pasif bir şekilde izin veriyordu. Son

lay edilmeme ve haksız yere kopyacı olarak damgalanmama nasıl izin verirdi? Tüm bu o

acıyı ham bir yakıta dönüştürmeye, herkesten, özellikle de ondan daha çok çalışmaya ve değerimin

lü

k için öğle yemeğini atlamamalıydım. Köşedeki büfeden aldığım o ucuz tost midemde d

, basketbol takımının kaptanı, iki yıldır sessiz ve umutsuz bir şekilde aşık

uştuğu ses değil. *Of, sürekli bana bakıyor. Ne kadar da sakar. Acaba doğru

dirdi. Özenle kurduğum o nazik, mükemmel Arda h

. Düşüncelerindeki tiksinti fiziksel bir ağırlık gibiydi. Uzaklaşmak zorundaydım. Kalabalığın arasından kendime yol aç

efes aldım. Kesinlikle gıda zehirlenmesiydi.

ir film kahramanı gibi olduğunu düşünmüştüm. Zeki, atletik, nazik. Kalbim o aptalca pır pır eden şeyi yapmıştı. İki yıl

Sedye üzerinde uzanırken mide bulantım kötüydü ama Arda'nın düşüncelerinin yankısı da

Ceren, törenden son

sin? Hayalet g

im zayıf bir sesle. "San

min börekçisinin o tanıdık kokusuna, birdenbire dünyadaki tek gerçek şey gibi hissettiren o yere. Güzel yüzünün ardında bu kadar çirkin düşünceler sakl