kaakit-akit na tanawin, ngunit sa puso ni Peach, ang lahat ng ito ay puno ng tanong at hindi pagkakaintindihan. Nasa gitna siya ng

Sebastian, ang lalaking iniisip niyang makikilala sa simpleng buhay sa baryo, ay may madilim na nakaraan-isang nakaraan na tinatag

ng malalim. Ang malamlam na liwanag ng buwan ay nakatulong upang magbigay-liwanag sa kanyang madilim na mga

at nakita ang lalaking iyon na naglalakad papunta sa kany

ach, ang tinig ay malumanay ngunit puno

nakamahalaga sa akin, Peach," aniya, na may halong lungkot sa boses. "Ngunit ang buhay ko ay mas kump

iisip niyang may kabutihang-loob, ang lalaki na parang may takot sa bawat mata, ay

kit hindi mo ako kayang pagtiwalaan? Kung may mga kasalanan ka man, kung may mga lihi

pagsalita, at ang mga mata niyang puno ng kalungkutan ay nagpapakita ng bi

kayang gawing mas kumplikado ang buhay mo. May mga tao na nakaabang sa akin, mga kala

nilang dalawa. Si Peach, na may pusong bukas at handang tanggapi

yaring masama sa akin?" tanong ni Peach, ang boses ay hindi na kayang itago an

alan ka, Peach. Pero ito ang buhay ko-ang madilim na bahagi ng buhay na hindi

kit hindi mo ako pahintulutang matutunan? Bakit hindi mo ako binigyan ng pagkakataong malaman ang totoo?" Hindi na

isi ay nagbigay ng pag-aalinlangan kay Peach. "Gusto ko sanang magtiwala, pero

aging malakas. Para kay Peach, ang mga tanong ay nagiging higit pa sa isang misteryo. Ang lalaking

n. "Hindi ko alam kung anong lugar ko sa buhay mo. Kung gusto mong protektahan ako, bakit hindi mo lang ako ga

ng mga sagot na hinihintay niya ay nagiging mga tanong na mas lalalim, at ang kanyang puso a

o. Lumilingon siya, at nakita niya ang lalaking nagsimula nang magbago sa kanyang bu

a ngayon... hindi ko kayang magpaliwanag. Huwag mong gawing mahir

mga tanong ay nagiging mas mahirap sagutin. Siya ay patuloy na maghihintay-ngunit sa kab