a kung puwede, huwag nang magpakita dito dahil nagugulo lang nito lalo ang

ni Ivan, galit na galit siya sa akin. Sinugod niya ako at halos

kong nagawa kundi umiyak na lamang. Niyakap naman siya ni Ivan. Humingi ng sorry

wi noon. Hindi ko alam kung ano ang gina

elasyon, kahit na kasal na kaming dalawa. Lalo at sa papel lang naman kam

taan ko na lumipad si Maureen, kasama

si Ivan sa bansang iyon. Kaya kahi

uloy-tuloy ang panlalamig niya sa a

ra sa kaniya. Pero kahit na ganoon

upang ipaghanda siya ng almusal. Ako din ang naghahanda

uksan ito at papasukin ako. Dahil kahit mag-asawa na kami, si Maureen pa din ang mahal niya.

din kasi ang paulit-ulit niyang sinasabi noon sa akin. Na hihiwalayan niya ako pagkatapos ng

ng naman siya ang nagdusa. Ako din naman, pero ayun nga, mahal ko k

," aya sa akin n

aalala. Asikasuhin at alagaan mo siya tulad ng iyong ginagaw

maalala, harap-harapan niyang hinahayag ang pagmamahal niya

man ako. Gising pa din si Ivan. At nang tuluyan akong

n niya ako nagawang titigan ng husto at matagal. Para bang diring-diri siya noon

naman ako pabigat sa kaniya, dahil may trabaho ako at ma

i sa kaniya, kahit

mdam mo?" tanong ko sa pi

ng siya at hindi ma

" tanong ko sa aking byenan, na tah

"Gusto mo ng lugaw?" mara

makaramdam ng pagkailang. Hindi kasi ako sanay na tinititigan niya ako. Sanay ako sa

Kumuha ako ng mangkok at kutsara na nasa gilid. Kinuha ko ang

ng mga kamay. Naupo ako sa gilid ng kaniyang kama malapit sa kaniya, na para bang normal para sa amin na magkalapi

ang porridge. U

anga. Hindi siya ngumanga. Kahit hindi makaalala, tal

" sabi niya

kahit maramdaman nga ang hininga ko sa tabi niya dati, naiir

ng pagkakaroon niya ng amnesi

niya. Nang mabawasan na ang init, sinubo ko sa

ong niya pagkatapos

agustuha

sa kutsara upang subuan siya ulit. Naging magana siya sa pa

kaniyang katawan. Kulay ube pa ang kaniyang mga pasa sa tagiliran, braso at mga bi

uuwi na. Aagahan na lang daw nilang bumalik buka

a malaking sofa sa gilid. Dito na lang ako i

n. Mahimbing naman ang tulog ni Ivan

a akong nakatulog, nang may maulinigan a

a mata, ngunit agad ko din itong pini

ospital, kahit pinagsabihan na siya n

ta, Ivan," umiiyak

sagot naman ng mag

n natin noon. Bumalik ako

talaga si Ivan, sa paraan ng pak

o pero bakit ako kinasal sa kaniya?" nalilitong tanong

nggap akong magigising na kahit na ang totoo ay kanina p

to go. Baka magsumbong pa siya sa

yang nakaalis, pero nanatili pa ding nakapikit ang aking mga mata. Ayaw kong mala