ng tanging lumabas ay ang pa

Ano bang nangyayari? Anong nangyari kay Ama? "Matagal na po. Hindi siya nagtagal

an pa tungkol sa inyo. Hindi nagtungo si Theo ri

ulila. Wala siyang ibang pamilya kundi kami ni Ina at mga kapatid ko. Tanging si Uncle Jorge an

"Si Arya?" may takot sa tinig niyang tanong. "Na

. Pero hindi aalis si Ina nang hindi namin alam. Hindi niya kami iiwan kahit anong mangyari maliban na lang kung... kung pinuwersa siya. Kaya nagpasya kaming magkakapatid na bumalik dito para hanapin siya at ako ang nauna sa portal pero bago ako makaalis, nakita ko sina Ate... sina Ate sinusugod ng mga Uruki. Napakakapal na Uruki. Walang Uruki sa Takipsilim, laging natataboy paali

y nagpahid siya ng kanyang luhaang mukha gamit ang sleeves ng kanyang pantulog. Sinubukan niyang m

ti. "Buhay pa siya. Kung nagawa niya kayong mapalaking magkakapatid sa isang lugar na gaya ng Takipsilim, hindi siya basta magagapi ng mga Dark Ones. Kailangan lang natin siyang hanapin, Iha. Sila

atayo. "Trixie..." ulit k

alaman ang tungkol sa kanya?" Pinangana

ag kayong mag-alala, puro magaganda ang nakikita niya sa hin

hinaharap. Isa ring Tagakita ang iyong pinsan pero kahit kailan, hindi niya kayo n

bago ako nagpatuloy sa paglakad. Naglalakad na nami noon patungo sa direksyon kung saan unti-unting lumuluwang ang pagitan ng mga puno. Patungo kami sa bukana ng gubat. Nagulat p

in, Iha. Excited na excited na siyang makilala kayo. Mula noong bata pa siya at naikukwento ko kayo sa kanya, wala na siyan

alita sa anumang lengguwaheng kailangan, dahil sa maraming mga nakasalamuha namin sa Takipsilim ay nasanay na kami sa ganito. Si Ate Peni, minsan pa nga ay natutuwang gayahin ang mga punto nang nakakasalamuha niyang Time Jumpers. Sinasabi

uloy kami sa paglalakad at siya sa pagkukuwento at alam kong ginagawa niya iyon para sandali kaming maabala mula sa lungkot at pangamban

anya, kapag nakita kita at malaki ka na, imposibleng hindi kita makikilala." Namatay ang ngiti sa kanyang mga labi. "Kailangang sabihin mo

ya nang bahagya. Huminga siya nang malalim at pinanoo

akong kakaibang ingay

a puno ang liwanag na bumubukal malayong malayo mula sa aming k

a imaheng nakita ko na mula sa mga librong ginamit naming magkakapati

nong ingay iyon, na parang mga pasabog?

kanilang digma

ta ko ay hindi malayo sa mga larawan ng mga lupaing binabagsakan ng

dinami-rami ng araw na pwede kang dumating,

gang na la

g mga ate ko para sa aking kaligtas

ar ng m

a bahay, huwag kang mab

nong ko, iniisip na wala nang mas na

g mga Majikal na kaibigan para mabigyan ng lunas ang kanilang mga sugat at sakit." May paghingi ng paumanhin ang ting