ko, ang aking mga daliri, ay humahakot ng dumi sa lupa, kuma

ng mga sandali na kahit papaano ay naibsan na iyon. Mas

na nga si Ina... hindi ko alam kung paanong gagawin

other side of the portal, away from my sisters who could be in deep trouble now. Pero habang inaalala ko sila, naiistorbo rin ako ng mga bago sa katawan ko at s

y. This avatar wasn't co

n ng gabi na hindi ko kinasanayan sa Takipsilim. I will

ure na sila ngayon ng mga Dark Ones? Napasubsob ako s

e Esme! Ate Marit!" iyak ko

iyong makatayo. Tinatawag niya ako kani-kanina pa, pero hindi ko siya pinapansin dahil, s

kaw ba it

ognize the voice, pero kanina ko pa nahulaan kung sino siya. Iisa

uli ng tinig nang

an ko pa siya nang mabuti, hindi ko mapigilan ang aking sarili. Ang aking kuryosidad sa unang kadugong nakasalamuha ko sa napakatagal na panahon. Naroon ang mga linya sa kanyang mukha na nagpapatunay n

May edad na siya kaysa sa larawang b

ng dibdib. Ang mga luha ay patuloy sa pagbagsak sa aking mga pi

pagkatapos ay mukha siyang maiiy

nibago ako sa tunog ng mga salita na lumalabas sa ak

mukha sa kanyang balikat dahil nanlalambot ako, saka ko rin siya niyakap. Sa kabila nang ni hindi ko siya naaal

o ninyo nalamang dar

ta sa emosyon. And I realized that my eyes have adjusted to the darkness in the woods where the portal has let me off. Nakikita ko nang

s ni

lt the trauma of living with humans in Tierra Firme and remained reclusive. Walang buwang nagti-trigger sa kanilang impulse na magpalit-anyo sa anum

elasyong minarkahan niya bago siya umalis," paliwanag ni Uncle Jorge habang mangha kong inililibot pa ang ting

gan ko, ang iba pang mga nilalang n

ali. Hindi pa nagkamali

unot ang kanyang noon noong sa wakas a

a ng tingin ang paligid na parang lilitaw ang mga hinahanap doon, nakakunot ang noo. "Bakit mag-isa ka lamang

ndi pa tuyo ang mga luha sa aking mukha pero gusto ko na

y siya roon kung 'di niya iyon gagawin. Noon pa siya wala..." Namilog ang mga mata ko. "Ibig