/0/71267/coverbig.jpg?v=7cf40137c0307c5fe698a2eefd40edb6)
"Kailangan mo ng nobya, kailangan ko ng nobyo. Bakit hindi tayo magpakasal?" Parehong inabandona sa altar, nagpasya si Elyse na itali ang may kapansanang estranghero mula sa katabing venue. Nakakaawa ang kanyang estado,nangako siyang sisirain siya kapag ikinasal na sila. Hindi niya alam na isa pala itong makapangyarihang tycoon. Inisip ni Jayden na pinakasalan lang siya ni Elyse para sa kanyang pera, at binalak na hiwalayan siya kapag wala na itong silbi sa kanya. Ngunit pagkatapos niyang maging asawa, nahaharap siya sa isang bagong dilemma. "Paulit-ulit siyang humihingi ng diborsyo, pero ayoko niyan! Ano ang dapat kong gawin?"
"Saan ka pupunta?"
Sa kasal, tarantang hinawakan ni Elyse Lloyd ang kamay ni Theo Ward para pigilan itong umalis, puno ng pagmamakaawa ang mga mata nito.
Puno ang lugar ng pamilya at mga kaibigan ng bawat panig, nakaupo at naghihintay. Tinanong ng opisyal si Theo kung gusto niyang pakasalan si Elyse. Sa halip na sumagot, binalewala niya ang opisyal, sinagot ang kanyang telepono, at biglang nagtangkang umalis.
"Alam ni Kaelyn ang tungkol sa ating kasal, at ngayon nagbabanta siyang tumalon mula sa isang gusali. Alam mo ang kanyang depresyon, hindi ba? "Kailangan niya ako," paliwanag ni Theo, at saka padabog na itinulak si Elyse sa gilid.
Nagkaroon ng pilipit si Elyse sa paa nung tinulak siya. Nang bumagsak siya sa sahig, nakaabot ang kamay niya at sinusubukang pigilan siya.
"Kasal natin ngayon! Anong gagawin ko kung iiwan mo ako? Niloko ka na dati ni Kaelyn Bennett. Sobrang sakit nang ginawa niya sayo-bakit kailangan mo pa syang makita ngayon?"
Lumamig ang titig ni Theo. "Wala ka sa posisyon para husgahan ang nangyari sa amin ni Kaelyn. Kahit may mali man siyang nagawa o sakit na idinulot, hinding hindi ka magiging siya."
Sumakit ang puso ni Elyse. Napagtanto niyang hindi kailanman nakalimutan ni Theo si Kaelyn. Para sa kanya, hindi kailanman magiging kasing halaga si Elyse kumpara kay Kaelyn.
"Ano ang nagawa ko para masaktan ng ganito? Bakit mo ako tratuhin ng ganito? Pakiusap, maghintay ka lang hanggang matapos ang kasal. Malapit na tayo sa bahagi ng pagpapalitan ng singsing. Pwede ka nang umalis pagkatapos nun."
Iniwasan ni Theo ang kanyang kamay at nagsalita nang may pagkasuklam, "Mas iniintindi mo pa ang kasal mo kaysa sa buhay ng isang tao. Ang tigas ng puso mo. I-reschedule na lang natin ang kasal."
Walang lingon sa kanyang maputlang mukha, umalis nalang siya bigla sa altar, hindi pinapansin ang mga naguguluhang tingin ng mga bisita.
Nang umalis ang groom, nagkagulo ang mga tao.
"Wag mo akong iwan, Theo! Ano ang gagawin ko kapag iniwan mo ako?" Napasigaw si Elyse, kaawa-awang nakaupo sa sahig. Nanginig siya habang tumutulo ang luha, at nasisira pa unti-unti ang kanyang makeup.
Ang lalaking minahal niya ng tatlong taon, walang pakundangan sa kanyang dangal, ay pumili ng ibang babae nang di man lang inisip ang kanilang espesyal na araw. Kinain siya ng pagaalala tungkol kay Kaelyn, ngunit tila walang pakialam sa kahihiyan na nararamdaman niya na maiwan sa altar.
Sa paligid niya, hindi mabilang na mga matang hinuhusgahan siya, ang ilan ay nagtatawanan, ang iba'y naaawa, at ang ilan pa'y nagtatamasa sa nangyari. Hindi kailanman nakaranas si Elyse ng ganoong klaseng pasakit!
Lumapit ang kanyang ama, si Lanny Lloyd. Umaasa siyang makahanap ng kaaliwan, ngunit sa halip, sinumbatan siya nito ng matalim na mga salita, "Walang lalakeng tumatagal sayo. Walang silbi!" Matapos siyang pagalitan, umalis ito kasama ang kanyang asawa na si Glenda Lloyd, hindi man lang lumingon pabalik.
Lumabas mula sa karamihan ang kanyang kapatid na si Mabel Lloyd na may ngiting pailalim. "Nakakahiya, Elyse. Tumakbo ang iyong nobyo, at ngayon ikaw ay isang kahihiyan. Ikinakahiya kita. Isipin mo, ano ang nararamdaman nina Mama at Papa." Pagkasabi niyon, siya ay bumaling at umalis.
Isa-isang umalis ang lahat ng miyembro ng pamilya ni Elyse, at naiwan siyang mag-isa. Sa simula, naramdaman ng mga magulang ni Theo ang pagkakasala, ngunit nang masaksihan ang reaksyon ng kanyang pamilya, naglaho lahat ng bakas ng pagkakasala.
"Pati sarili niyang magulang di siya sinuportahan. Muhkang di lahat to kasalanan ni Theo."
"Oo, kung siya ay mabuting kasintahan, bakit siya iiwan ng kanyang kasintahan?"
"Nagloko ba siya? Ano pa ba ang magtutulak sa isang lalaki na umalis ng biglaan?"
Ang mga bulong ng kritisismo mula sa mga panauhing nakapaligid ay lumakas at naging mas mapanghusga.
Biglang may mga ingay sa malapit.
Paglingon, nakita ni Elyse ang isang lalaking nakasuot ng suit, mag-isang nakaupo sa wheelchair. Mukhang balisang nagtanong ang opisyal, "Nasaan ang babaeng ikakasal sayo?".
Pinunasan ni Elyse ang kanyang mga luha at lumapit sa isang dumaraang staff at nagtanong, "Yung lalaki na yun sa wheelchair, diba ikakasal din siya? Nasaan yung babae?"
Tumingin sakanya ang isang tauhan at sinabi, "Di siya nagpakita. Balita ko di daw natanggap ng asawa niya ang kapansanan niya."
"Tapos inantay niya ng ilang oras?"
Tumango ang staff.
Nakatalikod kay Elyse ang lalaki sa wheelchair at medyo malayo yung lalaki sakanya, kaya hindi niya makita yung muhka, pero alam niya ang pakiramdam ng mapagiwanan.
Pareho silang mga kaluluwang kaawa-awa, iniwan.
Pagkatapos pagisipan mabuti, may ideya na biglang sumulyap sa utak ni Elyse.
Minahal niya si Theo sa loob ng tatlong taon, ngunit pinagtaksilan siya nito. Bakit kailangan niya pang maging tapat sakanya? At dun niya naisip na di niya siya kailangan.
Nang siya ay tumayo, natigil ang bulungan at panlalait ng mga bisita. Lahat sila ay nakatingin sa kanya habang itinaas niya ang laylayan ng kanyang damit at buong kumpiyansang naglakad patungo sa lalaking nasa wheelchair.
Ang tanawin ng isang babaeng ikakasal sa puting damit na lumalapit ay nagdulot ng pagkabigla sa mga bisita ng lalaki.
Narinig ang kaluskos ng kanyang damit, unti-unting inikot ng lalaki ang kanyang wheelchair.
Napahinto si Elyse at tinitigan ang makisig na lalaking nasa harapan niya, may kislap ng pagkabigla sa kanyang mga mata.
Iniabot niya ang kanyang kamay at sinabi, "Kumusta, narinig kong kailangan mo ng mapapangasawa.
Iniwan ako sa altar ng lalaking papakasalan ko dapat.
Pano kung tayo nalang magpakasal?"
Isang lalaki lang ang nasa puso ni Raegan, at si Mitchel iyon. Sa ikalawang taon ng kanyang kasal sa kanya, siya ay nabuntis. Walang hangganan ang saya ni Raegan. Pero bago pa niya masabi ang balita sa asawa, inihain na niya ang divorce papers nito dahil gusto niyang pakasalan ang first love niya. Matapos ang isang aksidente, nahiga si Raegan sa pool ng kanyang sariling dugo at tumawag kay Mitchel para sa tulong. Sa kasamaang palad, umalis siya kasama ang kanyang unang pag-ibig sa kanyang mga bisig. Nakatakas si Raegan sa kamatayan sa pamamagitan ng mga balbas. Pagkatapos, nagpasya siyang ibalik sa tamang landas ang kanyang buhay. Ang kanyang pangalan ay kung saan-saan makalipas ang mga taon. Si Mitchel ay naging lubhang hindi komportable. Sa hindi malamang dahilan, nagsimula siyang ma-miss. Sumakit ang puso niya nang makita siyang todo ngiti sa ibang lalaki. Na-crash niya ang kasal niya at napaluhod siya habang nasa altar siya. Duguan ang mga mata, tanong niya, "Akala ko ba sinabi mo na ang pagmamahal mo sa akin ay hindi masisira? Paano ka ikakasal sa iba? Bumalik ka sa akin!"
Nadama ni Thea na hindi na siya magiging masaya muli pagkatapos niyang pilitin na pakasalan ang kasumpa-sumpa at misteryosong pilay, na tinawag sa pangalang, Mr. Reynolds. Nabalitaan na ang kanyang bagong asawa ay pangit at napakasama. Dahil dito, inihanda ni Thea ang kanyang sarili na tiisin ang kanyang malungkot na pagsasama. Ngunit nakatanggap siya ng isang malaking pagkabigla pagkatapos. Inulan siya ng buong pagmamahal ng kanyang asawa. Pinaramdam niya sa kanya na espesyal siya.
WARNING: R[18]: STORY WITH EXTREMELY EXPLICIT/MATURE CONTENT Dahil bawal ang kanilang pagmamahalan naisipan nina Vincent at Isla na magpakasal ng lihim upang hindi na magkalayo kailanman. Pero sa isang hindi inaasahang pagkakataon ay naganap ang isang insidente na kahit sa panaginip ay hindi nila inasahang pwede pa lang mangyari. Gamit ang pera nito ay binayaran ng ina ni Vincent ang ama ni Isla upang ilayo ang dalaga sa binata isang araw bago ang kanilang kasal. Gumuho ang mundo ni Isla dahil sa nangyari. Pero muli silang nagkita ni Vincent, at kahit suklam ito sa kaniya sa hindi niya malaman na kadahilanan ay sinabi sa kaniya ng binata na sa ayaw at sa gusto niya ay kailangan niya itong pakasalan, kung hindi ay mawawala sa kaniya si Matthew, ang kanilang anak.
Nang muli silang magkita, isinantabi ni Jason ang kanyang paranoia at pride, mainit na niyakap si Chelsey. "Pakiusap, bumalik ka sa akin?" Sa loob ng tatlong taon, naging sekretarya niya ito sa araw at kasama niya sa gabi. Palagi namang tinutupad ni Chelsey ang kanyang mga kahilingan, tulad ng isang masunuring alagang hayop. Gayunpaman, nang ipahayag ni Jason ang kanyang mga plano na magpakasal sa iba, pinili niyang ihinto ang pagmamahal sa kanya at bumitaw. Ngunit ang buhay ay nagkaroon ng hindi inaasahang pagliko. Ang kanyang walang humpay na pagpupursige, ang kanyang pagbubuntis, at ang kasakiman ng kanyang ina ay unti-unting nagtulak sa kanya sa bingit. Sa bandang huli, nagtiis siya ng matinding paghihirap. Limang taon na ang lumipas, nang siya ay bumalik, hindi na siya ang dating babae. Ngunit napunta siya sa limang taon ng kaguluhan.
Dahil nasunugan ng bahay ay nagmagandang-loob ang boss ni Alondra na patuluyin siya sa bakanteng condo. Isang taon na daw walang nakatira doon at kailangang may magbantay para di bahayan ng multo. Nang minsang umuwi siya galing sa trabaho ay nakarinig siya ng lagaslas ng shower at boses ng isang lalaki sa kabilang kuwarto. Kaya bitbit ang kanyang antique na krus ay nagpunta siya sa kabilang silid para mag-alay ng dasal sa kaluluwang di matahimik. Narinig niya ang pagbukas ng pinto ng banyo. “Miss, what the hell are you doing?” dagundong ng boses ng lalaking multo. Bigla niyang idinilat ang mata at isang guwapo at matipunong lalaki ang nakatayo sa pinto ng shower room. Hubad ang makisig at basa nitong katawan. At walang ibang tumatakip sa katawan nito kundi isang pirasong puting tuwalya lang. Bumagsak ang panga niya at nanginig ang tuhod niya. Ito na yata ang pinakamakisig at pinakaguwapong lalaki na nakita niya. Kung ganito kaguwapo ang multo, ayaw yata niyang i-exorcise.
Upang matupad ang huling hiling ng kanyang lolo, pinasok ni Stella ang isang madaliang kasal sa isang ordinaryong lalaki na hindi pa niya nakikilala. Gayunpaman, kahit na pagkatapos na maging mag-asawa sa papel, ang bawat isa ay humantong sa magkahiwalay na buhay, halos hindi nagkrus ang landas. Makalipas ang isang taon, bumalik si Stella sa Seamarsh Lunsod, umaasa na sa wakas ay makilala niya ang kanyang misteryosong asawa. Sa kanyang pagkamangha, pinadalhan siya nito ng isang text message, sa hindi inaasahang pagkakataon na nagsusumamo para sa isang diborsyo nang hindi pa siya nakikilala nang personal. Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, sumagot si Stella, "So be it. hiwalayan na natin!" Kasunod nito, gumawa ng matapang na hakbang si Stella at sumali sa Prosperity Group, kung saan siya ay naging public relations officer na direktang nagtrabaho para sa CEO ng kumpanya, si Matthew. Ang guwapo at misteryosong CEO ay nakatali na sa matrimonya, at kilala na hindi matitinag na tapat sa kanyang asawa nang pribado. Lingid sa kaalaman ni Stella, ang kanyang misteryosong asawa ay ang kanyang amo, sa kanyang kahaliling pagkakakilanlan! Determinado na mag-focus sa kanyang career, sadyang iniwasan ni Stella ang CEO, bagama't hindi niya maiwasang mapansin ang sadyang pagtatangka nitong mapalapit sa kanya. Sa paglipas ng panahon, nagbago ang loob ng mailap niyang asawa. Bigla siyang tumanggi na ituloy ang diborsyo. Kailan mabubunyag ang kanyang kahaliling pagkakakilanlan? Sa gitna ng magulong paghahalo ng panlilinlang at malalim na pag-ibig, anong tadhana ang naghihintay sa kanila?