arinig akong mga kaluskos sa salas.. Kaya dahan dahan akong bumangon s
nag-iingay nang ganitong oras. Hindi ako lumabas pero sinilip ko kung anong meron sa salas.. Kumurap kurap ako para sanayin ang mga mata ko sa kadilimang tuma
a ko sa gilid ng hagdanan ang pamalo at pa tiptoe akong lumabas nang bahay. May namataan akong dalawang pares ng anino na nagmamadalin
undan sila. Dahan dahan pa akong naglakad at takbo para hindi maka
g masilipan kung anong nagaganap sa loob ng kubo. May nakita akong butas sa pinakagilid ng dingding ng kubo. Kaya wala ng pag-alinlangang dumungaw ako. At
. Mahirap ipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon. Pero imbes na sugurin ko ang dalawang nilalang sa loob ng kubo na naglalampungan ay mas pinili kong hindi u
pinagkakatiwalaang tao ko pa ang makakagawa sakin neto? Bakit hanggang ngayon ? Bakit kung kailan na ako natutong magtiwala ulit nang buo? Bakit kung kailan handa na akong kalimutan ang nakaraan? Bakit lagi na lang ako ang napiling masaktan? Bakit hindi niya pa rin ako tinat
han akong uma
alik ng bahay
ravel bag at nag-alsa balutan. Dinala ko lahat ng gamit ko at nagmamadaling lumabas ng bahay na
'to. Iiwanan ko na ang mga
kong makalimutang ang masalimuot na nangyare ngayon.
o ay sana mabigyan na ng tamang kasagutan. M
ras ko rin palang pinanuod ang dalawang nilalang na sumira uli ng aking buhay. Ang dalawang nilal
ili at pinahid ko ang mga luhang hindi maub
loob ko sa sarili ko. " Lab
at nginitian ako ng driver. "Sa sakayan ng bus po kuy
so ko ngayon ng isang daang libong beses. Napakasakit pero m
gang sa muli. Kung mag