in niya bilang panganay na anak ng pamilya nila. Pero ngayon pakiramdam niya ay turing sa kanya ng mga ito a

pangiti na lang siya. "Tama na nga...kailangan ko ng pumasok sa school dahil tiyak ko inaabangan na niya ak

ang kanyang maliit na lumang bag pack na kulay itim na ibigay din sa kanya ng daddy niya. Tag

yamaya lang kasi ay gigising na rin ang demonyita niyang kapati

m niyang pina-duplicate kung sakali mang mahuli siya nang uwi. Napangiti siya nang masiguro na nasa loob ng kanya

dali siyang nagpunta sa favorite spot nila ng kanyang kaibigan u

birong sabi sa akin ni Allysa habang naglalakad papalapit sa kinuupuan niyang bench

ap na sabi niya habang itinutuloy ang pagsusulat. "Alam mo naman na palagi akong maagang umaalis

na sila. Huwag kang mag-alala sa bah

di niya ako pinatitigil sa pag-aaral. Kaunting panahon na lang ay makagagawa na ri

o na parang ginagawa ka ng katulong sa bahay niyo. Sana di na lang namatay ang papa mo para hindi ka nahihirapan ng ganyan. Tingna

ala naman akong dapat pagandahan para mag-ayos ng sarili ko e. Alam mo namang sakto lang ang pera ko para panggastos sa school uunahin ko pa ba

ba sa 'yo at nagpapakamartir ka," nakahalukipkip na sabi ni Allysa habang

a hawak sinusulata

angong sabi ni Allysa pagkatap

ent tayo sa Algebra," nakangising sabi niya habang

nt ko. Terror pa naman ang professor natin diyan. Pako

lang naman sila. Saka limandaang piso na lang ang mayroon siya at kaunting barya na badyet niya par

sa akin. Style mo bulok. Isip ka naman ng bago sa susunod 'yong di na halat

ndi katulad mo na maganda na, matalino pa. Kaya nga kaibigan kita e," alanganin

apatingin na lang sa kanila ang ibang estudyante na dumadaan malapit sa kan

lang mag-alas siyete. "Allysa, bilisan mong komopya ha? M

o naming ipangalandakan na komokopya ako sa iyo." nahihi

akatitig sa kanyang kaibigan na nagkukumah