/0/37610/coverbig.jpg?v=02b2732ac07cd4c0ea2a91f16b4b9e38)
Spoiled but independent, Sereia Philomena Isolde can't deny it. Kaya naman hindi sya papaawat kay Phoenix Mason Hill, heir to the successful Hill Corp, nang malamang nasa pangalan ng lalaki ang lupaing kanya dapat. So, all there's left to do is come and "negotiate" him about the terms. She wants to change his mind, he wants to change her heart. Pataasan sila ng pride. Prepare to venture into a journey filled with mud, soil and fertilizer as they explore the beauty of nature in a simple life in the province area (with the simple life of the farmers in the Philippines). Awayan, bangayan, tampuhan, iyakan, at siyempre, pagmamahalan.
I was always the patient one. But not now when my blood is boiling and my temper is running out. And speaking to my grandpa is not helping at all.
"Apo, pinabili ko lang naman kasi.."
"But you didn't tell me before that." I gritted my teeth. I was fuming mad, so mad. I bit my lip and breathed deeply to control myself.
To control my temper. I love lolo and I don't want to leave hurtful words to him. Just because I'm mad doesn't mean I have to disrespect him.
"Lolo, you know how much I love that land. At ganun ganun lang? Pinabili mo lang sa iba?"
"Hindi naman ganoon apo. I also love it from the bottom of my heart pero kailangan natin ang pera panggamot sa lola mo."
Oo alam ko na mahal nya rin ang lupaing iyon. Sa mansyon doon, sinabi nyang importante yun dahil sa babaeng pinakamamahal nya, si lola. Lagi nya sakin sinasabi anh babaeng mahal nya.
Humugot ako ng malalim na hininga.
"Hindi mo lang ba naisip ang kapakanan ko? Sinabi mo sana para makatulong ako. I have a job, and I have savings lolo."
"Sereia, apo, Intindihin mo naman ako."
"Sige po, naintindihan ko. Pero sana po maintindihan nyo rin ako sa gagawin ko." I said before leaving him.
Ipinangako sakin ni lolo na mana ko raw ang lupain namin sa probinsya. At ngayon nakauwi ako, nalaman ko nalang na sa iba ito?
Dad had agreed to this. Also mom. But I was against it. I had plans for this land.
Hinding hindi ko sila hayaang ipabebenta nila ang lupaing iyon. Atsaka, ang raming alaala roon. Ganun ganun lang ba iyon kadali para kay lolo na ipabenta to sa iba?
I sighed. I know what I did was disrespectful. Pero hindi ako makapagpigil. I need to find a solution to this.
"Apo." Natigilan ako sa pintuan. Nakaupo sa wheelchair ang lola ko, nakatingin sakin.
She was weak. But she smiled. "Pagpasensyahan mo na ang lolo mo." Sabi nya pa.
Tumango ako. "Pahinga ka nalang lola."
"Sige, ingat."
"Mom?" I called out.
"Anak?"
"Sasama ako sayo."
"I knew you would. O sya sige. Maghanda kana. bukas ng alas syete ng umaga para makaalis na tayo."
"Okay, mom"
I went to my room to prepare. Bukas na bukas ay pupuntahan ko ang lupaing iyon. Maaga pa kami sa byahe. I slept after that.
When morning came, para sunduin ako at sabay kaming pupunta sa bukid.
"Aalis na tayo?"
"No, anak. Pupuntahan ko pa ang lola mo, sumasakit daw ang ulo nya eh, alam mo na ang matanda. Mauna ka nalang anak, susunod ako."
I sighed. "Fine."
"Sigurado ka ba sa desisyon mo anak?"
"Opo, mommy."
"Wala na bang ibang paraan para mapigilan kita?"
"Wala na."
"Hay, manang mana ka talaga sa papa mo." Bumuntong hininga nalang sya.
"Anak, sana maintindihan mo ang lolo mo."
"Mom, we talked about this already."
"Sige, ingat ka sa byahe. Mag-text ka kapag nakarating kana."
I took a taxi to reach the bus terminal.
Once I was in the bus, I took a small nap. Tutal may apat na oras pa bago ako makadating sa Glan.
When I woke up, I was groggy. Alerto akong tumingin sa paligid. Thank God. Hindi pa nalalagpasan ang destinasyon ko.
"Oh gensan." Ani ng driver. I fixed myself before standing up and exit. I took a tricycle to reach the place and took a single motor papasok sa kanto. I looked around as the wind blew my hair. I inhaled.
Ibang-iba na ang lugar na to kumpara noong mga panahong nagbabakasyon ako rito. Nakasemento na rin ang daanan at may mga poste na.
I spotted a mansion. Our mansion.
"Diri ra manong." I said to the driver in bisaya dialect and handed him the payment. Dito lang manong.
He stopped the motor and I hopped off before he drive away.
Napatigil ako sa mansyon sa harapan ko.
Lahat nagbago pero ganito pa rin ang mukha nito. I look at my wristwatch. So I came here first than mom...I texted her saying na nakarating na ako para naman di sya mag worry.
My eyes scanned around to look for a person. Sa loob ng gate, may tao na nakasuot ng salakot at nagbubunot ng mga damo. I took a deep breath and aprroached the person.
I cleared my throat. "Manong? Asa ang tag iya ng balay?" Manong? Saan ang may-ari ng bahay?
Humarap ang tao na nakaawang ang bibig. Hindi ko makita ng maigi ang mukha nya dahil sa salakot na suot.
Tiningnan nya ako ng maiigi na parang galit.
"Ahm...hello?" I said when he was just staring at me.
He seemed to wake up as he removed his cap and I was shocked to see that he is not that old. At tinawag ko pa tong manong...nakakahiya.
He looked like he was the same age as me or maybe older and he crossed his arms in front of him, raising his eyebrows.
"Manong? Parehas ra tang edad maam. At sa akoang kapogian gitawag mo kong manong?" He chuckled. Manong? Pareho lang tayo ng edad maam. At sa kagwapuhang kong to tinawag mo akong manong?
"Oh...sorry. Anyways, asa ang tag-iya ng mansyon?" (Saan ang may-ari ng mansyon?)
"Unsa muna ang imong pangalan maam at nganu man gapangita ka sa tag-iya?" Ano muna ang pangalan nyo maam at bakit nyo po hinahanap ang may-ari?
I offered a polite smile. "I'm Ms. Sereia Philomena Isolde, at nandirito ako para bilhin ang lupaing ito."
***
AUTHOR'S NOTE:
Hello readers! Sana naenjoy nyo ang first chap! If you're confused, Sereia is Bisaya (Living in the Gensan, Philippines) and for those who couldn't understand the language, I put the translation in every sentence na may Bisaya.
Hope you'll understand! Happy reading ♥️💜
“Why are you angry?” Tinanong ko siya. “Hindi naman tayo." He stopped, and stared at me, boring my eyes with his emerald eyes. “Kung tayo man…” He paused, clenching his jaw, “then am I allowed to be angry?” I looked at him like he was insane. “Then we’ll take it to that level.” He continued. “Im serious, Snow. Gusto kita." Leizel Snow Garcia Waterstrings is not just fierce. She's more than that. Ending up as an ice cream worker in a local ice cream shop, isa itong hakbang nya para maging independent. And that's when a cold-hearted stranger came in view. Eion Aurelio Hudson. Out of seven billion people in the world, the two hard-headed people crossed paths, making her "strong and independent woman" facade slowly fall apart. With all the dramas, free food, forgotten birthdays, Robot handling, idiots around, and emotional crisis, will she be able to melt his winter heart with her blazing fire or will this fire be put away instantly?
Natigilan si Madisyn nang matuklasan na hindi siya biological child ng kanyang mga magulang. Dahil sa pakana ng tunay na anak, siya ay pinalayas at naging katatawanan. Inaakala na ipinanganak sa mga magsasaka, nagulat si Madisyn nang makitang ang kanyang tunay na ama ang pinakamayamang tao sa lungsod, at ang kanyang mga kapatid na lalaki ay mga kilalang tao sa kani-kanilang larangan. Pinaulanan nila siya ng pagmamahal, para lang malaman na may sariling negosyo si Madisyn. "Tigilan mo nga ako sa panggugulo!" sabi ng ex-boyfriend niya. "Kay Jenna lang ang puso ko." "Ang lakas ng loob mong mag-isip na may nararamdaman ang babae ko sayo?" pag-angkin ng isang misteryosong bigwig.
Upang matupad ang huling hiling ng kanyang lolo, pinasok ni Stella ang isang madaliang kasal sa isang ordinaryong lalaki na hindi pa niya nakikilala. Gayunpaman, kahit na pagkatapos na maging mag-asawa sa papel, ang bawat isa ay humantong sa magkahiwalay na buhay, halos hindi nagkrus ang landas. Makalipas ang isang taon, bumalik si Stella sa Seamarsh Lunsod, umaasa na sa wakas ay makilala niya ang kanyang misteryosong asawa. Sa kanyang pagkamangha, pinadalhan siya nito ng isang text message, sa hindi inaasahang pagkakataon na nagsusumamo para sa isang diborsyo nang hindi pa siya nakikilala nang personal. Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, sumagot si Stella, "So be it. hiwalayan na natin!" Kasunod nito, gumawa ng matapang na hakbang si Stella at sumali sa Prosperity Group, kung saan siya ay naging public relations officer na direktang nagtrabaho para sa CEO ng kumpanya, si Matthew. Ang guwapo at misteryosong CEO ay nakatali na sa matrimonya, at kilala na hindi matitinag na tapat sa kanyang asawa nang pribado. Lingid sa kaalaman ni Stella, ang kanyang misteryosong asawa ay ang kanyang amo, sa kanyang kahaliling pagkakakilanlan! Determinado na mag-focus sa kanyang career, sadyang iniwasan ni Stella ang CEO, bagama't hindi niya maiwasang mapansin ang sadyang pagtatangka nitong mapalapit sa kanya. Sa paglipas ng panahon, nagbago ang loob ng mailap niyang asawa. Bigla siyang tumanggi na ituloy ang diborsyo. Kailan mabubunyag ang kanyang kahaliling pagkakakilanlan? Sa gitna ng magulong paghahalo ng panlilinlang at malalim na pag-ibig, anong tadhana ang naghihintay sa kanila?
“Kailangan mo ng nobya, kailangan ko ng nobyo. Bakit hindi tayo magpakasal?” Parehong inabandona sa altar, nagpasya si Elyse na itali ang may kapansanang estranghero mula sa katabing venue. Nakakaawa ang kanyang estado,nangako siyang sisirain siya kapag ikinasal na sila. Hindi niya alam na isa pala itong makapangyarihang tycoon. Inisip ni Jayden na pinakasalan lang siya ni Elyse para sa kanyang pera, at binalak na hiwalayan siya kapag wala na itong silbi sa kanya. Ngunit pagkatapos niyang maging asawa, nahaharap siya sa isang bagong dilemma. “Paulit-ulit siyang humihingi ng diborsyo, pero ayoko niyan! Ano ang dapat kong gawin?”
Pagkatapos itago ang kanyang tunay na pagkakakilanlan sa kabuuan ng kanyang tatlong-taong kasal kay Colton, buong pusong nangako si Allison, para lamang makita ang kanyang sarili na napabayaan at itinulak patungo sa diborsyo. Nanghina ang loob, nagsimula siyang muling tuklasin ang kanyang tunay na sarili—isang mahuhusay na pabango, ang utak ng isang sikat na ahensya ng paniktik, at ang tagapagmana ng isang lihim na network ng hacker. Nang mapagtanto ang kanyang mga pagkakamali, ipinahayag ni Colton ang kanyang panghihinayang. " Alam kong nagkamali ako. Please, bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon." Gayunpaman, si Kellan, isang dating may kapansanan na tycoon, ay tumayo mula sa kanyang wheelchair, hinawakan ang kamay ni Allison, at nanunuya, "Sa tingin mo, babalikan ka niya? Mangarap ka."
"Bulag ang pag-ibig!" Tinalikuran ni Lucinda ang kanyang maganda at komportableng buhay dahil sa isang lalaki. Nagpakasal siya sa kanya at nagpaalipin sa kanya sa loob ng tatlong mahabang taon. Isang araw, sa wakas ay nahulog ang mga kaliskis sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang lahat ng kanyang pagsisikap ay walang kabuluhan. Tinatrato pa rin siya ng asawa niyang si Nathaniel na parang tae. Ang tanging inaalala niya ay ang kanyang manliligaw. "Tama na! Hindi ko sasayangin ang oras ko sa lalaking walang puso!" Ang puso ni Lucinda ay nadurog sa maraming piraso, ngunit naglakas loob siyang humingi ng diborsiyo. Nagdulot ng kaguluhan sa online ang balita! Isang maruming mayamang dalaga kamakailan ang nakipaghiwalay? Siya ay isang mahusay na catch! Hindi mabilang na mga CEO at guwapong binata ang agad na dumagsa sa kanya na parang mga bubuyog sa pulot! Hindi na kinaya ni Nathaniel. Nagsagawa siya ng press conference at lumuluhang nakiusap, "Mahal kita, Lucinda. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Pakiusap bumalik ka sa akin." Bibigyan ba siya ni Lucinda ng pangalawang pagkakataon? Basahin para malaman!
Ang pagpapakasal ni Rosalynn kay Brian ay hindi ang inaasahan niya. Halos hindi umuwi ang asawa niyang si Brian. Iniwasan niya ito na parang salot. Ang masama pa, palagi siyang nasa balita para sa pakikipag-date sa maraming celebrity. Nagtiyaga si Rosalynn hanggang sa hindi na niya kinaya. Tumayo siya at umalis pagkatapos mag-file ng diborsyo. Nagbago ang lahat makalipas ang mga araw. Nagkaroon ng interes si Brian sa isang taga-disenyo na nagtrabaho nang hindi nagpapakilala sa kanyang kumpanya. Mula sa kanyang profile, masasabi niya na siya ay napakatalino at nakasisilaw. Huminto siya para malaman ang totoong pagkatao nito. Hindi niya alam na matatanggap niya ang pinakamalaking pagkabigla sa kanyang buhay. Kinagat-kagat ni Brian ang daliri sa panghihinayang nang maalala ang mga naging aksyon niya at ang babaeng walang kwenta niyang pinakawalan.