ın Gö
ve gözlerinde cehennemi dondurabilecek bir bakışla duruyordu. Bir anlığına beynim bu görüntüyü i
apattım ama ona sarılmadım. Kollarım kurşun gibi ağırdı. İlk içgüdüm, ilkel,
ildim, sesim boğuktu.
mesafeliydi ve bana tokat gibi gelen b
eğini söylemedin?" Bavuluna uzandım, normal bir
im," dedi, sesi dümdüzdü.
a yaslandım, elimi saçımdan geçirdim. "Kübra, bir süreliğine tüm a
üntülü konuşmalarımızdakinden farklı görünüyordu - daha güçlü, daha korkutucu. Göğsünde laptopuyla uyuy
oksa tahmin mi etmeliyim?" diye şakacı bir
o küçük, gümüş çerçeveye. Şimdi içinde yeni ekibimin bir fotoğrafı vardı, son proje lansman partimiz
diye kekeledim. "Proje ekibi. Kübra da içinde."
ydi. "Bu anı iki yıldır hayal ettim, Kaan." Sesi sessizdi ama acınası bahaneler
kardı. Tek kelime etmesine gerek
ofisi doldurdu. "Zirveye kadar yarışal
andı. "Elif, sand
ğil
epsi bu. Bu... bu bir tırmanış olayı. O beni
a bir kez bile bahsetmeyi aklına getirmediğin türden mi?" diye sordu, sesi öfkede
fa etti ve Kübra'nın bir işe ihtiyacı vardı. Sadece... denk geldi." Ona doğru bir adım attım, eller
yordu. "Beş yıl, Elif," diye fısıldadım saçlarına, sesim çaresizlikle doluydu. "
ündüm. Burnu göğsüme bastırılmıştı ve gözyaşlarının neminin gömleğimden sızdığ
ş onayını gösterdim. Gelecek hafta sonu için onun şehrine gidiş-dönüş bir bilet. "Bunu geçen haft
ar - motosiklet, o gece, fotoğraf hakkındaki sorular - aramızda söylenmeden
yaşını nazikçe sildim. "Hadi... h
ektim. Bunu yapmam gerekiyordu.
i yapıyordu ama belli ki dinliyordu. Biz çıkarken yukarı baktı
rlıydı, duyan herkesin yararına. "Bu
ımıza çok sevindim. Kaan senden sürekli bahsediyor." Gözleri tekrar ellerimize kaydı. "M
tutmaya çalışarak. "Üçüncü kattaki yazılım ekibiyle çalı
nden kaydı. O uzaklaşırken, omuzları çökmüş halde,
bra çoktan ofisimin
ı, sesi sahte bir öfkeyle doluydu. "Cidde
mdaki gerginlik biraz azaldı. "
vazına yaslanarak. "Belki de elini kaybolmuş bir köpek yavrusu g
fırtınasından sonra rahat bir ritimdi. "Bi
a izlemeye gelebilir. Eğlenceli olur." Göz
tü. "Peki. Ama s
k bir korku oturdu. İki farklı dünyayı tutmaya çalışıyordum ve ikisi
in Gö
leri, dokunuşu, gözlerindeki sahte samimiyet - bu bir performanstı ve ben isteksiz bir izleyiciydim. Kübra'
lnız bir ada gibiydi. Saatlerce boş bilgisayar ekranına baktım. Planlad
ı. Akıl hocam, CTO
nasıldı?" diye so
oğazıma bir hı
Sesi anında endişe
alan söyledim, s
ilsin. N
erdi - video, Kübra, yalanlar, yüzü
cunda uzun bir
di
akindi. "Anlıyorum. Görünüşe göre Bay Rüzgar bu
dadım, elimin tersiyle gözlerimi
nmek üzere. Sen 'Aura'nın yaratıcısısın. Bu şirket, onun kariyeri, hepsi senin dehan üzerine kurulu. O bu k
tirdi. Mesele güç, para ya da kariyer değildi. Mesele, şimdi benim y
imdeki tüm mücadele ruhu gitmişti. "Bu işi
layların nasıl geliştiğini gör. Ama şunu bil, Elif. Bu işte yalnı
runa inşa ettiğim hayat, hayal ettiğim gele
neri mi istiyordu
a yapmak zorunda kalacağımı düşü
dim, sesim
k rakibimizin CEO'su Berk Harel. Sesi sakin ve
musun?" diye sordum, gözlerimi kapatarak. "
Biliyorum," dedi yava
eklifin bir
l tadı bırakıyordu. "Bir ortaklık. Kelimeni
ın diğer ucunda nefes alıp verişinin
diye sordu, sesi yumuşaya
gandı. "Kendi hayatımda ikinci keman olmaktan bık
eyi yıkmak anla
GOOGLE PLAY