eki müzik kutusuna kilitlenmişti. O küçük ahşap kutu,

da bir yastık uçtu

ıskançlık ve öfkeyle kasılmıştı. "Onu görmek istemiy

ce ona yönelik yatıştırıcı bir mırıltıydı.

diye bağırdı Esin, titreyen bir parmakla beni işaret e

," dedi bana, sesi ifadesizdi. Sonra kapıda dura

adı. Kabaydılar, parmakları derime batarken beni odadan, o

a ittiler ve kapıyı arka

lerce uzakta, arabasız ve telefon sinyali olmayan ücra bir tepedey

şka yapacak b

emeği ayakkabılarım ayaklarımı sıkıyordu. Her adım, hem

patikada yürüyüşe çıkmıştık. Tökezleyip bileğimi burkmuştum. Tek kelime etmeden çöme

acağım, Aslı'm," diye fısıldamıştı, nefe

erim asfalta sertçe çarptı. Keskin a

sevgi, verdiği sözler bir hayalete, hafızası olmayan bir adama ai

sert bir taş gibiydi. Bitmişti.

ve dağdan aşağı uzun, yalnız yürüyüşüme devam ettim.

durdurmayı başardığımda,

me girdim ve orası bir

enlik formlarını doldurdum, parmaklarım klavyede uçuyordu. Gitmem g

i olmak üzere istifa ettim. Onlara bunu

meyen bir numaraydı. Neredeyse görmezden gel

sl

esi. Soğuk

rum. Esin için bir elbise al. Bu

emirdi. Beni bir ayak i

i. "Seninle benim işim bitti. Sözleşme hazırlanıyor.

müzik kutusunu unuttun mu? Kırılgan küçük bir

un ve boğucu bir ş

edi, "dün gece onu üzdüğün içi

u. "Özür m

luydu. "Bir saat içinde orada ol." Başka bir k

dum. Ama babamın müzik kutusunun, ondan kalan son parçanın bu

alto attım ve

aralıktı. İttim ve içeri girdim,

dasından onların

koratif bitkinin arkas

ı bir tatlılıkla doluydu. "İki yıllık hafıza kaybım... onu bulmam, onunl

'in sesi tiz bir sızla

şturulmuştum, kafam karışıktı. Onun yanında uyandığımda hemen ayrıldım. O benim için hiçbir şey ifade etmiyor, Esin. Kesinli

aplı bir yalan. O gece eve gelmiş ve bana, se

diye sordu Esin,

ladı. "Şimdi, buraya g

ı, Esin'den gelen yumu

.. prova..."

ırıldandı, sesi arzuyla dolu

adın hakkında ne yapacaksın? Aradığı

sesi, karanlık ve hoşgörülü. "Ne ist