yere

kin çıktı. Sesim be

dırdılar. Babasının küçük, meydan okuyan bir kopyası o

çıkık. "Babam bu evdeki bütün oyunca

dim ileriye doğru bir adı

sırıtışla onu geri çekti. Aynı hareketle, kas

r çatlama sesiyle çarptı. Narin b

dağılmış beyaz parçalardı. Kolunun bir parçası, tütü

eziniyordu. Çocuğun acı çığlığını duymadım. Gürültüyl

ndelemiş ve düşmüş, dizini sıyırmıştı. Ağlıyo

Teyze beni itti

bağırdı Hazan,

ındaydı. "Lale, nasıl yapa

. Ben yerde, kırık porselenlerle çevriliy

gözlerinde bir anlık bir şey

n eşyalarına dokunmasına izin vermemeni söylemiştim." Se

e bir saniyeliğine arkamı döndüm." Can'ı kollarına al

lerim. O bir çocuk, bilmiyordu." Omzuma

esi yatıştırıcıydı. "Sana yüz

dum, kelimeler boğazımı

üyordu. "Annen

dım, küçük, keskin bir porse

r ettiririm. Dünyanın en iyi restoratörlerin

eli. "Mesele bu mu sanıyorsun? Onu kırdı Ateş.

mı istiyorsun Lale? O beş yaşı

emesini i

ık öfke kenarı sızıyordu. "Neden bu kadar z

da zehir gibiydi. Gözlerinin içine

"O benim oğlum değil. Onu evlat edindik.

uydu. "Ve sen, kalbinin iyiliğinden, evlatlık k

leyeceğimi mi? Senin için yaptığım her şeyden son

şüphemi bana geri çevirere

ş seni seviyor. Asla böyle bir şey yapmaz. Can'

lanları boğucu bir battaniye. O kadar güçlü bir mide bulan

ek tek avuçlarıma yerleştirerek. Her keskin kenar yeni bir acıydı, şimdi onarılamayacak şekilde par

tım, dudaklarımda solgun, soğuk bir gülümseme. "Bir oğul hediy

keskin parçalar

tmeyeceğim," dedim usulca, gözlerim onun

anımın kalıntıları ar

kesinlikle biliyordum ki bu evden gidiyor

çirdim. Boşuna bir çabaydı. Çatlaklar görünürdü, narin porselen ü

ama girdi. Her zamanki kırılgan, bağımlı gö

ngi bir sıcaklıktan yoksundu. "Boşanma belgeler