uzursuz bir uykudan uyandım. Henüz şafak sökmüşt

sanki bir yönetim kurulu toplantısından yeni çıkmış gibi d

tle yürürken. "Bütün gece seni aradım. Seli

O değil

bancıydı. Tanıdığımı sandığım nazik, sevgi dolu adam özenle

kları derime battı. "Benimle bağış gecesinde olman

hiç kaba davranmamıştı. Sinirli, evet.

umu bırakarak bir çizgiyi a

tonu zoraki bir sabra dönüştü. "Ama Selin şu anda ço

um, sesim yükseldi. "Hiçbir ş

olmalıydın, herkese birleşik bir cephe olduğumuz

ı desteklemek mi?" Güldüm, içi boş, esprisiz

vap veremeden koridordan yum

lunda mı? Bağırma

ne sarınmış, yüzü solgun ve gözleri ağlamaktan kız

daha sıkı kavrayarak. "Sorun çıkarmak istememişti

nda yumuşadı. Yanına koş

un değil," diye mırıldandı, saçları

inden bana zehirl

n," diye fısı

lamamı sağlayacağına söz verdi. Sözleri,

iye fısıldadı Selin'e, benim d

sessizce beliren iki iri ya

ahzenine. Özür dilemeye hazır

du. Şarap

ak başlığına doğru geri çe

biliyordu. Klostr

na doğru hareket ettiler. Vahşi, köşeye sıkışmış

bağırdım, gözlerim on

ucu bir şekilde Selin'in etrafına sarılmış, onu bir ca

köşeyi dönerken

p mahzeninin ağır, demir işlemeli kapısı önümde belirdi. Beni içeri i

sesi, küçük, karanlık alanda

kı, boğucu b

du. Duvarlar üzerime geliyordu, hava inceliyordu. Yine bir çocuktum, e

enden büyük ve varlığımdan her zaman rahatsız olan, saklambaç oyunu sırasında b

ıyana kadar bağırdım, parmaklarım kanayana kadar kapıyı tırmaladım

düsel bir terördü - göğsümde bir sıkışma, nefes darlığı, derim

a bili

ıştık. Tam bir panik atak geçirmiştim. Kollarında hıçkırarak ağlamış,

mı okşamış ve fısılt

esine izin vermeyeceğim. Seni her zaman ko

leyen oydu. Karanlı

. Güvenli lima

nlık beni yutarken kendimi küçültmeye çalıştım. Gözyaşları geldi, s

bir ya