r şey yolunda. Onun iyi olduğundan emin olmak için kalıyorum. Yarın döneceğim." Bir bahane sundu, makul bir neden, am

ı izledim. Uyumamıştım. Ev sessizdi, boştu. İlk defa sessizlik yalnız hissettirmedi, huzurlu hissettirdi. Üç yılımı beni görmesini umarak

du. Onu her zaman sevecekti. Ve ben bir hayaletle rekabet edemezdim, özellikle de çok canlı ve tam önünde dur

n her izini sildim. Kıyafetlerimi, kitaplarımı, kişisel biblolarımı topladım. Annemin bana verdiği, onun

Her şeyi görmüşlerdi, onun ihmalini, benim sessiz acımı.

yarladığım büyük bir nakliye kamyonu uzun araba

ve doğru yürüyen ünifo

i kullanarak. "Tavan arasındaki bazı eski mobilyaları ve eşyaları ba

p geçici bir yorum. Ama başını salladı, aklı zaten başka

ar. Yatak odası mobilyalarımı, kişisel eşyalarımı, o evdeki varlığımı tanımlayan her şeyi aldılar. O, sadece birkaç metre ötede, çalışma odasındaydı

içindi. "Bay Hakan Karahan ve Misafiri"ne hitaben yazılmıştı. Oda başkanından gelen ek not daha k

nu varsayıyorlardı. Davetiye halka açık bir testti. Kalın karton, söylenmemiş anl

ir

an üzerinde çizim yapıy

koydum. "Bu senin iç

ssiz kaldı. Uzun bir an boyunca tek ses, kaleminin kağıt üzerindeki cızırtısıydı. Düşünüyordu. Sonunda beni

. Halka açık bir şekilde aşağılanmaya dayan

dü. Reddedişini önceden tahmin ediyor, anlatıyı son bir kez kontrol altına alıyord

erinde bir pırıltı vardı, belki rahatlama, belki suçluluk.

geri baktım, masasının üzerinde kamburlaşmış, kendi dünyasında o kadar kaybolmuş bir adam ki,

duymadı. Ama bunu kendim için söyledim. Bu, bir zamanla