teril koridorda yankılanıyordu. Hamile. Altı haftalık. Elimi hâlâ

n şimdi? Neden tam da bu enka

geldiğimde, tanıdık bi

ğlayan Selin Soykan'a sarılıydı. Teselli sözleri mırıldanıyordu, ifa

m gümbür gümbür atıyordu. Sözlerini net duya

oridorda yankılandı. "Bir şeylerd

rsamazdı. Bu, benim hakkımda, zekâm hakkında ne kada

ı Selin, sesi umutsuz bir hırsla doluydu. "Bana ve

es tonunda çelik gibi bir sertlik vardı

oğazımda

," diye devam etti, sesi şimdi daha yumuşak, suçlu

r baş sallamayla kabul etti. Onu

n," dedi, sesi duygu doluydu. "Ve

yken, Selin'in gözleri benim yönüme kaydı. Bir anlığına bakışlarımız karşılaşt

aman boyunca orada

duğum gözyaşları yüzümden sıcak ve durdurulamaz bir şekilde

n de asla vazgeçmeyecekti. Bu beni ne yapardı? Bir yedek mi? Artık

ve sağlıkta, ölüm bizi ayırana dek." Bunları

bu zehirli, parçalanmış şey, hayat

danışmaya geri yürüdüm ve b

vukatım

oğuk ve istikrarlıydı. "Her şeyin yarı yarıya

otururken telefonum çaldı. Ar

n kutlu ols

ve acı içinde, kendi doğu

alışılmış bir pişmanlıkla doluydu. "Of

an kaçacaktı. "Tamam," dedim, iki kel

ece senin için bir gala düzenledim. Doğum gününü ve müze için t

tekrarladım, s

an ağlatırdı. Şimdi ise, özenle hazırl

emiyordum. Telefonu kapattım

nsezi hissettim. Ne olacağından haberi yoktu. Bir huzursuzluk hissi, değerli bi

tiğinden h