gece uy

rın ardından Kül ve Elif'in alçak sesli mırıltıları

başka bir kadınla. Onun ço

avanı izliyordu, mada

mutfakta, pencereden dı

ı?" diye sord

alladı. "Aklımd

oldurdu. "Onu bu halde

ye itiraf

bulduğumda zar zor hayattaydı. Yanıklar, dumandan zehirl

rdu. Elif onu kurtarmıştı. Bu

if. "Doğru hissettirdiğini söyledi. Bazen kab

eynep, Ateş'in küçük, gerçek

ereddütle. "Bir isim söylüyor. 'Zey... Zeyn...'

tekledi. Zey...

diye ekledi Elif. "Ad

tiği adamı seven bu nazi

dedi Zeynep, bir sorud

ütün dünyam. Özellikle ş

msedi. "Sana çok

, gözleri parlark

lgası Zeynep'i sar

ı?" diye sordu

diye yalan söyledi

dışarıda bir haritayı inceliyor

p bir şey çıkardığını gö

na yürüdü ve

mada

l. Bu, Ateş'in madalyonuy

madal

. Elif ona dokundu, o

i. Onun madalyonunu, onların sem

," dedi Elif. "

ce... bendeydi. Önemli hisset

yordu. Onu hatırlamıyordu ama madalyonun önemli

a Zeynep bir ö

bizim anne babam

şını kaldırdı.

m. Kayseri'de bir çiftlikte yaş

dımcı olabilir, Kül. Ne

tti. "Kays

i Zeynep hızla. "Elif'in yolcul

gerekiyordu. Onların o

Zeynep arabayı kullanıyordu, Kül

ikkatliydi, bir şeye ihtiyacı olup olmadığını, rahat olup o

ynep'e bak

nu rahatlatıyordu.

turuyordu, onların yeni h

kta, kendi paramparça geçmişinin

e dokunduğunu veya onu güldüren bir şeyler fısıldadığın

ni mutluluğunun kenarlar