Annenin Yakıp Yıktığı Dünya

ir çocuktu. Ama bu neşenin altında sürekli bir korku yatıyordu: hayatını tehdit eden şiddetli fıstık alerjisi. Hafta sonları babası Mer

da'nın gazına gelerek, Can'ı o zalim güneşin altında inatçı bir ağaç kütüğünü kazmaya zorladı. Bütün bunlar olurken Ceyda yakında bir ş

eler akıp gitti ve sonunda biricik oğlum maviye dönmüş dudaklarıyla cansız bir şekilde yere yığıldı. O günün ilerleyen saatlerinde, Can morgda yatarken, Mert yeni doğacak bebeği için Ceyda'yla neşeyle bir cinsiyet

ilemez bir işkenceydi. Bir zamanlar her yiyecek etiketini kontrol eden adam, nasıl olur da oğlumun trajik ölümüne "tatsızlık" diyebili

zliğini, Ceyda'nın fıstıklarla kasıtlı kötülüğünü ve Ceyda'nın doğmamış çocuğunun aslında Mert'ten olmadığına dair şok edici yalanı gün yüzüne çıkardı. Şimd

lü

ünüz türden, o mükemmel, yeni ar

du. Küçük ayakları, Ceyda'nın gurur duyduğu o "

rdi benim zeki

tlama sesi

gülünç derecede pahalı fidanından bir d

ı, yüzü bemb

belirdi. Dalı görünce

seslendi, s

ik duruşu kaskatıydı. Manzarayı süzdü, b

cehenne

ordu: "Hep bunu yapıyor, Mert.

. "Kazaydı," dedim öne çıkarak. Mert'le ayrıydık

etti Mert. "Bu ağaç b

ması lazım, Mert. Gerçekt

fıstık karışımına, sonra da bahçe yatağının yanındaki gübre torbalarına

Ceyda, onun alerjisini biliy

Ah, işte yine başlıyoruz. Her şey

ediyor, Mert! B

var," diye ısrar etti Ceyd

inatçı bir ağaç kütüğüne takıldı. "Şu kütüğ

k sıcak ve o çok küçük. Üstelik Ce

tik olmayı bırak." Mert, Can'a dön

gözleri korkuy

fen," diye

gerek, Selin. Senin ona açıkç

lıp atıştırmaya başladı. Can'ın

dece bir ağaç meselesi değildi, bu Mert'i

kunç bir tehlike