e sabahları lavabodaki kahve fincanının şıngırtısıyla belli oluyordu. Yıl dönümünden bahsetmedik. Hiçbir şeyden bahsetmedik. Aramızdaki boşluk bir uçuruma dönüşmüştü ve artık ka

e akşamı imkan

kelimeler gözlerimin önünde anlamsızca yüzüyordu. Eski kağıt ve deri c

ştu. İfadesi her zamanki gibi okunaksızdı. "Yıllık D

Şampanya ve müzikle gizlenmiş bir politika ve güç oyunları gecesiydi. Hiç gitmemiştim. İlk yılımızda kalabalığın beni

filizlenen vahşi umudun hiçbirini ele vermiy

kin ve iş gibiydi. "Müttefik Alfaların birkaçı kat

r soğuk su sıçraması gibiydi, ama yeni yaktığı minik alevi söndürmey

rıma küçük, tereddütlü bir gülüm

bakışları çoktan uzakla

yıldızlarla bezenmiş bir gökyüzü gibi parıldayan derin bir gece mavisi ipek. Tenime karşı harika hissettirdi, sahip olabileceğim bir hayatın

büyükannemin kolyesini çıkardım. Ay taşı lamba ışığında yumuşakça parlıyordu. Gümüş zinciri boynuma taktım, taş boğazımı

nde yıkıcı derecede yakışıklı görünüyordu, mükemmel bir Alfa örn

ltifat değil, daha çok bir durum tespitiydi, ama aç

Peluş deri koltukta kaskatı oturdum, pahalı parfümünün kokusu küçük alanı dolduruyordu. Sohbet etmeye çalıştım, Balo hakkında, kim

bir hataydı. Beni sadece bir piyon ola

ık ki telefonu vızıldadı. Ekrana baktı ve tüm tavrı değişti. Soğuk ka

esi acildi. "Ne

mıyordum, ama duymama da

göstermediği bir şefkat ve sevgiyle doluydu. "Senin yumurtla

sevi

ses kulaklarımda boğuk bir uğultuya dönüştü. Onu seviyordu. Yıl dönümümüzü onun için terk ediyordu. Baloyu - birlikte ha

karşı isyan etti. Karanlık, yağmurla ıslanmış bir yolun kenarında,

. Gözleri vahşiydi, uzaktaki

kelimeler bir sonradan akla

kumaşın ve kırılan kemiğin sesi, yağan yağmurun davul sesine mide bulandırıcı bir karşıtlık oluşturuyordu. Onun yerinde, gözler

nüyle ve nihayet p

eydi. Acı o kadar büyüktü ki neredeyse sessizdi, kalbimin eskiden olduğu yerde devasa, boş bir boşluk. İhanetinin s

vurdu, ipek elbisemi ıslattı, saçlarımı kafa derime yapıştırdı. Umurumda değildi. Yola doğru sendeledim, ince topukları

gibi hissettiriyordu. Sadece orada durdum, fırtınanın üzerimd

ör edici

ış bir geyik gibi. Mert'inkinden bile daha heybetli, şık, siyah bir araç, durduğum y

ecede uzundu, vücudu havayı çatırdattıran ham, evcilleştirilmemiş bir güç yayıyordu. Bu, Mert'inkini gö

gümüş rengi gözleri - bir kış ayının rengi - benimkilere kilitlendi. Yüzü

afifçe eğdi, sanki havayı, benim kokumu tadıyormuş gibi. Göğsünün derinliklerinden alçak, sahiplenici bir hırıl

uttu ve hayatımı değiştirec

nim