Onu Ölüme Terk Eden Nişanlı

da değildi. Asıl işaret, nişanlımın gözlerindeki o bakıştı. Hayatımın eserini, haya

n yersiz bir tepki veriyormuşum g

lacele kazılmış bir kar çukurun

yeme sımsıkı sarınmış halde belirdi. Fırtınaya karşı son koruma

n, "Kes şu dramayı," dedi nişan

ını sandılar. Kazan

l durum sinyal vericisinden haberleri

lü

atı emmeye başlayan o keskin, iliklerime işleyen soğuk bile değildi. Asıl işaret, nişanlımın gözlerindeki o bakıştı. Bana öz

pan, onu demirlerinden söküp atmakla tehdit eden katı bir buz ve gürültü duvarıydı. İçerideki hava, dışarıdaki eks

emesi karşısında cılız bir fısıltı gibi kalmıştı.

ındaki beyindim. Rakamları biliyordum. Titremenin durduğu ve vücudun kendini kapa

i beceriksiz ve itaatsizdi. Prototip "akıllı battaniyemin" olması gereken yer bo

enleyen mikro filamentlerle dokunmuştu, bir insanı kutup koşullarında yetmiş ik

itmi

lan nişanlım Bora'ya bakarak. Genellikle açık ve kolay

nın kayışlarıyla uğraşıyordu, hareket

ra. Prototip. Ben

çluluk mu? öfke mi? Sonra hemen kendini

de etmedi. Sanki yabancı bir dil

i mantıksız olan benmişim gibi. "Ağlıyordu, Aslı. Gerçekte

azarlama stajyeri. Bütün gezi boyunca Bora'ya kirpiklerini kırpıştıran, b

soğuk' değil. Bu, 5.000 metrede dördüncü kategoriden bir kar fırtınası. Benim ekipmanım, akıllı battaniyenin aktif

beter canımı yaktı. Hoşuna gitmeyen gerçekleri söylediğimde hep bana dramatik derdi

musun? Vücudum kendini kapatıyor." Kendimi yukarı itmeye çalıştım ama bir baş dönmes

nmişti. "Bir ekip olarak hareket etmeliyiz. Hep ekipten bahsedersin am

var!" Sesim, nefret ettiğim bir ça

yse kendi kendine. "Derya hep senin bencil olduğunu söyle

lojistik şirketini yöneten materyalist ablası. Benden hiç hoşlanmamıştı, b

rıntıları, bunun korkunç bir yanlış anlaşılma olduğuna dair o aptalca umut, yok oldu. Bu anlık bir karar

ğzımda kül gibiydi. Kendi ölümlülüğüm karşısında acın

du telefonuna uzandım. Parmaklarım neredeyse işe yaramaz haldeydi ama kapağın

ileğime bir mengene gibi yapıştı.

ı gönderdi. Benden daha güçlüydü, daha iriydi

Donarak ölmeden önce," diye s

, panik dolu bir öfke gelmişti. "Sinyali çalıştırmak bütün görevi iptal eder! Bunun şirkete ne kadara mal

elimden z

ibi tutarak. "Parçalarım onu. Yemin ederim, Aslı, kariyeri

tüketiyordu. Uzuvlarım ağırlaşmış, benden kopmuş gibiyd

İçeri bir rüzgâr ve kar patlaması

entegre kontrol panelinden yumuşak, mavi bir ışık yanıp sönüyordu, donmuş

bir tatlılıktaydı. Omzunun üzerinden bana baktı ve yerde büzü

i gösterdi - benim gelişmiş ısı paketimi. Bu, benim tasarımlarımdan bir diğeri olan, o

ok daha ürpertici bir kötülükle parlıyordu. "Benim için çok endişele

dalgası geçirdi. Bu, yaklaşan soğuğa karşı kısa, işe yaramaz bir p

ı. Koruyucu bir kolunu omzuna doladı. "Sadece biraz abartıyor. Al

yırtık pırtık ekipman çantamı gördü. Standart yedek ısı paketle

küçümsemeyle doluydu. "Biraz hareket edince ken

farkındalık bir düşünce değildi, donmuş kemik

z?" diye kekeledim, kelim

gidiyoruz," dedi umursamazca. "Sen uzmansın. O kadar

e doluydu. "Yapabileceğimiz bir şey var mı

a, battaniyeye, hayatıma atıl

itti. Bir dürtme değil, şi

ir gümlemeyle çarptı. Gözlerimin arkasında yıld

formanstı. Teatral nefesini, sahte şokunu

e dikilirken yüzü öfkeyle kasılmıştı. "O bir stajye

dönüyordu. Öfke, ihanet, dondurucu soğuk; he

ki uzun bir tünelin sonundan geliyormuş gibi uzak ve boğu

üydü; sahte gözyaşları, bana gülümserken battaniyemin mavi

metalik bir yırtılma. Bu, bir buz kazmasının GORE-TEX'i d

e çığlık attı Cansu. "Ke

n önce duyduğum

-