Boşanmadan Sonra Aşk: Gecikmiş Sevgisi

Üç yıl boyunca Alfa Hakan'ın kaderindeki eşiydim, ama o bu unvanı bana asla layık görmedi. Başka bir kadına, Selin'e aşıktı ve ben sadece mühürlemeyi reddettiği, yoluna çıkmış bir engeldim. Babam ölüm döşeğindeyken, bana söz verdiği hayat kurtaran ilacı getirmesi için ona yalvardım. Selin'le birlikteydi. Zihin bağımız aracılığıyla, Hakan bağlantıyı kesmeden hemen önce arka planda Selin'in kahkahasını duydum. "Böyle önemsiz meselelerle beni rahatsız etmeyi kes," diye hırladı. Sevgilisi daha sonra sahte bir hastalık numarası yaparak tüm kıdemli şifacıları babamın başından ayırdı. Babam, ruh eşim başka bir kadınla smokin seçerken öldü. Benim diğer yarım olması gereken adam için babamın hayatı "önemsiz bir meseleydi". Takıntısı yüzünden bir cinayet ortağına dönüşmüştü. Ama benim ne yaptığımdan haberi yoktu. Günler önce, Selin'den gelen bir telefonla dikkati dağılmışken, kalın bir belge yığınının arasına tek bir sayfa sıkıştırmıştım. Okumadan imzaladı ve tek bir bilek hareketiyle kendi ruhunu paramparça etti. Az önce Reddetme Ritüeli'ni imzalamıştı.

Ruh eşim, Alfa Demir, varisi için düzenlediği kutsal isim verme törenini yönetiyordu. Tek bir sorun vardı: Bu kutlamayı, sürümüze getirdiği sürüsüz bir kurt olan Lara'dan olan yavrusu için yapıyordu. Ve ben, onun gerçek ruh eşi, onun asıl varisine dört aylık hamile olan ben, davet edilmeyen tek kişiydim. Onunla yüzleştiğimde, kendi kolunu tırnakladı, kanattı ve benim ona saldırdığımı haykırarak çığlık attı. Demir, onun bu performansını gördü ve bana bir an bile bakmadı. Hırlayarak Alfa Emri'ni kullandı ve beni gitmeye zorladı. Aramızdaki bağın gücü, bana karşı bir silaha dönüşmüştü. Daha sonra, bana gerçekten saldırdı ve düşmeme neden oldu. Elbisemde kan lekeleri belirirken, çocuğumuzun hayatını tehlikeye atarken, kendi yavrusunu bir halının üzerine fırlattı ve benim onu öldürmeye çalıştığımı haykırdı. Demir odaya daldı, yerdeki kanamalarımı gördü ve bir an bile tereddüt etmedi. Lara'nın çığlık atan yavrusunu kucağına alıp bir şifacı bulmak için koşarak uzaklaştı, beni ve gerçek varisini ölüme terk etti. Ama ben orada yatarken, annemin sesi kendi zihin bağımız aracılığıyla zihnimde yankılandı. Ailemin gönderdiği refakatçiler, bölge sınırının hemen ötesinde beni bekliyordu. Çöp gibi bir kenara attığı Omega'nın aslında dünyanın en güçlü sürüsünün prensesi olduğunu öğrenmek üzereydi.

İki yıl süren acımasız tüp bebek tedavilerinden sonra, sonunda elimde pozitif bir gebelik testi tutuyordum. Milyar dolarlık teknoloji şirketimizin beyni bendim ve bu bebek, kocam Hakan'la en büyük ortak girişimimiz olacaktı. Sonra isimsiz bir numaradan bir mesaj geldi. Hakan'ın bir Instagram modelini öptüğü bir videoydu, eli kadının bacağının epey yukarısındaydı. Ardından ikinci bir mesaj geldi: Şirketimizden o kadın için milyonlarca dolar çaldığını gösteren bir banka dekontu. Şirket galasına gidip hamileliğimi bizi kurtarmak için kullanmaya karar verdim. Ama sevgilisi Selin benden önce ortaya çıktı ve o da hamile olduğunu iddia etti. Kayınvalidem herkesin önünde ona sarıldı ve onu bir sonraki vârisin gerçek annesi olarak ilan etti. Kendi düğünümde takmama izin vermediği aile yadigârı gerdanlığı Selin'e verdi. Daha sonra Selin beni itti. Düştüm ve karnıma saplanan yakıcı bir acı hissettim. Yerde kanlar içinde kalmıştım, mucize bebeğimizi kaybediyordum. Hakan'dan yardım dilendim. Bana sinirle bir bakış attı. "Bu kadar drama yapmayı kes," dedi ve sevgilisini teselli etmek için arkasını döndü. Ama dünyam kararırken başka bir adam yanıma koştu. En büyük rakibim Ateş Rüzgar. Beni kollarına alıp hastaneye yetiştiren oydu. Uyandığımda bebek gitmiş, dünyam küle dönmüştü ama o hâlâ oradaydı. Bana baktı ve bir teklifte bulundu. Bir ittifak. Bize yanlış yapan adamlardan her şeyi alma ve imparatorluklarını yakıp kül etme şansı.

"Baba, ondan ayrılıp en güçlü mafya ailesinin o acımasız varisiyle evlenebilirim." Genç kızın sabahlığı omuzlarından düşmüştü ve boynu öpücük izleriyle doluydu. "Ama bir şartım var. Eğer kabul edersen, onunla evlenirim." Babası telefonun diğer ucunda heyecanla sordu, ama genç kız aniden telefonu kapattı. Adam banyodan çıkmış, ıslak saçlarındaki su damlalarını siliyordu. Sonra genç kızı kollarına çekti ve birlikte yatağa düştüler. Genç kız yüzünü onun göğsüne gömdü, ama gözleri buz gibi soğuktu. O, güçlü bir ailenin kızıydı ve beş yıldır gizlice ailenin bir bölge lideri olan bu adama âşıktı. Üç gün önce kaçırılmıştı. Kaçıranlar, adamın bir mal partisinin peşindeydi. Genç kızı ona tehdit unsuru olarak kullanmışlardı. Tüm gece onu aramaya çalışmış, telefonu kapanmıştı, ama adam bir kez bile cevap vermemişti. Genç kız bir uçurumdan itilip ağır yaralanmıştı. Neyse ki ailesi tarafından kurtarılmış ve ölümden dönmüştü. O sırada adam, babasının evlilik dışı kızıyla yakınlaşıyordu. Genç kız, adamın gerçek yüzünü nihayet anlamış ve ona olan aşkını kalbinden silmişti. Bugün adam ona evlenme teklif etmişti, ve genç kız ona büyük bir hediye hazırlamıştı: Ona özgürlüğünü verecekti.

"Her zaman." Anlaşma buydu. Asya, Emir ve Can'ın gelecekleri belliydi: Boğaziçi Üniversitesi'ne birlikte gidecekler, mükemmel ve asla kopmayacak bir üçlü olacaklardı. Sonra Ceyda Evren geldi. Tatlı, çekici ve görünüşte masum olan bu kız, Asya'nın hayatını sistematik olarak darmadağın etti. Önce Asya'nın emeğini sinsice kendi üzerine aldı, sonra da "yanlışlıkla" Asya'nın mezuniyet balosu elbisesini ve anneannesinden kalan yadigâr kolyeyi taktı. Asya'nın çocukluk arkadaşları Emir ve Can, sadece Ceyda'nın yanında durmakla kalmadı, onu aktif olarak savundular. Asya'nın acısını ve haklı endişelerini sürekli görmezden geldiler. "Bu kadar drama yaratma, Asya," sinir bozucu sloganları haline gelmişti. Son ihanet, bir kumsaldaki partide yaşandı. Ceyda, ayağı takılmış gibi yaparak elindeki yanan marshmallow'u kasten Asya'nın yüzüne yapıştırdı. Buna rağmen Emir ve Can, yine Ceyda'nın yanına koştular. "Kazaydı! Bizim hatırımız için onu affet!" diye yalvarıyorlardı. Asya'nın kalbi o an buz kesti. Bu sadece fiziksel bir yanık değildi; bu, onların körlüğünün, mutlak ihanetlerinin yakıcı gerçeğiydi. Her seferinde Ceyda'yı seçmişlerdi. Onların "her zaman"ı, acı ve bencil bir yalandan ibaretti. O hastane yatağında yatarken, yanığın acısı her şeyi apaçık hatırlatıyordu. Asya kararını verdi. Boğaziçi başvurusunu kapattı, yeni bir sekme açtı ve Yale Üniversitesi başvurusundaki "Gönder" tuşuna tıkladı. Bu sadece bir okul değil, bir kaçıştı. Yeni bir yola çıkıyordu, tek başına ve nihayet özgür.

Sana amcamın aslında anne babamı öldürdüğünü söylesem bana inanır mısın? Evet, gerçeği öğrendiğimde ben de senin kadar şok oldum. Amcam Cordell, ailemin on beş yıl önce bir boğulma vakasında zamansız ölümünden sonra beni büyüten kişiydi. O sırada sadece beş yaşındaydım. Gidecek başka bir yerim olmadığı için Cordell beni yanına aldı. Onu kurtarıcım sanıyordum. Ama aslında suçlarını örtbas etmek için beni yanına aldığını bilmiyordum. Cordell, aile malikanesini ele geçirmek için anne babamı öldürdü! Çocukluğum hiç de mükemmel değildi. Cordell, soğukkanlı bir adamdı. Hiç kimseyi umursamazdı, sadece kendini düşünürdü. Sonunda reşit olduğumda, yeteneklerimi kullanarak büyük işler başardım. Benim başarım yirmi yaşında bir biyoteknoloji şirketi kurmamla başladı. Kısa sürede, hesaba katılması gereken bir güç haline geldim. Cordell bundan hoşlanmadı. Beni sabote etmek için, tecavüzle suçladı ve sonra şirketimi ele geçirdi. İtibarım göz açıp kapayıncaya kadar mahvoldu. Dayak yedim ve hırpalandım, daha yeşil otlaklar aramak için ülke dışına kaçtım. Beş yıl hızla geçti. Hayatımın en olaylı yıllarıydı. Ben, Randolph Truman, ateş gölünden geçtim ve rafine altın gibi çıktım. Sonunda en zorlu silahlı örgütün lideri olarak evime döndüm. Net değerim trilyonlara ulaştı! Yüz bin asker emrimdeydi. Dünyanın zirvesindeydim. İnsanlar istemeseler bile bana saygı duymak zorundaydılar. Ne yazık ki Cordell, bu durumu henüz anlamamıştı. Yollarımız tekrar kesiştiğinde beni alay konusu yaptı. Beni tecavüzcü olarak adlandırdı ve başkalarını da bana alay etmeye teşvik etti. Ancak yeni kimliğimi onlara açıkladığım anda, hepsi önümde eğildi, ağladı ve affımı istedi. Kendimi bir kral gibi hissettim! Cordell'e aynı şekilde mi karşılık vermeliyim? Ona ne yaptığımı öğrenmek ister misin?