amian. Gayunpaman, hindi ako kumibo o umimik, bagkus ay pinagmasdan

as my sons, and I am not sending you there to study but to disguise you as my yo

ya. Walang emosyon akong naglakad palabas tangan-tangan ang envelope na ibinigay niya. Sampung taon na mula noong gabing iyon, at simul

Agad na umiba ang timpla ng mukha ko at marahas kong ibinalik sa loob ng envelope ang papel saka patuloy na naglakad. Having to stay inside his hellish empire s

ya alam, hindi nawala ang ala-ala ko, at hindi niya kailanman malalason ang utak ko. Sa loob ng sampung taon, pinapanood ko lang siyang magsinungaling sa akin habang tahimik na tinatahi sa kamay ko ang plano kung pa

agsak mamayang gabi kay Mr. Hipolito. Sampung box iyon ng matatas na kalibre ng mga baril na ihahatid namana ng mga tauhan niya sa mga rebelde sa mga bundok ng Casigura

?" tanong ko nang mak

tan ng lagayan para hindi mabulilyaso

dahil kung nagkulang na naman ang mga kargamento ay pani

pagbebenta ng mga armas. Siya din ang nasalikod ng mga kurakot na politikong namamayagpag sa bansa na akala mo'y totoong may malasakit sa bayan pero ang totoo'y mga magnanakaw at tiwali. Ang mga pondo ng k

atutunan kong ibaling ang aking tingin sa tuwing kinakailangan kong linisin ang mga kalat niya. Sa bawat gabing mababahiran ng dugo ang mga kamay ko'y iniisip ko na lamang na nililinis ko lang ang dumi ng mundo sa pamamagitan ng pagpa

lang ang kinailangan ni Damian para gawin akong isang katulad niyang halimaw. T

y mga pulubi o kaya'y tumakas sa ampunan. Sapilitan silang dinala rito ni Damian para pakainin at bihisan. Nakaktouch ba? hindi pa tapos ang istorya. Dinala sila rito para maging assassin sa ayaw at sa gusto nila dahil iyon ang kabaya

ang mga mayayaman lang ang may pribilehiyo at boses. Kung hindi ka

dang payo

ibang perspektibo at anggulo, na dapat sana'y magiging tanging pag-asa mo para umahon. Ang kahayupan ni Damian na ito ang paulit-ulit kong iniisip para hindi ko maramdamang mali ang

a ngayon. Walang sinuman sa kanila ang makikitaan mo ng takot dahil lahat sila ay

ng cellphone ko. Madali ko iyong binunot mula sa bulsa ng suot kong pantalon bago tinignan an

atingin sa lupa at nilalaro ang

ong ito. Mas kilala siya ng lahat sa pangalang Ezekiel Cortez, at tnging ako lamang ang nakakaalam ng tunay niyang pa

na kaming oras para roon. Kailangang maitakas ang mga kargamento dahil uubusin ni Damian ang lahat ng tauhan kapa

ra. Sino na naman kayang gago ang s

-gatol kong sambit bago pinatay

dad sa Benguet kasama ng mga marijuana. Ang mga magagandang bulaklak na iyon ay sinusupply kay Damian mula sa mga sindikatong kaugnay niya mula sa Europa. The seeds are smuggled in

ng hinila ang nakatabong itim na tela sa aking motorsiklo. Hindi na ako nag abalang isuot pa ang helmet bagkus a

aya't kailangan kong isalba ang mga iyon sa kahit na anong paraan. Pasabugin ang mga parak, o pasabugin ang prope

tong taon ko nang binabalik-balikan ang lugar na ito kaya't mas kabisado ko ito kaysa sa mga parak. I moved swiftly under their noses. Mayroong mga nakakita sa aking ilan sa mga parak ngunit mabilis ko silang pinaputukan. Sinamantala ko ang pagkakataon habang abalang nagpapalita

sto kayo," babala ko sa isang tauhan

Abalang tumatakas ang mga tauhan ni Damian na gumagawa ng droga haba

niwanan doo, kaya't mabilis akong kumilos. Binalaan ko ang bawat tauhan tungkol sa mga parak na

ukan. At kung minamalas ka nga naman ay naubusan pa ng bala ang hawak kong baril. May sumulpot na namang parak na pasimple pang nagkubli sa makapal na trapal ng l

sunod na pinaputukan ang mga parak sa likod ng trapal habang humahakbang p

igaw ng isang tauhan kaya'

ko ang bala ng isang pulis na sa paglingon ko ay nakatumaba na. Nakita ko si Kiel na tumatakbo palapit sa direksyon ng van. Tinungo niya ang drive

imulan nang paandarin ang sasakyan paalis habang pinapu

t kahit na daplis lamang iyon, at tuloy-tuloy rin ang agos ng dugo. Hinubad ko ang jacket kong suot at hinila

i Kiel saka ako sinulyapan sandali sa rear view mi

iiyak ha?" sabat naman isang nakakademonyong boses sa likuran ko,

o namang sagot bago isinuot muli ang jacket ko dahil hindi ako kumportabl

kas katulad ng isan

a tono ng pananalita. Mula sa nakakaloko ay naging nalamig ito. Ramdam ko ang ginawa niyang paglapit sa

ou won't

at titigan sa mata. "Go easy on me, Leo. I'm just a girl," dagdag ko pa saka n

indi ako natatakot sa mga Fontanilla o sa mga pwede nilang gawin sa akin. Ang tangin

*

ako sa tabi niya ngayon dito sa opisina ni Damian matapos naming ibalita ang nangyari sa plantasyon. Kagaya ng inaasahan

operty na iyon kasama na ang mga bulaklak na iyon! Paanong sa

iel kaya't mas lalong sumiklab ang galit ni Damian. Ibinukas niya ang drawer ng kaniyang desk at dinampot ang isa

laklak na iyon. Sapat na siguro ang bungo mo para b

nais gawin sa galit nito. Napalingon ako sa kaniya sa labis na kaba pero tinignan ako ni Kiel ng makahulugan. Alam kon

inabangan maliban sa mga bulaklak. Sa palaga'y ko'y hindi na masama ang pagpapaubaya sa property at

ang baril sa gilid at kinalabit ang gatilyong muntikan nang magpalundag sa akin sa gulat kung hindi ko lang inasahan

ubaya na lang rin kayo sa lupa. Linisin niyo ang lahat ng kalat at siguruhing mababaw

abas sa silid. Nagtungo siya sa mga naisalbang droga at armas habang ako naman ay tinungo ang pasilyong maghahatid sa akin sa silid ko. Mahapdi ang sugat ko, at kinakailangan ko na rin itong linisin. Nasa ka

g kamay ko bago iyon idinikit sa pader sa may bandang itaas ng ulo ko. Hindi ako makagalaw kahit na hindi ganoon karaha

it ng babaeng bayaran kaya't napaismid ako at napatawa ng mahina sa kagaguhan niya. Ang mokong, imbis na mata

apit niya ang katawan sa akin. Nadidiri ako sa kan

ma ang tingin niya sa mga labi ko, leeg, at dibdib bago muling itinaas ang tingin sa mga mata ko at ngumisi. K

ang dumampi ng marahan ang labi niya sa gilid ng leeg ko. "...ng da

ko dahil sa disgusto pero hindi ko siya maitulak palayo dahil sa hawak pa rin niya ang mga kamay ko. Ramdam ko

laway na lumalapastangan sa balat ko kaya't kusang gumalaw ang ulo ko at inuumpog iyon sa kaniya. Agad naman siyang napabitaw sa akin at napaatras habang tumatawa dahil sa masam

bago nagsimulang

ti na lang at wala ana akong dalang baril dahil kung mayroon lang a