beni çıkardığında, cildim ham ve iltihaplıydı. Beni damlaya damlaya ve titreyere

atıyordu. Acı canlı bir şeydi, beni içten içe yiyip bitiren b

tim. Y

artlarımla

i eski fotoğraflar, Kaan'ın ilk buluşmamızda bana verdiği preslenmiş bir

sanlarla hiçbir bağım ol

asak olan ana kütüphanedeki şömineye ta

mü küle çevirdi. Ateş geçmişimi, aşkımı, hayatımı yu

ını sanıyo

geçti. Hale kapı aralığında duruyordu, kolları k

dece son anılarımı

i ilgi çekmeye çalışıyorsun? Acınacak haldesin. Birkaç eski

halısının üzerine közler saçıldı. Küçük bir alev tut

e fırladım, bir battaniyeyl

derime battı. "Bırak yansın! Sa

n çok zayıf olan ciğerlerim tıkandı. Öksürd

ye boğuldum, görü

adar bağır. Kimse sana yardım etmeyecek. Sadece evi ya

Kaan ve Fırat

benim çaresiz nefes alışlarımı görmezde

ollarına atarak. "Elara... beni öld

kan tek şey hırıltılı bir öksürüktü. Di

di. "Hiç ders almıyorsun, değil mi?" diye hırladı.

onisi fizikse

saunaya götürün. Sonuna kadar açın. Artık

beni dumanlı odadan sürükle

apı çarparak kapandı ve bir an sonra buharın tıslamasın

, ciğerlerimdeki havayı çaldı. Vücud

k bir çığlıktı. "Lütfen!

p yo

u zamanları hatırladım, yazın aile barbekülerini, Noel sabahları şöminen

rın sevgisi nasıl bu kadar c

k çığlık atamıyordum. Duvar boy

mek üzereyken, kapı

loş bodrum ışığına kar

" diye sordu, sesi e

uran bir kova b

di vahşi bir gülümseme

yeni bir tür ıstıraptı. Vücudu