n Bakış

eket ediyordu. Her adım, bir saat önce bu yerden acı içinde kaçan kadına bir ihanet gibiydi. Ama g

ık, Can'ın yüzünü görme beklentisi gitmişti. Ger

tlu kahkahalar. Bu Can'dı. Aylardır duymadığım kaygısız bir neş

niş bir gülümseme vardı. "Bakın otop

kucağına kıvrılmış, Ceyda onu gıdıklarken başını geriye atmış kahkahalarla gülüyordu. Yanlarında

u. Sadece solmadı; bir ışığın kapatılması gibi aniden

dı, sesi zar zor du

neşe buh

için çaresizce beklerdim. Diz çöker, kalbim acıyarak, neyin yanlış olduğunu, ne

durdum, ellerim ya

adım. Saçlarına fısıltılarla sözler verirdim, daha çok çalışacağıma, daha hızlı biriktireceğime, onu daha iy

u, ruh emici çalışmamın karşılığı onu

n arkasına hafifçe saklandı. Bu küçük hareket o kadar derin bir redde

aştım. Sakin, sevgi dolu bir annenin maskesi, şimdiye kadar taktığım en a

ve gergin çıkıyordu. "Anne

üzü somurtkandı. Başını salladı, yüzünü pa

ol. Annen yorgun. Senin için çok çalışıyor." Bana bir bakış attı, eskiden destekleyici bir arkadaşlı

, sesi sahte bir tatlılıkla daml

utangaç değildi. Tiksiniyo

rsa olsun yanımızda olacağına söz vermişti. O kadar minnettardım ki, sadakatinden o kadar etkilenmişt

nden çalmıştı, burnumun dibinde, kurabiyelerle, Lego setl

uttu. Öne doğru atıldı, sehpanın üzerindeki bir kase meyveyi de

ben!" diy

isin, tatlım?" diye sordu, sesi benim kendi ağrılarım ve yaralanmaları

bir dağınıklığı temizliyorlardı. Can da yardıma koştu, her bir

n geliniyordum. Kendi ailemde bir yabancıydı

inlik yerleşti. Burada benim

k," dedim, s

ahatsızlıkla çatılmıştı. "Asy

um. O odada bir saniye daha ne

-