hızla yenilenip yeniden açılmıştı. Yeni dekorasyonları işar

tmiştim Barlas," dedi özlemle. "

tavanlar, tuğla duvarlar ve tam ortada bir kristal

unu hatırlıyor musun? On ye

yorum," diye yanıtladı ve sesindek

eri alışkın bir rahatlıkla menüyü taradı. "Tavada d

in. Ceylin'e ne sevdiğini sormalısın." Bunu tatlı bir endişe havasıyla söyled

fade vardı. Menüyü ona doğru itti. "Üzgün

ermiş, öğle yemeklerini hazırlamıştı. Her gün onun hazırladığı yemeğ

l bir güçtü. Arya'nın gözlerindeki kendini beğenmiş tatmini,

ergindi. Ayağa kalktı ve locadan dı

çmişlerinin ağırlığından kaçmak için çaresiz

ereyim," dedi Arya, sesi sa

l yapmayı bıraktı. Ce

rüyorsun. Benimle ilgili her küçük şeyi hatırlıyor. Senin en sevdiğin yemeği bile bilmiyor

bir gerçeğin onayıydı, ama bunu yü

. "Kariyerini benim için kurdu. Benim için yanan bir binaya da

algası hissetti. Duvarla

a?" diye sordu Ceyl

sitçe. "O benim. Her zaman benimd

i. İki kadın da yukarı baktı. Daha önce düşenin yeri

fes alma sesi yükseldi,

la düşen avize arasında gidip geldi. Bi

ya at

asa kristal ve metal avize tam Ceylin'in

in'in gördüğü son şey, Barlas'ın Arya'yı tuttuğu, sı

la çığlık atıyordu. Başı sargılı, kolu alçıdaydı ve karnından keskin bir a

zü asıktı. Ceylin'in hayati

sarsıntısı, kırık bir kol ve çok say

yanındaki boş s

, ipek bir beze sarılı siyah defter vardı. Bir kale

düşmesini izledi ve yardım et

iştirmek için içeri girdi. Defteri gördü

edi Ceylin, sesi düzdü. "Sı

n açılmıştı. "Vay canına. Neredey

i girdi. Yorgun ve dağınık görünüyordu.

" diye sordu, bakışları Ceylin