i. Ofis, cam bir gökdelenin 30. katındaydı ve tüm şehri görüyor

al varlığının bir özetini

ve düzdü. "Belgeleri şimdi hazırlatmak istiyorum, b

yonel bir sempatiyle baktı. "Elbette, Bayan Atasoy.

ydı. Küçük bir kafeye uğradı ve bir kap tavuk suyu çorbası ile Barlas'ın hasta olduğunda sevdiği türden

ın yatağının başında oturduğunu gördü. Ona çorba içirmeye çalışıyordu ama hareketleri sa

dı Arya, bir peçeteyle lekeyi silme

k ama nazikti. Uzanıp Arya'nın yanağınd

sılarak. "Doktor duman zehirlenmesinin ciddi olduğunu söyled

dı onu. "Değdi. Sen g

u. "Her zaman bir beyin cerrahı olmak istedin

şadı. "Vazgeçmedim. Seni

ünüyordu. "Ne d

Neredeyse bir dakika baygın kalmıştın. Hayatımda hiç bu kadar korkmamıştım. O gün doktor olmaya karar

r gümlemeyle yere düştü. Fark etmedi. Kelimeler

yatının amacı. H

li ağzına gitti. "Barl

rına attı, yüzünü göğsü

tmiş gibi kapıya doğru kaydı. Ama sonra kolları Arya'yı sardı, onu

lanıklaştı. Döndü ve adımları sessiz ve uyuşuk bir şekilde

ktaşlarından biri olan Dr. Evren'e çarptı.

arlas'ı görmeye g

i Ceylin,

r misin?" Elindeki sarı bir dosyayı Ceylin'in ellerine tutuşturd

afası karışmıştı. Barlas araştırm

ca, değil mi? Kendi araştırmasını feda ediyor... ama önemli biri içi

utarak kaldı. Elleri titreyerek dosyayı açtı. İçinde Barlas'ın resmi ist

ı yaşam tesisiydi. Teklifte belirtilen b

ının her parçası Arya etrafında inşa edilmişti. Onun için doktor olmuştu. Şimdi on

nındaki bir isimdi. Bir yer tut

ne adamış adama olan sevgisiyle kalbi kabarıyordu. Şimdi, mide bulandırıcı bir netlikle, o anın bile Ar

nı gelmişti. Kendi

neş ışığına yürüdü. Telefonunu çıkardı ve

her zaman sadece Bayan Barlas Atasoy olmaktan

lışta açtı. "Ce

erecede sabitti. "Hani hep açmayı haya

ra Beren'in sesi heyeca

dudaklarına hafif bir gülümseme yayıldı.

Ofis alanı aramaya başlıyorum! İstanbul'da, e

nlar tasarlamayı hayal ett

lıydı. "İstanbul değil. Yeni bir