n, kırılgan, yaralı yengesini kahramanca kucakladığı bir foto

ir Beyefendi," diyordu bir manşet. "İş Adamı,

ili tek bir satır gömülüydü. "Mimar E

ar geldi, bana yönel

al'ı o itti. Sa

kaybeden. Başkasının başar

u ona katlandığ

'ın halkla ilişkiler ekibi, interneti her türlü m

e. O, Hazal'ın itibarını korurken benimkini sistematik olarak yok ediyo

azal'ın yanında oturuyordu. Hazal, performans

sordu. Hazal kızar

dedi usulca. "Birbirimizi ç

ine koydu. "Her zaman

vardığım zamanları ve onun her zaman özel hayatını g

ız söylentileri hatırladım ki o bir kez bile bunları yalanlamak

dı. Onu sıcak tutmak için benim dünyamı

eden çıktım. Yıllık Mimar Loncası Galası'na katılmak zorundaydım.

ymeme yardım etti. Bu bir ödünçtü, benim gibi bir statüdeki mimarlara ayrılmış bir ayrıcalıktı. Gümüş re

da onlarla yüz yüze

ri irileşti. Yüzünden saf, k

. Kalbim aptalca, umut

esi alçaktı. "E

sızca bak

k büyük galası. Bir izle

acımasızca zalimceydi ki sadec

re ödünç. Benim adıma, itibarıma bağlı.

bükülüşüyle küçümsedi. "Statü m

bu gece giydiği gümüş elbiseyi satın almak istiyorum. E

im bir parıltı vardı. "İşte. Şimdi benim. Ve H

u. Bunun katıksız, hesaplanmış aşağılaması nefesim

ayabildiğim tüm onurumla elbiseden sıyrı

lattım. Ayaklarının dibin

navarsın Kaan," d

onu parladı.

yok!" diye kükredi ve güvenlik ekibi

omuzlarıma attı. Anl

lif," dedi, sesi küçümsemeyle

akip etti. O gece ilerleyen saatlerde, Hazal benim elbisemle görkemli girişini yaptı. Gö

n yengesine yaptığı abartılı aşk jesti hakkı