zanmış gibiydi. "Gördün mü? O her z

elbisesi paramparça olmuş onurunun bir simgesiydi, serin gece havası açıkta kalan yara izlerine zalim b

manı hatırladı. Can, sakince ama kararlı bir şekilde adamı dışarı çıkarmış v

Ya da belki de h

a çağırmaya zahmet etmedi. Şehrin sokaklarında uzun yürüyüş, ne iç

ında karanlık bir minibüs gıcırtıyla

?" diye hom

rüklediler. Çöp kokusu burun deliklerini doldurdu. Bir adam

sıcak ve iğrençti. "Selin Arsoy, on

nin gibi yaralı bir s

i, darbeleri hassas ve acımasızdı, öldürmek için değil, acıtmak için tasarlanmış

di biri, başının yanına t

ştu. Bir iniltiyle telefonunu çıkardı. Elleri o kadar titriyordu ki 155'i tuşlamak üç dene

ni aldı. Onlara, serserilerin Selin'in adından bahsettiği

plı bir halde yatarken, Can nihayet ortaya çıktı.

rım. Yeni duydu

rdu, elini tutmaya ç

ğırdı. "Kredi kartlarını iptal ettim ve onu kırsaldaki ai

minnettarlı

" diye sordu Al

la hiçbir ilgisi yok. Her şey Ceyda'

le yükselirken. "Bana saldıran adamlar. Selin'in onları gö

keskin ve emrediciydi. Büyüleyici, olgunlaşmamış çocuk gitmiş, y

eyim yok mu sanıyorsun? Kız kardeşim perişan halde, basın bayram ediyor ve

Kelime yüzüne bir

nuymuş gibi. "Polisle zaten konuştum. Rapor geri çekild

Kendi dünyasını koruyordu ve o s

u çaldı. Ekran Selin

sesi, Alev'in duyabileceği kadar yüksek. "Ço

onun koruyucusu, kahramanı oldu.

kapıya do

efa bir şey istiyordu. Sesi küçük, k

tü. Bir an için, kalbi duracak gibi o

"Alev, gitmem gerek. Selin dehşet içinde. Sen

tt

kırdadı, ses sessi

bir yol çizdi. Sonra bir tane daha. Kısa süre sonra ağlıyordu ama

cekti. Ve şimdi, nihayet