dan ayrılmadı. Doktorların ve hemşirelerin etrafında koşuşturmasını, ona serum ve monitörle

en acı bir tozu getirdiğinde, Hazan yutamayacak kadar zayıf ve bilinçsizdi. Düşünmeden, Demir ilacı kendi ağzına aldı ve

özleri berraktı, ama boştu. O

yeni bir kriz patlak verdi. Panik içinde bir hemşire, Jale

yatıyordu, eskisinden daha da kırılgan görün

naklanan bir komplikasyon. Hayatta kalmak i

suçuydu. Jale'yi zorlamış, onu göndermeye söz vermişti, bu da onun umutsuz

i cam panelden ona baktı. Kalkmış, pencereden dışarı b

an'ın Jale'ye bunu borçlu olduğuna ikna etti. Bu bir hayata karşılık bir hayattı - Hazan'ın istemeden Jale'nin kayb

a gi

ı hissetmiş gibiydi, om

nlık pencere camındak

or," dedi,

sessiz

diye devam etti. "Doktorlar senin mü

rdü, dudaklarının acı, mizahs

" dedi, yaklaşarak. "Bu kader

zleri soğuk bir ateşle yanıyordu. "Onun uğru

rolü koptu. "Senin yüzünden çocuğumuzu k

sun," dedi, sesi k

etmek, tüm bunların - Hazan'ın acısı, kaybedilen bebek, Jale'nin hastalığı - onun ve sadece onun suçu olduğunu

n, birleşmeyi iptal ederim. Vural imparatorluğunun her kaynağını ailenin şirk

bunu yaparsan, seni affederim. Bütün bunları a

şundan sanki asit

di. "Ve tehditlerin umurumda d

onu ayağa kaldırdı. Ani harek

kadar hiçbir şey bitmez. Sen bana aitsin, Hazan. Her zaman bana ai

tucuydu. Bu, sevdiği adam

ekrar, sesi şimdi ürpertici bir şeki

sesi titrek a

sesle. "Bir seçeneğin

takım elbiseli iki iri adam duruyordu, yanında bir hemşire bir araba itiyo

yumuşak ve korkunçtu. "Ya da zorla yapabiliriz.

yoksundu. Tamamen yolunu kaybetmiş bir adamın gözleriydi ve