geri döndüğünde, baş hizmet

üz..." diye başladı Mery

dedi Alya, sesi ifadesizdi. Hayal kırı

erideki manzara, asla bir parçası olmad

Annesi Ceyda Karamanoğlu karşılarında oturuyor, onaylayarak gülümsüyordu.

nlış bir şey yaparken yakalanmı

e, sesi sahte bir tatlılıkla damlıyordu. "Arabam bozu

anlar haddini bilmiyor. Demir, bir hizme

el bir zümrüt bilezik vardı. Bu, nesiller bo

rbet gibiydi. "Bu, gelecekteki Karamanoğl

ahte bir alçakgönüllülükle, ama gözle

örünüyordu. "Ann

n karın olmaya layık tek kişi. Ona bak, ne kadar zarif.

ktı. "Ah, Alya, çok üzgünüm. Hepsi benim suçum

zdı. Hande'nin önünde durdu ve

nde'nin narin, manikürlü elini aldı ve b

ne, yılların fizik tedavisi ve ev işlerinden kalma nasır

geri çekilerek. "

için

ir, nihayet hangi gün olduğunu f

olunu yakaladı. "Gelecektim. Han

dedi Alya,

u, sesi hayal kırıklığıyla yükseliyordu. "Bu s

," dedi Alya, sesi buz gib

nnen' demesindeki ani resmiyet onun gözünd

kaldım diye mi huysuzluk yapıyorsun? Sana yaptığım onc

keli bir şekilde alçaktı. Sonunda ona döndü ve gözleri buz parç

bana karşı kullanmaya cüret etme. Sana borçluyum, b

adar temelsiz ve zalimce bir suçlama, son da

uru formunun parçalarını çıkard

fifçe titriyordu. "Bana h

rek ayaklarının dibine ölü yapra

senden hiçbir ş

ğiştireceğini mi sanıyorsun? Bir nöbet geçirmenin se

yorsun? Pekala. Ama bir daha asla böyle bir numara yapma. Ne z

anıyordu. Hâlâ onun için her şeyi ya

, Demir," dedi, sesi tü

diye hırladı, gu

ru gözlerinin içine bakarak. "Ve git Hande'yle ilgilen. Ben

utuşu gevşedi. Garip bir huzursuzluk hissetti, adını

ordu. Atlatırdı. H

nda kal ve sakinleş. Seninle ilgile

anına geri yürüdü, Alya'ya i

ledi. Dudaklarına acı

ye düşündü. Çok yakında

sonunda oynamayı bır