iydi. Tıbbi tavsiyeye karşı hastaneden erken ayrıldım, çünkü Hakan'ı

rmadan vızıldıyordu, telaşlı, umutsuz bir sesti. Sesli m

bana verdiği her hediyeyi, dolapta kalan her giysisini topladım ve hepsini si

sediği ama yalnız kaldığımızda soğuktan şikayet ettiği. Yıldönümü yemeğimiz, bütün gece masanı

de gülümsüyorduk. Gülümsemesi gözlerine ulaşmıyordu. Bunu her zaman biliyordum, derinlerde. Sadece görmek i

çları dağınık, gözleri vahşiydi. Televizyondaki

vap vermiyordun?" diye bağ

geçirdiğimiz hayatla dolu çöp torbal

? Bütün resiml

ştı. Beren'i seçtiğinde her şeyi söylemişti. Sahte evlilik cüzdanıyla

öfke ve korku karışımıydı. Kolumu tuttu, sıkıc

tehlikeli bir yabancı tarafınd

dedim, sesim tehlikel

tleşti. "Anlıyorum. Bir öfke nöbeti geçiriy

"Sana söyledim, Alya. Durum karmaşıktı. Beren'i kurtarmak

kendi kendine hizmet ede

i. Hiç d

unu anlaman

ak aptallık etmiştim. Hayatımı bir yalanlar tem

esi suçlamayla doluydu. "

diye düşün

utsuz bir fısıltıya düştü. "Sen

rlığını beni ezmek için kullanmaya çalışıyordu, sanki bu yılların aldatm

rek. Bileklerimi yatak başlığına bağlamak için kravatlarınd

k, yanan bir öfkeye dö

tutku olarak, aşkının bir kanıtı olarak çerçevelem

ir öpücüktü. Midem bulandı. Bir mide bulantısı dalgası beni sardı. Bir zam

sırdım. Geri çekildi, bir eli ağzına

ses boğazımdan yırtılara

ti. Vahşilik yerini tanıdık, odaklanmış bir y

di. Beni yatağa bağlı bırakarak odadan çı

kapandı. Ev ses

dön

alnızdım. Kravata karşı mücadele ettim, ama düğümü uzman bi

inatçı bir ağrıyla zonkluyordu. Ateşim çı

seçmişti ve beni acı çekmeye terk etmişti. "Bunu halledeceğiz" vaadi, sadece başka

i. Açlık, acı ve ürpertici bir umutsuzluk üzerime çöktü. Bana