vardiyama gittim. Kavrulmuş kahve çekirdeklerinin ve buha

a bile bu işi bırakmamıştım. Bana

gerek yok, Bahar. Be

, ondan önceki hayatımın son parçasıydı ve onu bırakamazdım. Aynı zamanda bir bağdı, nereden geldiğin

lamıştım. Müdürüm, kibar yaşlı bir kadın

yeceğiz. Şimdiye kadar sahip

"Memleketime geri dönmem gerekiyor

r teknoloji konferansı için büyük bir catering siparişimiz va

Paraya ihti

modern bir binadaydı. Demir'in dünyasıydı. Yan bir salonda

arını döndüren dijital bir ekranda, D

, gergin gülümseme değil, gerçek bir gülümseme. Selin parlıyordu, eli hafifçe Demir

çift olmuşla

li iki kadının aynı r

n. Ve o da Selin Vural. Babası bir teknolo

itredi. Fark edilmeme

ikte?" diye sordum, sesim

etworking etkinliklerine hiç gelmezdi ama şimdi Selin'in olduğu her şeye geliyor.

k butik yerden pahalı olanından," diye ekledi diğe

cı beni yakaladı. Her sabah ona kahve alıyor. Onun kahve s

?" diye katıldı onlara başka bir

falan çalıştığını duydum. Düşünebiliyor musunuz? Teknoloji dergile

p ondan kurtulmasını söyl

ziyor, morartıyordu. Yüzümün

ben olduğumu haykırmak istedim. Ama ne anla

e sordu kadınlardan biri, sonu

Sanırım haklısınız. Mük

tik pilotta hareket ediyordu. Boş kapları toplayıp

, sadece şehrin sokaklarının ano

dona

rı gördüm. Demir ve Selin

tının düğümünü düzeltti, parmakları göğsünde bir an fazla oyalandı. Demi

esi yıllardır duymadığım bir şekilde canlıydı. "Ama soğutma

ıyordu. "İşlem hızından ödün vermeden kararl

yorlardı. Benim asla anlamay

tirmemişti. Bu sadece para ya da statü meselesi değildi. Bu ba

için can attığı bir geçmi

adan döndüm

oradaydı. Oturma odasında, taşı

u bulmuştu. Tek, yanm

dü," dedi, sesi sessiz

, boğazım konuşamayaca

r. Ben... unuttum.

değil,"

her zaman verdiği o boş söz. "Hafta

ısın. O daha önemli." Onu zaten bır

rünüyordu. "P

kunaksız bir şeyin parıl

i diledim,'

aldı. Selin'di. Konferanstan e

Bir anda gitmişti, beni dile getirilmemiş dileği

cake'i yedim. Soğuk ve tatlıyd