ana baktı, yüzü inançsızlık ve küçümseme karış

a uğraşıyormuş gibi salladı. "Bunun ne hakkında olduğunu biliyorum. İp

tü. "Buna gerek yok. Sen Hakan Arslanoğlu'nun karıs

i ağzımda

"Çocukların doğum günü haftaya. Partiyi planlamaya başla

a geri döndü. Seven annelerinden bir doğum günü hediyesi. Ya

zel bir şekilde. "İpek'in doğum günü de aynı gün. Heps

mun o kadar derin bir öfkeyle titremeye başl

Elbette

rihimden iki hafta geçmişti, şişmiştim ve sürekli acı çekiyordum. Ama Hakan beklemem konusunda ısr

rdu. Beni günlerce acı çektirmişti, sırf onun çocukları, onun çoc

i. İçimde histerik bir kahkaha kabardı ama onu yuttu

çamadım. Hakan, mutlu ev sahibesi, malikanenin h

içesiydi. Parti ışıkları altında parıldayan özel dikim bir elbiseyle geldi, boynunda Hakan'd

yanında, her biri bir elini tutm

evresinden olan konuklar

pek Koray.

r musun? Karısı sade

el bir aile gibi görünüyorla

Arkamı döndüm, göle bakan verandanın sessizliğine kaçtım.

," dedi arkamdan

p

gülümseme vardı. "Harika bir iş çı

kilde suya bakt

teşekkür etmek istedim. Çocuklarıma v

etlerine artık gerek kalmadı. Artık ben döndüm. Ve yoluma

gözlerim soğuktu.

n gizli bloğunda ona hediye ettiğini gördüğüm pırlanta bileziği bileğinden kopardı. "Bu

lattı. Havada bir yay çizdi ve kara

ım edin! Biri yardım ets

arı mükemmel yanaklarından süzülüyord

üzü bir fırtına bulutu gib

," dedim, sesim saki

phe pırıltısı gördüm. Beni tanıyordu. Böyle küçük,

akan, o annemin ölmeden önce bana verdiği bilezikti! Seni

. Öfkeliden soğuk, se

ldığı ucuz bir bibloydu. Ama onların "kırılmaz bağlarını

kameraları var," dedim, sesim d

. Hakan durakladı, bakışları benden ona kaydı

ir beden öne atıldı, ağlayan İpek'i

Karya hemen

akla beni işaret ederek. "Onu gördüm! Bileziği İpek'in