anoğlu'na yaptığım tele

n ayrılmaya karar verdim. Herkes için

eman Hanım'ın sesi, serin v

en de istenmeyen bir durum değil. Konumunun her zaman

em için sabırsızlanıyordu. Her zaman benim işçi sınıfı g

orum, Leman Hanım," dedim, içimde

ilde. "Evet, bu ideal olurdu. Belki bir anlaşmaya varabi

anki işten çıkarılan bir çalışandım

ın steril ofisinde. Önüme bir belge konuldu. Resmi bir ayrılık sözleşmesi. On

sadüfi karşılaşmalar. Kaan nerede olduğunu bilmeyecek. Senin sadece... gittiğine inanacak. Elbette o

İstanbul'dan ayrıldığıma dair kanıt sunduğumda havale edilecekti. K

tanbul'un boğucu sosyal ortamından uzak, büyü

uzlarını kullanmaları için kolay bir yol yoktu. Yeterince uzaktı. Arslanoğl

linin, parmağında devasa bir pırlanta yüzükle Kaan'ınkiyle iç içe geçmiş

o sabah tarihliydi. Sahte hesabımın da içinde olduğu "yakın arkadaşlar" listesinin her şe

k çöktü. Acı hala oradaydı, boğuk bir sızı,

ir mes

? Penthouse'ta

denini çok i

e yazdım. "Sa

ı. Onlara çöküşümün ta

zmir'e tek yön bir uçak bileti aldım. Aldığım bir

yerel bir kütüphanedeki yarı zamanl

zin sembolü olan penthouse, şimdi aptalca hayaller

ımız küçük biblolar. Bir bağış kutusuna koyduğum her eşya, sembolik bir yok etme

'a geri döndü. Bazı boş rafları, duvar

" diye sordu, kayıtsızca, kol

nün. Büyük bir şey planlıyorum. Galata'

ı başka bir kadınla evliyken benim doğum günü p

yüzümde solgun bir gül

u Holding sponsorluğunda bir etkinlik. Kaan benimle gitme

ı. Sonra Beren girişini yaptı, parıltılı bir elbiseyle dramatik bir süzülü

rkaç iş ortağıyla tanıştırmış gibiydi. Garip bir performanstı, sanki bir şeyi ka

a kafa karıştırıcı bir dura

ın yakınında küçük bir kargaşa oldu. Beren, etrafınd

im! Sanırı

nazikçe bileğini inceliyordu, dokunuşu şefkatliydi. Tam bir k

yüzü bir acı maskesiydi, ama gözleri, bir anlığın