Karaha

sizliği bozan tek şey, Gülce'nin kalp monitörünün sakin, ritmik bip sesi ve havalandırma sisteminin ste

issedebiliyordum. Gülce'nin, ağrı kesicilerin neden olduğu huzursuz uykusunda bunu duyup duymadığını mera

i, ama boğazıma safranın yükselmesine neden olan şey ellerimin görüntüsüydü. Kalın beyaz bandajlarla sarılmış, hastanenin jilet gibi çarşaflarının üz

ğim. Ruhumun ta

kül gibiydi, çilleri mermer bir heykel üzerindeki minik kahverengi benekler gibi duruyor

karn

üzerime çöktü. Onun için. Asla tanışamayac

değil mi?" diye fısı

k ve kederle donuklaşmışlardı. Hiçbi

klarımdan acı bir kahkaha kaçtı. "O görkemli düğünler, o sözler... 'S

n bir pırıltısını gördüm. Kaan mu

itiraf ettim, utanç yanakla

desi sertleşt

ye çalışmakla. Dedi ki... benimle evlenmenin hayatının en büyük hatası

ştım, sanki kalbim yerde paramparça olmamış gibi omuz silktim. Ama gözyaş

ı derecede istikrarlıydı, ancak kemiklere işleyen bir acıyla doluydu. "Bırak ikisi

mediğim bir bakıştı bu. Eski Gülce. Demirkanlar onun sivri uçlarını tör

tuttuğum keder, öfke ve kalp kırıklığı seliydi. Ellerim için, kaybolan müziğim için ağladım. Gülce

ar da

ibiydiler; yakışıklı, güçlü, çekici. Bizi amansızca takip etmişler, hediyelere ve ilgiye boğmuşl

koşmuştu. Aniden, aramalarımız cevapsız kalmaya başladı. Randevu geceleri iptal edildi. Eskiden Gülce'ye sanki o güneşmiş gibi bakan Kaan, onu zar zor fark

iştik. Biz onların aşkları değildik. Biz onların piyonlarıydık. Nefret ettikleri bir iş rakibi olan Fulya'nın eski kocasına karşı bir intikam y

ı. Kalpleri her zaman Fulya'ya aitti. Biz sadece onun gölgesinde

r taş gibiydi. Bizi sadece ihmal etmem

beni paramparça ediyordu. "Onlar... artık i

or, aldığım hasar yüzünden... bir daha hami

kıcı kapsamı üzerimize çöktü. O adamlar iç

ımdan başka bir ş