İN AĞ

en güvendiği savaşçısı, Marcus adında sessiz bir adamın beni almas

açlarıyla çevrili araba yolundan yukarı çıkarken kalbim sızladı. Burası benim sığ

i anlattığını hatırladım. Mutfağa girdim ve annemin meşhur böğürtlenli turtasının kokusunu neredeyse alabiliyordum. İçimde kaldığını bilmediğim gözyaş

letilmiş bir yerde yaşamaya dayanamazdım. Sürünün yaşlıları aracılığıyla devri halledecek, sürünün ka

in saatler harcadım: annemin madalyonu, babamın günlüğü,

, araba yolunda bir araba

di. "Elif! Tanrım, çok korktum. Merkezde değildi

su, Ceren'in kalıcı parfümüyle karışınca mide bulandırı

hareket ikimizi de şaşırttı. Geriye sendeledi, gözleri şokla açıl

im, sesim tehlikeli

i. Hızla taktik değiştirdi, ifadesi incinmiş birine dönüştü. "

nda aytaşı kolyeyi ortaya çıkardı. Görüntümde Ce

rlığı nefe

m," dedim,

kolumu tuttu. "Elif, ne

baktım. Tüm sahtekarlık

ğuktu. "Ben ölseydim... zehir sonunda beni alsaydı... Ruh Eşi Ba

ralıktı. Bir an için gözlerinde gerçeği gördüm

sahte duyguyla doluydu. "Sen benim her şeyimsi

anladım. Beni kırmaya çalışıyordu. Ama benim hayal ettiğind