/0/96764/coverbig.jpg?v=9263029612672441fb909e446fd378fb)
ecesinde, ilk kişisel resim s
ma yıkılışını izlerken, o başka bir kadını kame
bir tokattı: "Ceyda'nın bana ihtiyac
arlık şirketinin temelinin bu hobi old
ve kibrini ona karşı kul
iyet devir formu gibi göster," dedim. "Ben
lü
n Bakış
el galeri açılışım. Bir kafede açılmış küçük bir serg
m. Dört yıldır teknoloji milyarderi Kaan Önal'ın sessiz, sanatçı ruhlu karıs
urken, yokluğunun o tanıdık, buz gibi
ancının telefonunda yanıp
mın
nda bir kale gibiydi. Ceyda Çevik. Kırılgan ve ustaca tasarlanmış
yapıyordu. Kelimeleri duyamıyordum ama galerideki fısıltılardan ve acıyan bakışlardan ne olduğ
edi. Ondan bir saat
na ihtiyacı var. Sen başının
bir parçalanma değildi. Daha çok sessiz bir tıkı
, etrafımızdaki bir düzine ekranda parlıyordu. "Üzgünüm Alya," ded
lan otomatikti, yılların prat
elbiseli bir adama doğru yönlendirerek. "Ünlü bir
a geçirdim. Gülümsedim. El sıkışt
r, Kaan'a ilk milyarını kazandıran "Nefes" uygulamasının ruhu haline gelen tuhaf, karma
ından, sanatımın onun için yapabilecekler
utmamıştı. Beni kendi
n büyük h
imkansız derecede sakindi. Kaybedecek kesinlikle hiçbir şeyi
n beton zemindeki tıkırtısı son
adım. Avuka
en Alya
ılış nası
uk ve yabancı geliyordu. "Boşanma belgele
ma oldu. "E
mülkiyet devir formu gibi görünmesi gerekiyor. Galerinin dijital katalog için buna i
. Bu işti. Anlad
kten sonra, "Bu r
eğildi. Bu bir gerçekti. "Asla o
tirmişti. Şimdi, onun bu körlüğü
elinde olur,
erim." Telef
öndüm. Yüzümdeki kibar gülümseme g
şey. Özgü

GOOGLE PLAY